نحوه برخورد با افراد بی‌ادب

سلام.
من همکاری دارم که خیلی وقیح و بی‌شخصیته. نمیخوام از این واژه‌ها استفاده کنم اما متاسفانه کلمه گویای دیگه‌ای سراغ ندارم. من چون تازه وارد این محیط شدم و کلا هم آدم آروم و خندونیم اوایل رفتارهای زشت و شوخیهای بیجا رو نادیده میگرفتم و یرخلاف بقیه بهش "رو" دادم.
الان هرچی از دهنش درمیاد میگه و خجالت نمیکشه. اول شخص مفرد (تو) خطابم میکنه؛ میچسبه بهم؛ توهین میکنه و حتی اون روز اسم کوچیکم رو صدا زد. از این وضع عصبانیم و نمیدونم چاره چیه چون قبلا با چنین تیپ آدمی برنخوردم. دلم میخواد محیط کاریم رو عوض کنم اما به نظرم خیلی منفعلانه است. راهی وجود داره که جلوی ادامه این وضعیت رو بگیرم؟
لطفا اگر مطلبی به ذهنتون میرسه یا حتی مقاله‌ای سراغ دارید؛ بفرمایید.

سلام مهستی جان. راستش میتونم درک کنم که با چطور آدمی در ارتباطی. ببین همونطور که خودت گفتی بعضیا ادب و احترام دیگران رو حمل بر درست بودن رفتار خودشون میدونن و درنتیجه رفتارشون رو تشدید میکنن.
راستش باید خودت با رفتارت حریم خودت رو حفظ کنی. لازم نیست رفتار خیلی تندی داشته باشی. شما خودت از همون اول رفتارای بدش رو نادیده گرفتی و احتمالا توی محل کارتون کسی رو نداشته و بنابراین با دیدن سکوت شما جایی برای ابراز وجود البته با توهین و شوخی های نابجا پیدا کرده.
بهرحال نمیدونم همکارتون خانومه یا آقا.اما هر کدوم هم باشه پیشنهاد میکنم :
خودتون باهاش جدی و رسمی رفتار کنید و درمقابل شوخی های نابجاش سرسنگین بشید طوری که بفهمه خوشتون نیومده و کم کم مثل بقیه در حد کار باهاش حرف بزنید و تا جایی که ممکنه زیاد باهاش در مسائل غیر کاری هم کلام نشید تا وقتی که شاید خودش رفتارشو اصلاح کنه .اما هر جا لازم شد بازم جدی و با قدرت و اعتمادبنفس البته ترجیحا نه با خشم و ضعف، بلکه محکم و مودبانه بهش بگید که مثلا لطفا منو به اسم صدا نکن یا هر چیز دیگه ایی که خودت صلاح میدونی.
اینکه بهتون میچسبه و تو خطابتون میکنه، همش به علت رو دادن خودتونه.در واقع ما خودمون به اینجور آدما اجازه میدیم باهامون اینطور رفتار کنن. که خب شما تا الان تجربه شو نداشتی.راستش متاسفانه مهستی جون بعضی افراد شاید خودشون هم متوجه نباشن اما اینطور تربیت شدن و ادب و لبخند دیگران رو طور دیگه ایی برداشت میکنن. این مشکل اونه نه شما،پس اصلا به فکر تغییر شغلتون نباشید.مطمئنم میتونید این قضیه رو بخوبی مدیریت کنید.

پیروز باشید.:72:

ممنونم که جواب دادید:72:
کاملا حرفاتون درسته و منم قبول دارم که تقصیر خودمه.
ایشون آقا!(!!! هستن. من اصلا باهاش حرف نمیزنم و برنامه کاری مشترکی هم نداریم. الکی مزاحم میشه. رفتارش به قدری زشته که همسرم پیشنهاد داد خودش بره باهاش صحبت کنه اما به دلایلی نمیخوام این اتفاق ببیفته.
به نظرتون اینکه مستقیم و رک باهاش صحبت کنم درسته؟ یا مثلا این دفعه که نزدیک شد جلوی جمع بهش تذکر بدم؟

سلام

قبلا هم جایی کار کردین؟یکی از ویژگیهای محیط های کاری این که شما با انواع و اقسام آدمها باید سرو کله بزنین.

خود به خود و کم کم مهارتهای لازم با همشون رو یاد میگیرین.

ایشون با بقیه همکارها هم همین رفتار رو دارن؟محیط کارتون طوری هست که بتونین این مساله رو به رییستون بگین؟

جوری که رییستون غیر مستقیم بعش اخطار بده.

به نظر من فعلا باها شون سرسنگین باشین،حرفی هم بهتون زد اصلا به صورتش نگاه نکنین و با کوتاه ترین

شکل ممکن جوابش رو بدین و با یه لحن صدای خیلی خیلی جدی،

اگه یه ذره درک داشته باشه متوجه میشه،اگرم نشد بعد دنبال راه حل های دیگه باشین

بستگی به درجه اعتماد بنفستون داره.
من اگه بودم میذاشتم هر بار که نزدیک شد (چه جلو جمع و چه خصوصی) با صدای رسا و بلند و حالت اعتراض آمیز تذکر شدید میدادم به طوری که حساسیت به مقامات بالاتر شرکت (مثل مدیر و معاونان) میرسید. از اونجایی که شما خانوم متاهل هستید حتما جو عمومی بشدت بر علیه اون مرد (مردک) بر میگشت و بهش میگفتید دفعه بعد رسما باهاتون برخورد قانونی میکنم و به عنوان مزاحمت برای عنف ازتون شکایت میکنم.(در مورد چسبیدن به شما به عنوان خانم متاهل اونم از طرف ی مرد) ولی اگه نمیتونی اینطور برنده برخورد کنید ملایم تر بهشون تو ی فضای خصوصی همین مطلب را بگید. ایشون احتمالا از مشکلات شدید شخصیتی رنج میبره و اصلا دارای شخصیت نرمالی نیست و بهترین راه برخورد قاطع و بسیار محکمه.
و البته این درس عبرتی واسه بقیه کسایی که اونجا هستن و ممکنه ته دلشون قصد رفتار مشابهی داشته باشن هم میشه

سلام.ببخشید فرصت نشد زودتر به تالار بیام.از اینکه همکارتون آقا هستن تعجب کردم که خیلی بی ملاحظه گی و بی شخصیتی است که باهاتون اینطور رفتار میکنه و حریم زن و مردی رو نگه نمیداره. حتما باید جدی برخورد کنید طوری که اگر با ادب و احترام درست نشد، خیلی تابلو و جدی هر وقت دیدید حریمش رو حفظ نکرد ازش فاصله بگیرید و بهش تذکر بدید.اما یادتون باشه خیلی محکم نه با روی خوش و ملاحظه.ظاهرأ ایشون فکر کرده هرطور بخواد میتونه رفتار کنه و شما رو مظلوم گیر آورده و سکوت و ادب شما رو طور دیگه ای برداشت کرده.نهایتا اگر دیدید بازم به کارش ادامه داد،شاید بهتر از اینکه جلو جمع بهش تذکر بدید و آبروش بره،این باشه که با رئیستون موضوع رو مطرح کنید تا اخطار بهشون بدن.البته فکر نکنم کار به اینجا برسه.چون رفتار سرد و جدی و تابلو شما و احیانأ تذکر شما،اگر کمی شعور داشته باشه،باعث میشه ازتون فاصله بگیره چون دیگه به نیت شما پی میبره و میفهمه باید بساط خودشو جمع کنه و خریداری نداره.بهرحال همونطور که با نرم خویی شما کم کم نسبت بهتون این رفتار درش شکل گرفته ، باید زمانی هم اختصاص بدید که با رفتار جدی و متفاوتتون،به اصطلاح ماست خودش رو کیسه کنه و بفهمه.شما فعلأ خودت نقش اصلی رو در حل این موضوع دارید‎ ‎‏ و انشاألله که حل میشه. اول رفتار خودتونو باید تغییر بدی که دیگه بخودش اجازه ی این رفتارا رو نده.از خدا هم کمک بخواه و به خودش توکل کن و دیگه اصلأ نگران نباش.موفق باشید.

- - - Updated - - -

سلام.ببخشید فرصت نشد زودتر به تالار بیام.از اینکه همکارتون آقا هستن تعجب کردم که خیلی بی ملاحظه گی و بی شخصیتی است که باهاتون اینطور رفتار میکنه و حریم زن و مردی رو نگه نمیداره. حتما باید جدی برخورد کنید طوری که اگر با ادب و احترام درست نشد، خیلی تابلو و جدی هر وقت دیدید حریمش رو حفظ نکرد ازش فاصله بگیرید و بهش تذکر بدید.اما یادتون باشه خیلی محکم نه با روی خوش و ملاحظه.ظاهرأ ایشون فکر کرده هرطور بخواد میتونه رفتار کنه و شما رو مظلوم گیر آورده و سکوت و ادب شما رو طور دیگه ای برداشت کرده.نهایتا اگر دیدید بازم به کارش ادامه داد،شاید بهتر از اینکه جلو جمع بهش تذکر بدید و آبروش بره،این باشه که با رئیستون موضوع رو مطرح کنید تا اخطار بهشون بدن.البته فکر نکنم کار به اینجا برسه.چون رفتار سرد و جدی و تابلو شما و احیانأ تذکر شما،اگر کمی شعور داشته باشه،باعث میشه ازتون فاصله بگیره چون دیگه به نیت شما پی میبره و میفهمه باید بساط خودشو جمع کنه و خریداری نداره.بهرحال همونطور که با نرم خویی شما کم کم نسبت بهتون این رفتار درش شکل گرفته ، باید زمانی هم اختصاص بدید که با رفتار جدی و متفاوتتون،به اصطلاح ماست خودش رو کیسه کنه و بفهمه.شما فعلأ خودت نقش اصلی رو در حل این موضوع دارید‎ ‎‏ و انشاألله که حل میشه. اول رفتار خودتونو باید تغییر بدی که دیگه بخودش اجازه ی این رفتارا رو نده.از خدا هم کمک بخواه و به خودش توکل کن و دیگه اصلأ نگران نباش.موفق باشید.

ممنونم از راهنمایی‌هاتون. متاسفانه دیروز نمیتونستم پست بزارم.
آنیتا جان؛ بله کار کردم. آدمهای زیادی هم دیدم که هیچکدوم تا این حد پیش نرفتن. البته بازم میگم که خودم هم از اول بیش از حد لزوم دوستانه برخورد کردم. رفتارش کلا همینه اما بقیه بهش اجازه ندادن و جرات نمیکنه.
بک بار هم جلوی رئیس علنا توهین کرد که با اخم و تشر ایشون مواجه شد و به بهانه ای ازش خواستن که بره دنبال کارش؛ اما دریغ از ذره ای فهم! جوابشم نمیدم میگه رفتارت بچگانه است.

آقای کامران؛ نمیخوام برای خودم دردسر درست کنم و حرف عادی رو هم که متوجه نمیشه! ولی میتونم به شیوه خودم خشن برخورد کنم و فقط منتظر بودم یکی این کار رو تائید کنه. ممنون:72:


زلال جان؛ ممنون از جوابتون و این که خوب درک میکنید. همه این کارا رو انجام میدم و سعی میکنم ازش فاصله بگیرم؛ دیگه مطلقا یک کلمه هم باهاش حرف نمیزنم چون لزومی نداره. اگر چیزی گفت همون شیوه آقای کامران رو - البته به نحو مناسب شرایط خودم- در پیش میگیرم.