يه مو از خرس(بابای بدبختم) بکنی غنيمته!!!

با سلام
ما 1 ساله نامزدیم!!
منو نامزدم پسر عمه، دختر دایی هم هستیم!
مشکلات ما خیلی شبیه به مشکلات دیگر عزیزان نیست!
اکثرا از دخالت های خانواده ها و عدمحمایت خانواده ها گلایه دارن ولی ماله ما برعکسه!

مشکل بزرگ من اینه که نامزدم فکر میکنه که خانواده من دشمن ایشون هستن.
و جریان از اونجایی شروع میشه که ایشون دوس دارن که هر چی که دوس دارن واسه عروسی، خانواده من بگن چشم!
من یه خواهر بزرگتر از خودم و دو تا برادر دارم که یکی بزرگتر از منه و یکی کوچیکتر. خواهر و برادر بزرگترم هم ازدواج کردن.
من بی کار بودم! تا جایی که پدرم یه سرمایه ی حدودا 120 میلیونی بهم داد تا من کار ساخت و ساز رو باهاش شروع کنم.( پدرم کارمنده و اینو پول رو با قرض و وام و ... جور کرده).
داییم(پدر خانومم) هم برامون یه خونه خریده.
تو خریدای عروسی خانواده من بر این باورند که نمیشه بین بچه ها فرقی گذاشت. هر چی برا پسر بزرگتر گرفتند برا من هم به همون اندازه و با در نظر گرفتن تورم و اینا...
ولی خانوم بنده دوس دارن که ما عروسی ای در حد عروسی آن چنانی بگیریم و ریخت و پاش ها و خرج های الکی.
نمی دونم اصلا چطور بگم.
به خدا خودم خندم میگیره ولی الان یه ساله دارم عذاب میکشم.
به آخر خط رسیدم به خدا...
نمی دونم چطوری به خانومم بفهمونم که از صب تا شب عین *** کار مینم تا شاید 10 تومن بیشتر گیرمون بیاد ولی ایشون عین خیالشون نیست و به فکر پز دادن پیش دوستاشون هستند.
دوستای دانشگاهیش که حتی معلوم نیست به عروسی ما بیا !
نزدیکترین فاصله شهر ما با دوستاشون 9 ساعته!!
کمکم کنین تو رو خدااااااااااااا

دوست جون آخه مساله اینجاست که اونها خونه خریدند واستون و توقع دارند شما هم مثل اونها سنگ تمام بزارین
و کمک پدرت هم براشون یه جور وظیفه به نظر میرسه
تا جایی که میتونی کاری کن و طوری رفتار کن که همسرت قانع شه و به دل نگیره
انشالله که مشکلت حل شه
(خدایی من و شوشوی گرامی بعد یکسال پول رهن خونه توی یه منطقه ی داااااااااغون شهر رو هم نداریم چه برسه به پول عروسی. خانوادشم که انگاااااااااار نه انگاااااااااااااااااااااا اار)
بایستی جفتتون خدا رو شکر کنید

به خدا هر کاری که از دستم بر میاد میکنم.
خونه ای که اونا خریدن 35 تومنه ولی پولی که بابام داده 4 برابرشه.
این آتیشم میزنه که هر چی بابای اون انجام میده 1000 می ارزه ولی بابای من دنیا رو به پای ما میاره تازه بدهکار هم هست.
خونوادش کلا طرف من هستن.
همشون
یه بار تا طلاق رفتم ولی به اصرار مادر خانومم صرفنظر کردم

دوست عزیز
به نظرم مشکلی اصلی شما اینکه شما ونامزدتون در مقابل هم قرار گرفتین نه در کنار هم وبه خوبی نمیتونید همدیگرو درک کنید نباید به خانواده هاتون نباید اجازه بدین که دخالتی داشته باشن هر دوتون باید سخت ومحکم طرفه همدیگرو بگیرید
باید با نامزدتون خیلی بامحبت رفتار کنید وشرایط خودتونو کامل توضیح بودین بهش بگین من دوست دارم بهترین عروسی رو برات بگیرم وتلاشمو میکنم تا تو خوشحال شی اگه ببینه تلاشتو میکنی ولی باز خواسته خودشم نشد باز ازتون رازی میشه چون تلاشتونو دیده وحتما قدر میدونه
من خودم شخصا خیلی رو هزینه حساس بودم ونزاشتم اسرافی بشه چون دیدم شوهرم برای پول دراوردن داره چه زحمتی میکشه
شما وهمسرتون چندسالتونه؟

با سلام و احترام
برای داشتن عزت نفس، استقلال و از هم مهمتر تکیه گاه بودن مرد، لازم هست که خود را وامدار دیگران نکنیم. وقتی که ما پول و مسکن از دیگران می گیریم آنها اجازه تصمیم گیری برای زندگی ما را خواهند کرد.

وقتی ما ازدواج می کنیم. باید کم یا زیاد خودمان مسئول اقتصادی خودمان باشیم.
یعنی شما هر چقدر از نظر مالی در می آوری خودت مسئول هستی نه پدر شما نه پدر همسرتان.
البته اگر پدر شما خواست کمکی به شما بکند لطفشون هست. اما انتظاری از ایشون نیست.


شما نمی توانید هم خدا را بخواهید و هم خرما را .
شما نباید خانه پدر همسرتان را قبول می کردید. از همین جا شما دیگر حرفتان برش ندارد. و باید دنبال رو کسانی باشید که چنین لطفی را به شما کرده اند.
نباید با پدر خودتان مقایسه کنید.

چه نتیجه ای می خواهیم بگیریم.
شما به عنوان یک مرد باید به همسرتان بگویید من از خانواده ها انتظاری ندارم. و هر چقدر خودم بتوانم در همان میزان هم خرج می کنم.
به او بگو اگر عروسی و خرجهای گزاف و بیشتر را می خواهید می توانید از سهم خودتان انجام دهید. بگویید منزل پدرتان در واقع برای شماست و انتظاری بنده از آنها نداشته و ندارم. من مرد مستقلی هستم و به اندازه ای هم که درآمد دارم خرج می کنم.

با او بحث و درگیری نداشته باشید.
اما باید مستقل باشید.
نمی توانید منزل را از آنها بگیرید ولی توقعات آنها را ندیده بگیرید.
هر کسی چیزی به ما می دهد هزینه اش را قطعا می گیرد.
اما این هزینه را به یکی از 3 نوع ذیل می گیرد:
1 - پولش را می گیرد و طلبکاری می کند.
2 - به همان اندازه از ما متوقع می شود و باید هزینه روانی آن را بپردازیم و در واقع فرمانبردار و سرخم بمانید. و باید به ولی نعمت خود احترام کنیم.
3 - اگر هم که نه پولش را بگیرد و نه متوقع باشد، حتما فرد بسیار بسیار بزرگواری هست و هزینه اش را از خدا می خواهد و برای اجری معنوی این کار را کرده است.


لذا اگر می خواهید بتوانید جلوی توقعات خانواده همسرتان استدلال قوی داشته باشید، نباید در منزلی که برای پدرهمسرتان و همسرتان هست زندگی کنید.

من تصور می کنم که شما در شناخت برای ازدواج یک مسئله مهم را طرح نکردید و آن اینست که در این زندگی که قصد شروعش را دارید تصمیم گیری اقتصادی کیست؟ مسئول اقتصادی خانواده کیست؟ تقسیم وظایف زوجین به چه صورت هست.

لذا قبل از اینکه عروسی بکنید و سر زندگی بروید و سایر مسائل مختلف پیش بیاید ، از اکنون این مسائل را صحبت کنید و حل و فصلش کنید.
اکنون مسئله عروسی هست.
اما در زندگی هزاران مسئله پیش می آید که باید معلوم باشد مسئول حل و تصمیم گیری اصلی هر مسئله کیست و نحوه مشارکت زوجین چگونه هست.