به خاطر مشکلات مالی و نبود حامی در زندگی پرخاشگر شدم

سلام به دوستان
چند روزیه خیلی دلگیرم ... اعصابم یه چیزی فراتر از خورده ... خیلی احساس ضعف میکنم ... اعتماد به نفسم اومده زیر صفر ... از کمبود وجود پدر توی زندگیم .. نداشتن یه حمایت کننده .. انگار خدا اصلا منو نمیبینه هرچقدر دعا میکنم فایده نداره ... همش تو زندگیم در حال بدو بدوام به هیچ حاهم نمیرسم ... هیچ پس انداز و پشتوانه ای ندارم ... دلم به هیچی گرم نیست ...نه انگیزه ای ...هیچی ... همه دوستام که پدر دارن ماشین دارن ... زندگی اروم دارن ...توخونه نشستن همش کلاسای مختلف میرن... اونوقت من صبح تاغروب کارکنم کم بیارم عصبی بشم سرم داد و بیداد کنن غر بزنن به درسم نرسم...پول کلاس وقت کلاس نداشته باشم ... همش نگرانی و دلهره ...زندگی کردنم شده زوری مجبوری ... خیلی بی انگیزه ام همش نگران ایندمم که چی میخواد بشه ...
تا یکی بهم حرف میزنه سریع داد میزنم سرش ... تو خونه همش به مامانم غر میزنم دیگه کلافه شدم ...

درود

باتوجه به سنت اتفاقا خوب پیش رفتی.فقط یکم عجولی که باید این قسمت را بیشتر روش کار کنی که اونم سنت بره بالاتر صبورتر میشی.والا توی دور اطراف ما که میبینم دختری که ماشین داشته باشه و همش بره کلاس کمتر میبینم.شاید پدر نداشته باشی ولی برو خدارا شاکر باش که مادر داری بالای سرت قدر چیزهایی که داری را بدان:72:

یه ایرادی دارم بهت چقدر روی خودت عیب و ایراد میزاری بابا تو هنوز سنی نداری که بچه ای انصافا اگه زودتر ازدواج میکردم الان یه دختر داشتم همسن خودت:311::58: به اندازه سنت از خودت توقع و انتظار داشته باش بزار زندگی مسیرشو طی کنه اینقدر عجله نکن والا بخدا خبری نیست اون جلوها.یکیش مثلا در مورد ازدواج خیلی داری عجله میکنی یه استپ بده به زندگیت جلوتو که نگرفتن برو کلاس بیشتر بخودت رسیدگی کن علایقتو دنبال کن از وقت های آزادت استفاده کن.همین الان یه نظر سنجی کنیم توی سایت خیلی از بچه ها موقعیت الان تو بهش رسیدی را تجربه کردن و بخوبی درک میکنن موقعیتی که الان درش قرار گرفتی.

دختر خوب و فهمیده ای هستی فقط یکم روی عجول بودن خودت کار کنی و اینکه پشت سر هم بخودت برچسب منفی نزنی خیلی بهتر از اینی که هستی میشی.دخترهای همسن تو والا من دارم میبینم اکثرشان فقط فکر قر و فر و مدل جدید آرایش و مانتو از اینجور مسائل هستند قدر خودتو بیشتر بدان.
قسمت چیزی عجیبیه شما قسمتت بوده پدرتو از دست بدی و منم قسمت بوده توی 20 سالگی یتیم بشم و مادرمو از دست بدم.اینو یادت باشه اوستا کریم هرچیزی به آدم میده یه روزم خودش تصمیم میگیره از آدم بگیرش پس سعی کنیم تا وقتی هستند قدر داشته هامون را بدانیم که وقتی رفتن حسرتشان را نخوریم:72:

مائده جان وقتی میدونی این شرایطت هست و کسی قرار نیست بیاد حمایتت کنه وفقط خودتی وخودت، پس بهتره دستاتو بزاری روی زانوهات وبلند شی!
اتفاقا از الان باید شروع کنی از فرصتها استفاده کن کم کم جلو برو صبور باش وعجله نکن! متاسفانه برخلاف بقیه بهت میگم اگه با همین وضعیت سنت بره بالا نتونی اینده خودت رو تضمین کنی
صد برابر اخلاقت بدتر میشه کلا انگار همچی و همه کس روی اعصابت هستن!
چیزی که من الان درگیرشم منم پدر ندارم از 4سالگی همین باعث شده خیلی توی زندگیم کمبود داشته باشم
خیلی روی روح وروانم تاثیر بد گذاشته ولی دست رو دست نزاشتم تا انجایی که دست خودم بوده خودم رو بالا کشیدم گر چه هنوز هم هیچی ندارم ولی میدونم تلاشم رو کردم
ولی باز هم کلی نگران اینده ام هستم نه حامی نه پشتیبانی ونه تکیه گاهی به جز خدا خیلی سخته !!!!! کاملا درکت میکنم ولی خوب چیکار کنیم سرنوشت ماهم این بوده باید خودمون نقش همه اون نداشته ها رو بازی کنیم هم پدر هم مادر هم همسر و حامی وتکیه گاه........

امیدوارم خودت رو قوی کنی بتونی از عهده همه این مشکلات بر بیای از جوونیت بهترین استفاده رو بکن تا یه روزی پشیمون نشی!

مایده جون ببین....الان 80 درصد جامعه تو فشارن...به شکل های مختلف،...من نمیدونم کارت چیه،من نمی دونم چرا سرت غر میزنن؛راستش بخوام حرف بزنم چیزی بیشتر از بقیه ندارم بگم....فقط دنبال یه فرصتی برای ابتکار باش والا هر چی ادم درست و درمون من دیدیم نه خانواده درستی داشته نه پشتیبان و نه ارامش...

- - - Updated - - -

راستی مایده خواستم برات یه موضوعی رو پست خصوصی بزارم نشد.

سلام دوست خوبم
ناراحتیت کاملا قابل درکه... زندگی پر از فراز و نشیبه... اما همینه زندگی ...به قول اقای خاله قزی قسمت این بوده...اما همه چیز واقعا به وجود پدر نیست درسته حمایت میشه .. اما گاهی شرایط جوری میشه ادم مجبوره سختیرو تحمل کنه... خیلی هم سخته منم مجبور شدم زود کار کنم و خیلی هم عصبی و پرخاشگر بودم... مائده جان واقعا با این حرص خوردنا چیزی عوض نمیشه..جز خودت که روز به روز تحلیل میری... واقعا من یاد گرفتم بجنگم تو زندگیم... الانم از خیلی از دوستای خودم که تو رفاه بزرگ شدن هم تجربم بیشتره و هم واقعا تو شرایط سخت میتونم زندگی کنم...باید ببینی از چی بیشتر لذت میبری .. اونو انجام بده ..حتی با هزینه های کم... مثلا کلاس ورزش یا نشد پیاده روی یا کتاب یا مثلا فیلم نگاه کردن... و قدر سلامتیتو بدون واقعا مهمترین چیز همینه... من درکت میکنم... اما خودتم میدونی چیزی عوض نمیشه اینجوری فقط خودت ناراحتیت میمونه گلم...باید راهتو پیدا کنی اصلا به هدف فکر نکن ببین مسیرو چطور طی میکنی ... خیلیا مائده جان خیلیا الان همین شرایطو دارن نه اینده ای میبینن نه پشتوانه دارن ... امیدت به خدا باشه فقط همین ... به هر حال اتفاقای خوب هم می افته.. نگران نباش اصلا اصلا......:72:

از راهنمایی و دلداریتون ممنونم ببخشید که دیر جواب دادم .... .
خیلی این چند روز نیاز دارم دلداری بشم ...
همش میگم چرا اخه لااقل پول نیست .. ارامش و خوشبختی چرا نیست ... دلگرمی چرا نیست ... دلم واسه خودم و مامانم میسوزه ... بابام خیلی ادم بی رحمیه ... من دوست دارم پیشرفت کنم اما خلاق نیستم ... دوست دارم برم کلاسای فشرده بعد واسه خودم کار خوب دست و پا کنم اما هزیته کلاس خیلی بالاست ... مامانم د رامد ثابتش در ماه 600یا 650هزار تومن که همش میره پای اجاره خونه و قبوض و ...
منم 650میگیرم که میدم جای وام هایی که داشتم ... یعنی هیچی برای پس انداز یا خرج های دیگه نمیمونه یعنی ما فقط همینطوری داریم زندگی میکنیم ...هیچی ... با توجه به خاله قزی عزیز ... ازدواج هم یکی از دلایلش این بود که شاید کمتر سختی هم در زمینه مالی هم تو زمینه نبود حامی بود ...
ابی بیکران جان خوشحالم که از همه بیشتر متوجه حال من هستی ... واقعا زندگی سخت میگذره خیلی سخت ... اما متاسفانه تمام دوستای اطرافم از وضع مالی خوب برخوردارن و این منو ضایع تر میکنه که خدا کی عدالتش رو میخواد نشون بده ...
کیت کت جان همش تو این فکرم که اگه بشه چندجا بتونم کار کنم اما چه کاری نمیدونم خیلی دوست دارم از سمت شما دوستان پیشنهاداتی بهم ارائه بشه که یه راهی برای درامد بیشتر ... ارامش روان .. و اینکه زیاد حسرت دیگران رو نخورم و....
کیت کت جان تا یه هفته دیگه حق اشتراکم رو پرداخت میکنم تا بتونم پیغامت رو دریافت کنم ... مطمئنم که پیام پر محتوایی هست برام

- - - Updated - - -

بچه ها الان من فعلا کاربر هستم به خاطر این مجبورم کمتر پیام بدم وگرنه حرف زیاده
آیداجان ازت ممنونم که همیشه در کنارمی و تو تاپیک ها شرکت میکنی واقعا حرفات ارومم میکنه ... همه بهم میگن خیلی بداخلاق و نا امید شدم ... دوست دارم اخلاقمو بهتر کنم دست از نا امیدی بکشم ... دنبال یه انگیزه ایم

سلام بانو

خوبی؟
من یه خورده از دست یه سری از دوستان ناراحتم.
به جای این که بگن دقیقا چه کنی ، درست نیست بگن که فقط بشینی امیدت به خدا باشه.
من نمیدونم رشتت چی بوده؟ تو چی تخصص داری !!!
سعی کن یه مهارتی بدست بیاری. چیش مهم نیست. چیزی که ممکنه یکی دوسال طول بکشه یادگیریش. مرتبط با غیر مرتبط با رشتت.
اما هرچی باشه مطمئن باش بعدش خواهان پیدا میکنی. شک نکن.
البته غیر از اینا خودت میدونی پیشنهاد خاص من چیه !!!

موفق و موید

سلام عزیزم من الان زیاد وقت ندارم چیزی بنویسم فقط اومدم بهت بگم خدا وقتی چیزی رو از ادم می گیری به جاش چیزی هم به ادم میده..اینوجدی می گم روش فکر کن..

الانتو نبین بهت قول میدم چند سال دیگه وقتی به گذشتت فکر کنی خدا رو بابت داشته های حالت شکر می کنی بهت قول میدم..فقط باید ایمان داشته باشی..

اینم بگم وقتی چیزایی که به صلاحتهو واست بهتره رو بهت میده که اون زمان پتانسیلشو داشته باشی.. شاید الان حرف منو نفهمه اما مطمءنم یک زمانی ایمان میاری به حرفام و این که خدا واقعا عادله:72:

love less عزیز ممنونم از نظرت میخوام دوره بگذرونم اما اصلا وقتش رو ندارم اصلا .... همینطوریش به هیچی نمیرسم ....
سوگند جان خیلی ممنونم اما آینده هیچ کدوم از ما ها مشخص نیست من الان به مشکل خوردم ... فعلا واسه اینده هیچ فکری ندارم فقط نگرانم که میخواد چی بشه ... الان نمیدونم باید چه راهی رو برم چیکار کنم ...

سلام و روزت بخیر
من فکر میکنم چیزی که الان مائده جان بیشتر احتیاج داره ارامش باشه...و اینکه حرفای دلتو بگی اینجا... گاهی این حس های منفی وجود آدم با بیرون ریختن و درد دل کردن کم میشه... در واقع به جایی میرسه ادم که خیلی کم میاره و نیاز به استارت دوباره داره....مائده جان من در شما رگه هایی از چند سال قبل خودمو میبینم .. واسه همین میدونم چی میگی...من خودم شخصا معتقدم به قول شاعر میشه سرنوشت خویش را از سر نوشت.... اقای love less نمیشه دقیقا به کسی گفت که چی کار کنه... هر کس شرایط زندگی خودشو داره...مهارت یاد گرفتن خیلی خوبه اصلا هم انکار نمیکنم اما واقعا نیاز به هزینه داره....اونم هزینه کمی نیست... من خودمو مثال میزنم که از صبح تا 5 سر کار باشم با هزار نفر بحث کنم هزار چیزو تحمل کنم بعد که تازه حق واقعی هم نگیرم...بعدش چه انرژی برام میمونه که شخصا و با هدف و انگیزه بتونم مهارتیو شخصا کسب کنم بدون کلاس؟ خیلی حرفا راحته اما یه انسان که در این سن باید شاد باشه و خوشحال و پر از انرژی چقدر میتونه از همه چیز صرف نظر کنه؟؟ بدون پشتوانه خیلی سخته زندگی کردن.... این حقیقته و هر کی بگه میشه از صفر تو وضع جامعه ما شروع کرد به خیلی جاها رسید خیلی دوست دارم بشنوم واقعا چجوری....
ببخش مائده جان این سوال که داری عدالت کجاست سوالیه که از قدیمم بوده و هست
اگر دستم رسد بر چرخ گردون از او پرسم که این چون است و آن چون
یکی را میدهی صد گونه نعمت یکی را نان جو آلوده در خون..............
اما واقعا به هر دینی هم اعتقاد داشته باشی می فهمی عدالت وجود داره و ما شاید درکش نکنیم.... عدالت همینه که شما داری تلاشتو میکنی و پاک زندگی میکنی... همینه که مثل خیلی از همسن و سالات دنبال خیلی چیزای دیگه واسه معیشتت نیستی... این فکر و تلاشی که خدا بهت داده نشون همون عدالته...همین که اصلا فکر میکنی به مسائل و دنبال راهی.... برگرد به سال قبلت ببین چه پیشرفتایی کردی ... دوستاتم که در رفاهن مطمئنن مشکلات خودشونو دارن ... همه ادما سختیهایی دارن خودتو با کسی مقایسه نکن همین که مقایسه کردی شروع نا امیدی هاته....
مراقب خودت باش :72::72: