چجوری از خانواده ام جدا بشم

سلام به همه
بعد از محرمو صفر عروسیمه ولی خانواده ام تو یه شهرند و خانواده ی شوهرم توی یه شهر دیگه که خیلی دوره . منم تا حالا حتی یک شب و بدون خانواده ام مخصوصا مامانم نگذروندم یعنی خیلی به مامانم وابسته ام واقعا نمی دونم چیکار کنم که بتونم دوریشونو تحمل کنم یا چی کار کنم که موقع خداحافظی گریه ام نگیره . آخه می خیلی اشکم لب مشکمه تا یه چیزی می شه فوری گریم می گیره از الان دارم به اون موقع فکر می کنم وحشت خیلی بدی افتاده تو جونم. عوض اینکه خوشحال باشم دارم از ناراحتی دق می کنم. راهنماییم کنید تا شاید آروم تر شم

سلام عزیزم....من کاملا درکت میکنم.منم 8 ماهه عروسی کردمو اومدیم 300 کیلومتر از خونوادم دور شدم...اولاش خیلی گریه میکردمو دلتنگ بودم...مخصوصا اینکه رابطم با شوهرمم خوب نبود زیاد... اما الان بیشتر عادت کردم...هر چند هنوزم خیلی سخته... منم اولاش چند تا تاپیک اینجا زدم راجب دوری...ولی عادت میکنی.. باید سعی کنی حسابی خودتو سرگرم کنی تا اذیت نشی...تو خونه بمونی همش فکرو خیال میکنی و واست سخت میگذره..راهتون خیلی دوره؟ :54:

سلام
این موضوعیه که همه دخترهابعدازازدواج باهاش درگیرن!!طبیعیه
ربطی هم به فاصله دورونزدیک نداره!واسه همه سخته...اماخب بایدبه چیزهای خوب فکرکنی...به این فکرکن که توهم داری میری یه خانواده تشکیل بدی..مادربشی...مثل مادرهای خودمون..
اما...
اماحواست باشه به ارتباطت باشوهرت!!خدایی نکرده به خاطراین موضوع باشوهرت به هیچ وجه بداخلاقی نکنی هااا....
اگه دلتنگ خانوادت شدی ونتونستی بری ببینیشون زندگیت روتلخ نکنی...
اینایی که دارم بهت میگم تجربه کردم چوبش روهم خوردم...پس قبل ازخانوادت مواظب شوهرت باش...
یه وقت شوهرت فکرنکنه خانوادت مهمترن!!!وگرنه حساس میشه
موفق باشی

خیلی از راهنماییتون ممنون باشه حواسمو جمع می کنم پاییز جان .
آره خیلی دوریم 1000 کیلومتر فاصله است بیشتر از این می ترسم که شب عروسیم گریه کنم آخه اصلا دوست ندارم گریه کنم دوست دارم مثل یه دختر قوی با خانواده ام خداحاظی کنم راهکاری سراغ ندارید که بشه جلوی گریه رو گرفت؟

سلام. نازنین جان با اجازت منم تو تاپیکت پست میذارم چون تقریبا مسئله ی منم مث توئه.
منم ی خاستگار خوب دارم که 1000 کیلومتر ازم دورتره و من باید برم شهر دور. تنها مشکلم باهاش همین راه دوره و نمیدونم چقدر میتونم تحمل کنم و علاوه بر خودم، بیشتر نگران مامان بابام هستم که دلتنگ میشن و اذیت میشن :54:
کسایی که تجربه دارن بیشتر راهنمایی کنن ممنون میشم.

مینای عزیز من براساس تجربه ی خودم و بر اساس دعواهایی که 50 درصدش به خاطر دوریمون بود و با توجه به اینکه عاشق شوهرم هستم و خودم هم خیلی جاها باعث دعواها و حساسیت ها شدم ولی اگه یبار به عقب بر میگشتم راه دور ازدواج نمیکردم...پس با دقت همه چیو بسنج
نازنین جونم لابد شوهرت ویژگی های خیلی خوبی داشته که انتخاب شده...شب عروسی که گریه نمیگیره چون هنوز خونوادت هستن...ولی خود من فرداش که خونوادم میخاستن برن حدود 4 ساعت گریه کردم...اینا عادیه...ولی خوب ماهی یبار که میتونی بری بشون سر بزنی...یا هر وقت شوهرت کار داشت و نیومد خودت برو یه هفته ای بمونو خودتو شارژ کنو برگرد....بری خونه خودت همه چی واست عادی میشه...تلفنم که هست من روزی دوبار با مامانمو خاهرم باید حرف بزنم....توام همه چی دستت میاد...فقط اشتباه منو نکنو بخاطر دوری با زندگی تو تلخ نکن...قوی باشو پای انتخابت بمون

سلام نازنین جون
چرا انقدر استرس داری که گریه نکنی؟گریه هم یه حسه که گاهی وقتها کمکمون میکنه احساس سبکی بکنیم.من خیلی وقتها که دلتنگ میشم و سعی میکنم جلو خودم رو بگیرم همسرم میگه خودت رو خالی کن ،من ناراحت نمیشم(متوجه میشه که دارم خودم رو کنترل میکنم!) من هم سرمو میگذارم رو شونه اش و گریه میکنم و بعد هم کلی احساس سبکی میکنم.من هر وقت از خانواده ام خداحافظی میکنم گریه ام میگیره حالا شده تو روشون گریه نکنم ....این ها حسی هستن که از بین نمیرن چون عشقن و علاقه .باید بلد باشی چه جوری زندگی کنی،چه جوری نگذاری دلتنگی و غصه زندگی ات رو کنترل کنه عزیزم...تازه عروسی و انقدر کارها هست که خودت رو مشغول کنی و خودت و زندگیت رو برای همسرت جذاب کنی و وقتت پر بشه.دوری هم کم کم عادت میشه ولی دلتنگی از بین نمیره که.همسرت هم وظیفه داره که این کمبود رو به نوعی جبران کنه تا خودت رو وفق بدی.بگذار ناراحتی فردا رو فردا بخور امروز به عروسیت فکر کن عزیزم که یه شبه و تکرار نمی شه.بعدش مامانت میاد پیشت یه ماه میمونه تو میری.انقدر لحظه ها و روزهای خوش در انتظارته گول این غصه ها رو نخور که می خوان شادیها رو از ما بگیرن!!!:43: