روانپزشک یا روانشناس؟برای اطمینان از شخصیت مناسب خواستگار

با سلام

من در تاپیکهای قبلی گفته بودم،32 سال دارم و مدتیه که تصمیمم برای ازدواج جدی شده.الان یه مورد از طرف یکی از همکارها معرفی شده که یازده سال از من بزرگتره.

البته ایشون اومدن محل کار من و منو دیدن و قراره تماس بگیرن منزل برای صحبت.همکارم گفتن دلیل ایشون برای ازدواج نکردن تا الان بیماری مادرشون بوده.چون با مادرشون زندگی می کنن.

در کل شرایطشون خوبه.کار آزاد دارن،در عین حال تحصیلکرده و ورزشکار هم هستن.من قبلا برای دو تا از خواستگارام به یه خانم روانپزشک مراجعه کرده بودم.اون دو مورد به نظر خودم مشکلاتی داشتن . دکتر هم اینو تایید کرد.

کلا یه کم ترسیده شدم از اینکه با کسی با مشکلات روانی ازدواج کنم.البته میدونم که در دنیای امروز مشکلاتی مثل اضطراب،افسردگی و وسواس یا خیلی مسایل دیگه کم و بیش هستش.

ولی اون دو موردی که من دربارشون مشاوره گرفتم مشکلات شدیدی داشتن که قابل پذیرش نبود.

خانم دکتر به من گفتن هر موردی که برات پیش اومد میتونید با هم مراجعه کنید که من یک ساعت باهاش صحبت کنم و سلامتش رو تایید کنم.
از یه طرف ممکنه اون آقا بهش بربخوره که بگم بریم پیش روانپزشک.از یه طرف هم روانشناس خوب سراغ ندارم.
به نظر شما یه روانپزشک چقدر میتونه در مورد ازدواج کمکم کنه؟هم در مورد سلامت روانی و هم اینکه سوالاتی هست که من خجالت میکشم از خواستگارام بپرسم و اصلا نمیشه پرسید.مثلا من نمیدونم یه مرد 43ساله که تا حالا ازدواج نکرده از نظر جنسی مشکل داره یا نه؟

به هر حال این مساله هم خیلی مهمه.میتونم از مشاور بخوام این مساله رو غیر مستقیم بپرسه از اون آقا.

ضمنا یه خواستگار دیگه هم هست که جواب منفی دادم ولی هنوز پیگیرن.بهش گفتم با من تماس نگیره تا بیشتر فکر کنم و فکر میکنم با ایشون هم مشاوره برم بد نیست.(اون موردی که همکارم معرفی کردن هنوز با هم حرف نزدیم)

با توجه به موردای سالهای قبل که خیلیهاشون رو خیلی زود و به اشتباه رد کردم الان باید حساب شده تر عمل کنم.چون در صورت ازدواج نکردن قصد مهاجرت دارم که این هم اصلا کار آسونی نیست.

یه سوال دیگه؟به نظرتون اگه اون خواستگار 43 ساله گفتن بعد از ازدواج با مادرشون میخوان زندگی کنن،این قابل پذیرش هست؟

سلام انیتا جان به نظرم این اختلاف سنی خیلی زیاده 43 سال به نظر خودت زیاد نیست؟
بیشتر فکر کن حالا هر چقدر شرایطش هم خوب باشه ولی به نظرم برای تو بزرگه وشاید مناسب نباشه این اقا 6 سال دیگه میشه 50 سالش تو که سنت هنوز زیاد نیست پس خیلی فکر کن!

ممنون از پاسختون

نه.سنش زیاد برام مهم نیست.چون واقعا به این نتیجه رسیدم که سن فقط یه عدده.خود من الان نسبت به چند سال پیش خیلی فعال تر و پر انرژی تر شدم.با وجود اینکه سنم بیشتر شده ولی احساس شادابی بیشتر دارم.

خواستگاری داشتم که اختلاف سنی زیادی با من نداشته ولی احساس میکردم از نظر روحی خسته و خموده هست.از طرف دیگه ممکنه کسی از من سنش کمتر باشه
ولی پختگی لازم رو داشته باشه.مثلا برادر من سنش از من کمتره.ولی من باهاش در مورد خواستگارام مشورت میکنم.و انصافا مشورتهای خوبی به من میده.

فکر میکنم این مهمه که تو برخوردهای اول طرف مقابلت چطور به نظر بیاد.اگه سنش زیاده ببینی اون نشاط و شادابی که مد نظرت هست رو داره یانه.اگرم سنش کمه میزان پختگی و تجربشو بسنجی.

مشکل من اینه که چرا تا الان ازدواج نکرده و همون مساله جنسی.

انیتا جان راستش نمیخوام در مورد این اقا قضاوت کنم چون یه مسئله کاملا شخصیه وخودت باید بتونی تصمیم درست بگیری.
سن همیشه هم یه عدد شناسنامه ایی نیست بخصوص واسه اقایون این سن ومجرد سعی کن ایندفعه از اینور بوم نیوفتی!

ولی چیزی که میخوام بگم کلا توی موارد مشابه زیاد شنیدم از چند مشاوران و حتی دکتر فرهنگ که برای ازدواج بخصوص با پسران سن بالا حتما همه جوانب در نظر بگیرین که احتمال اینکه مشکلات روحی و عاطفی و جنسی داشته باشن زیاده!

و مورد دیگه ای که میگفتن این بود یه مرد سن بالا که قبلا سابقه ازدواج داشته خیلی از لحاظ سلامتی جنسی و روحی قبال اعتمادتره تا یه پسر مجرد سن بالا!
یعنی از بین این دوگزینه توصیه میکردن که اونی که سابقه ازدواج داشته رو بررسی کنید فقط باید از علت طلاقش درست تحقیق کنید.
ولی متاسفانه پسر مجرد با این سن ادم هزار فکر وخیال میاد تو ذهنش که حتما مشکلی داشته که مجرد مونده چون خیلی کم پیش میاد پسرا بتونن تا این سن عذر میخوام بدون رابطه بمونن!

نگرانی تو در مورد مشکلات احتمالی روحی و جنسی این اقا واقعا به جاست! پس از این بابت بزار حتما اطمینان حاصل بشه بعد تصمیصم بگیر !
حتما پیش یه مشاور برو همین مراکزی که مشاوره قبل از ازدواج میدن توی هر دومورد فکر کنم بتونن کمکت کنن.

به نظر من اصلا درست نیست به این آقا بگی بیا بریم پیش روانپزشک چون با این پیشنهاد اولین چیزی که به ذهن طرف میرسه اینه که فکر میکنه داری از نظر سلامت روان بررسیش

میکنی و میخوای مطمئن بشی که طرف دیوونه نیست!! البته این یک دیدی هست که اکثر مردم نسبت به روان پزشک ها دارن..

شما بهتره اول چند جلسه ای با این آقا صحبت کنید و به یک تفاهم اولیه برسید بعد بهشون پیشنهاد بدید که برید پیش روانشناس...روانشناس هم اگر به سلامت روانی این آقا شک داشته

باشه خودش به روانپزشک ارجاعتون میده...

ممنون رزاجون.خود اون آقا به همکارم گفتن قبل از اینکه بیان خواستگاری بهتره یه صحبت با من داشته باشن.منم شمارمو به همکارم دادم که بهشون بده.احتمالا امروز زنگ میزنن.
من حدس میزنم بعد از ازدواج با مادرشون بخوان زندگی کنن.چون به خاطر بیماری مادرشون تا حالا ازدواج نکردن.اگه این رو بهم بگن نمیدونم چه جوابی بدم.قبلا مطلقا مخالف همچین چیزی بودم.
ولی الان نمیدونم این مساله چه قدر بتونه مشکل ساز بشه.

شما فعلا فکرت رو درگیر شاید ها نکن آنیتا جون ..فعلا یک جلسه باهاش صحبت کن شاید اصلا به جلسه دوم نکشید..

ولی آبی بیکران هم حرف خوبی درباره اینکه تا الان مجرد موندن زد حتما دربارش بیشتر تحقیق کن ..البته تمام این چیزها فقط در حد حدس و گمان که هر دختری قبل از ازدواج باید باهاش

به نتیجه برسه:72:

دوباره سلام،
خواستگاری که گفته بودم همکارم معرفی کرده رو امروز دیدم.

حالم اصلا خوب نیست.:47: نمیدونم چرا هر کدوم از خواستگارام یه مشکلی دارن.دیگه خسته شدم.من توقع زیادی ندارم.

بهتون گفتم که اون یازده سال از من بزرگتره.وقتی دیدمش یه کم جا خوردم.سنش خیلی خیلی از من بیشتر میزنه.من از سن واقعیم خیلی کمتر به نظر میام.یعنی اصلا به هم نمیخوردیم.

قیافش البته خوب بود،یه جوری بود.خیلی عامیانه حرف میزد.ولی بعضی وقتها هم انگار حرفهاش به دلم مینشست.البته

به عنوان یه هم صحبت نه همسرآینده.بامزه حرف میزد.تیپش خیلی بازاری بود.خیلی توی ذوقم خورد.من حسابی شیک

کرده بودم.

یه حرفیم زد که خیلی تو ذوقم خورد.نمیدونم اینجا میشه گفت یا نه.گفتش من آدم تعصبی هستم.این روزا خانوما خیلی
بد لباس میپوشن.مانتوهای تنگ و چسبون.به طوری که حتی لباس زیرشون هم پیداست( نوع لباس زیر رو هم گفت.یعنی اسمشو آورد.:54:)
من شوکه شدم.آخه تو یه دیدار رسمی که نباید این حرفها رو زد.اونم من که برخوردم با آقایون خیلی جدی و رسمیه.

تو این مورد حتی روم نمیشه با بابا و داداشم مشورت کنم.یعنی بگم همچین حرفی زده.به مامانم گفتم گفت به درد نمیخوره.

نظر شما چیه؟البته اینم بگم لیسانس داره،شغلش آزاده،ورزشکارم هست.

یه چیز دیگه.به من گفت بعد از ازدواج شاید مجبور بشه با خانوادش تو یه خونه زندگی کنه.یعنی با پدر و مادر و خواهرش.
حالا این مهم نیست،من خودم خونه دارم.البته بهش نگفتم.ولی به نظر شما به مرد 43 ساله طبیعیه بگه من توان رهن یا اجاره خونه مستقل رو ندارم؟

میگه به خاطر ضرر مالی هست که چند سال پیش کردن.مغازه مال باباشه که این آقا توش کار میکنه.دوست دارم جواب

منفی بدم.ولی نگرانم که دارم موقیعتهامو از دست میدم همینجوری.

میخوام نظر شما رو هم بدونم،مخصوصا خانومهای متاهل و آقایون.میخوام بدونم چیزهایی که گفتم برای دادن جواب

منفی کافیه یا نه؟

کل توصیه ام اینه که الان فکرشو نکن به خودت برس غذا دوش اب گرم چایی گرم هر چی دوست داری یه کتاب و لالا. فردا راجع به این موضوع فکر کن. امشب دیگه فکرتو استراحت بده. موفق باشی :72:

باوشه:tennis: