باید ها و نباید های یک رابطه عاطفی (بر اساس تجربه شخصی)

(اگه تنها هستید و احساس تنهایی میکنید و فکر میکنید باید ازداوج کنید بیشتر دقت کنید چون هر چقدر آدم تنها میشه احتمال شروع یک رابطه احمقانه بیشتر میشه)

هر کسی یه طوری به ماجرای من نگاه میکنه و یه طوری قضاوت میکنه ولی فکر میکنم نتیجه خودم از این رابطه کمک بزرگی میکنه به کسایی که تو فکر شروع کردن یه رابطه هستند میکنه. باید بگم من عاشق یک نفر شدم و هر چی که تو توانم داشتم رو گذاشتم ، اما میدونید وقتی وارد یه راه اشتباه شید هر چه قدر هم تلاش کنید به نتیجه نمیرسید چون راه رو اشتباه رفتید.

یه ظرب المثل میگه یک شروع خوب 50 % راهه موفقیته هست.

گاهی بهتره به جای تجربه کردن از تجربه های دیگران استفاده کنی گاهی تجربه کردن بهای سنگینی دارد

تنهایی شاید یکی از دلایل شروع فکر کردن به ازدواج باشه ولی شرط کافی برای ازدواج نیست و وقتی میخوای ازدواج کنی باید به خیلی چیزها توجه کنی:
خودت ، خودش ، شرایط زندگیتون ، اخلاقیاتتون ، خانوادت ، خانوادش، شرایط مالی خودت ، شرایط مالی طرف مقابل شاید بهتره بگم کبوتر با کبوتر باز با باز

دلایل شکست من و بررسی آنها:

1 _هماهنگ نبودن سطح خانواده ها:

شاید مهمترین دلیل همین بود ، باید قبل از هر چیزی به خانواده نگاه کرد که آیا سطحتون به هم میخوره – منظورم از همه لحاظ هست ، سطح مالی و فرهنگی و طرز تفکر دو خانواده هست ، وقتی عاشق بشید این گزینه احتمالا آخرین گزینه مورد بررسی شما هست یا شاید تنها گزینه ای هست که هیچ وقت بررسی نمیشه ، و اگه هم بشه خیلی کم بهش توجه میشه و وارد جزییات نمیشن دو نفر، دلیلشم اینه که چون آدم ها تو شروع یک رابطه به هم احساس نیاز میکنند و فکر میکنن اگر خودشون بخوان همه چی حل میشه ولی واقعا اینطور نیست و هر چی رابطه جلو بره و جدی تر بشه شما جنبه های بیشتری رو بررسی میکنید و احتمالا وقتی به گزینه خانواده میرسید که خیلی دیر شده و اونجاست که به هم وابسته شدید و اون موقع دیگه منطقی فکر کردن واقعا سخته، من میدونم شرایط جامعه عوض شده و مثل قدیم نیست که خانواده ها به بچه ها پیشنهاد بدن، خیلی ها ترجیج میدن خودشون واسه زندگیشون انتخاب کنند (من کاری به اینکه کدوم درسته ندارم) ولی تجربه ام میگه هر طوری شروع کردید اول به شرایط خانواده ها توجه کنید و بعد رابطه رو شروع کنید.

اگه سر این موضوع به تفاهم نرسیدید هیچ وقت یک رابطه رو شروع نکنید چون آخرش یا باید تمومش کنید یا باید خیلی بد ادامه بدید.

2_من شرایط مالی ام برای شروع یک رابطه کم بود ( فکر میکنم این مورد بیشتر مربوط به پسرا هست).

شرایط مالی یه چیز نسبی است و برای هر مورد فرق میکنه مثلا واسه یه خانواده داشتن کار یعنی شرایط خوب ولی واسه یه خانواده دیگه شاید داشتن ماشین و خونه و . . . شرایط خوب باشه پس وقتی شما شناخت صحیح از طرف و خانوادش داشته باشی میتونی حدس بزنی که شرایط مالی ات برای شروع یک رابطه کافی هست یا نه و این اولویت شناخت خانواده رو میرسونه، بعضی وقت ها طرف مقابل با وجود مخالفت خانواد ه ها (با توجه به وابستگی احتمالی) میگه من با شرایط تو کنار میام و به همینقدر راضی ام ولی وقت رابطه جدی بشه و از طرف خانواده تحت فشار باشه و گزینه بهتر واسش بیاد دو دل میشه و مقایسه میکنه و شاید هر اتفاقی بیافته (نمیخوام بدبینتون کنم ولی احتمال هر اتفاقی هست.) پس بهتره تکلیف خودتون رو بدونید.

3_تا وقتی به تفاهم نرسیدید دل نبندید:

وقتی وارد یه رابطه شدید تا وقتی تمام شرایط رو بررسی نکردید و از هم مطمین نشدید دل نبدید، معمولا تو کشور ما وقتی تفاهم حاصل میشه یکی از این سه حالت پیش میاد(نامزد میکنن،عقد میکنن، ازداواج میکنن).اگه دل بستید و به هم نرسیدید باید تاوان سنگینی بدید ، باور کنید شکست تو یک رابطه با این اس ام اس هایی که میخونید از شکست عشقی فرق داره گاهی یک آدم رو داغون میکنه ، پس خواهشا دقت کنید
دوستای عزیزم،ممکنه که خیلی هاتون با حرف های من مخالف و یا موافق باشید ولی اینا فقط نظر و تجربه شخصی من هستن امیدوارم به کمک دوستانی که تو شروع یک رابطه هستند کمک کنه.

براتون یک رابطه سرشار از محبت و دوستی و خوشی در کنار هم از خدا میخوام.