ارتباط مشغولیت فکری و سلام ندادن!!

سلام
راستش سلام دادن و احوال پرسی برای من خیلی مهمه!همسرم همیشه سرش شلوغه و اکثرا وقتی میاد خونه داره با تلفن حرف میزنه!بعدشم گاهی سلام خشک و یخ میده و گاهی اونم نمیگه!!!
من عصبی میشم از این کارش!!!چکار کنم!؟!؟!؟
وقتی اعتراض میکنم میگة من به اندازه کافی تحت فشارم تو دیگه گیر نده!!!

پرنیان سلام
شده همسر منم وقتی از سرکار میاد با تلفن صحبت میکنه و فقط سرشو به نشانه سلام تکون میده البته همیشه اول من سلامش میکنم
وقتی تلفنش تموم شد با صدای بلند میگم سلام به روی ماهت به چشمون سیاهت:227:
کلی ذوق میکنه...
یه سؤال فقط مشکل شما سلام کردنه؟
تو مهمونیها یا مهمون میاد سلام میکنه؟

سلام ، شما واسه استقبال میرین دم در؟ خوش آمد و خسته نباشی میگی؟

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط parnian1

وقتی اعتراض میکنم میگة من به اندازه کافی تحت فشارم تو دیگه گیر نده!!!

---

داره دلیلشو بهت میگه. بعضی ادما وقتی درگیری فکری دارن بقیه چیزارو فراموش میکنن یا اهمیت نمیدن . اما بعضیا با وجود درگیری فکری روحیشونو خوب حفظ میکنن. شوهر شما جزء دسته اوله

اینم یادتون نره چیزی که تو خوانواده شکل گرفته باشه سخت میشه تغییرش داد.

ممنون که وقت گذاشتید!
ببینید پدر ایشون همینطور هستن!یعنی تا حد امکان تا چشم تو چشم نشن سلام نمیدن!!
ما بیشتر اوقات خونه پدرم هستیم کم همسرم میاد!یه سلام با صدای اروم میده و اگه کسی بعدا از اتاقی وارد هال بشه انگار نه انگار!!
فقط به دخترم با حال و خنده سلام میده!!!

- - - Updated - - -

راجع به مهمونی هم همینطور با صدای اروم و خیلی خلاصه یه سلام واسه ده نفر میده و میره میشینه!!احوال پرسی هم یادش میره!!!

اشکال ک نداره، جز اون ادمای سدره، فک نمیکنم این موضوع اینقد مهم باشه ک بخاین بخاطرش بحث کنین، تو وقتی شوهرت میاد برو دم در وقتی تلفنش تمومکشد با گرمی بهش سلام کن، خود من حتی وقتایی ک با شوهرمم قهر باشم بهش سلام و خسته نباشید میگم، اعصاب شوهرتو بخاطر سلام نکردن خورد نکن، تو با گرنی برو جلوش

اخه مشکل اینجاس که من و بیشتر از من مامانم به این موضوع حساسیم! راستش مامانم عصبی میشه و حرص میخوره!!!من موندم بین این دو تا!!!

عزیزم احترام مامانت واجبه, اما شوهرت مهمتره، ب مامانت بگو شوهرم همینه ک هس، دیگه بهم گیر نده، این موضوع اصلا مهم نیس، شوهر خاله منم همینطوریه،و همه این اخلاقشو قبول کردن

سلام عزیزم اینو بدون که هرکسی تو یه خونواده با اخلاقای خاص بزرگ شده و نمیشه به دیگران خواسته هاتو تحمیل کنی احترام مادرتو نگه دار و بهش توضیح بده که همسرت این مدلیه و بخواه بخاطرشما بپذیره برا تغییر همسرتم چون میگی با بچتون گرمه میتونی تغییرش بدی بقول یه مشاور مدارسی که چندروز پیش دیدم میگفت شما باروی باز برای استقبال همسرتون برید دم در بهش دست بدید وسلام و خسته نباشید بگید احوالشو بپرسید براش ابمیوه اب یا شربت ببرید و بذارید به ارامش برسه تا اونم روی خوششو نشون بده هرچندبارم که به استقبالش رفتید و اون متوجه نشد بعداز چندروز دیدن اشتیاق و انرژی شما اونم سر ذوق میاد و ترجیح میده دم در نرسیده تلفنشو قطع کنه و فکراشو جمع وجور کنه تا شمارو باروی بازببینه درضمن بادعوا وقشقرق چیزی حل نمیشه حتی باعث سردی بیشترش میشه پس سعی کن با ارامش و زبون خوش بهش بفهمونی چقد دوست داری سلام کنه من امتحانش کردم واقعا جواب میده

سلام پرنیان یا غزاله خانم خودمون

خوبی ؟

چه عجب از این طرفها ؟

ببین عزیز

بهتره روی حساسیتهای خودت متمرکز شوی چون ما نمی توانیم دیگران را دقیقاً آنطور که دوست داریم بسازیم ما می توانیم خودمان را قویتر کنیم تا در مقابل آنچه متفاوت از روحیه ما هست و از دیگران می بینیم به رنج و تلاطم و ناراحتی نیافتیم و برای این کار نیاز به تغییر زوایه دید و باز تعبیرهای مثبت و پذیرش فرد همانگونه که هست است .

فکر می کنم کمال گرایی و حساسیت در رابطه با شوهرت و خانواده اش باعث بعضی ناراحتی ها در زندگیت شده باشه یعنی چیزی که راستش پیش بینی می کردم . باید بگم اگر به فکر خودت و آرامشت و حساسیت زدایی نباشی به مرور خسته و دلزده و خدای ناکرده افسرده خواهی شد و انگیزه و شوق و اشتیاقت در زندگی مشترک با همسرت ضعیف و ضعیف تر خواهد شد و در این صورت رنج و درد اصلی پیش خواهد آمد . در واقع نگذار کمال گرایی عنان آرامش و رضایت و سازگاریت با زندگی را از کفت بیرون کند که به راحتی دوباره به دستت نخواهد آمد

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط مدیرهمدردی

سلام
یکم: ما برای اینکه در زندگی آرام و شاد باشیم ، بهتر اینست که این موهبت الهی را وابسته به یک چیزی در بیرون خود نکنیم. چرا که هزاران متغیر در بیرون از ما هست که لزوما همه آنها را نمی توانیم کنترل کنیم و در دست بگیریم.

---

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط مدیرهمدردی

4 – همه تفسیرها صحیح و درست لزوما مفید نیستند.
گاهی در شرایطی که واقعیت ها حقیقتا درد زا هستند و هر گونه تفسیری از آنها رنج آور هستند می بایست تفسیرهای خود را به نحو مطلوبی تحریف کنیم تا در گذر از این مسیر کمتر دچار فشارو استرس شویم . در نظر بگیرید واقعا معلم سخت گیر و بد اخلاقی دارید و در دادن نمره هم بسیار خسیس است . دانستن این مسئله و تفسیر درست آن هیچ کمکی به شما نمی کند ، شاید شما را نیز نسبت به آن درس دلزده و خسته کند. حالا بیائید تفسیر خود را تحریف کنید مثلا به این صورت : < این معلم می خواهد با این شیوه ما را مقید به درس خواندن کند و عادت های صحیح را در ما شکل دهد و در نهایت مجبور خواهیم شد که در درس او ممتاز شویم تا آسوده گردیم. > ، بدین ترتیب برنامه ای مبتی بر این تفسیر خواهید ریخت که به پیشرفت تحصیلی شما کمک خواهد کرد. ( نکته مهم : این بدان معنا نسیت که از واقعیت دور شویم ، بلکه با توجه به بند 3 ، پس از جدا کردن تفسیر هایمان از واقعیتهای که بدانها وقوف داریم ، بیشتر تفسیرهایمان را دنبال می کنیم.)

---

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط مدیرهمدردی

تاوقتی خوشبختی ما گره به چیزی یا کسی می خوره ، ما باید دنبال آن کس و چیز بدویم و التماس کنیم که همانجایی بروند که ما می خواهیم. در حالیکه در پاسخ من تاکید کرده ام باید روی افکار و ذهن خود کار کنید. ما نمی توانیم آدمهای دنیا را آنطور که می خواهیم و آن هم در کوتاه مدت چنان تغییر دهیم که رفتارشان طبق میل ما باشد.
تو اهمیت را از بیرون خودت کم کن و به خودت اهمیت بده.

---

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط مدیرهمدردی

امروز روانشناسان و روان درمانگران به خصوص آنها که در حوزه شناخت درمانی کار می کنند، با تحقیقات این مطلب را اثبات کرده اند که افراد دنیا را در ظرف ادارک و ذهن خود تفسیر و تعبیر می کنند و به آن پاسخ می گویند. یک اتفاق مشترک که در بیرون از فرد رخ می دهد، یکی را تا مرز جنون به افسردگی می کشاند و دیگری با کمترین تبعات در بستر زمان از کنار آن عبور می کند.
و گذشته ما ، تربیت ما ، و اراده ما و ....، همه در شکل گرفتن ذهن و درون ما نقش دارد، بیاییم ذهن های خود را تمییز کنیم و بگذرایم که احساسمان هوایی بخورد و ...

---

و نقل قول دیگری از مدیر همدردی :

نقل قول:

---

مدیر همدردی:

هر كدام از ما بايد ياد بگيريم كه بيشترين چيزي كه در
زندگي به ما كمك مي كند ارتقاء خودمان، تغيير خودمان و بازسازي نگرش ،‌احساس و رفتار خودمان هست. چون اگر انرژي خود را فقط روي تغييرات بيروني سرمايه گذاري كنيم دير يا زود متوجه بي نهايت بودن آنها و محدود بودن خودمان مي شويم و سر به سنگ باز خواهيم آمد.

---