+الان بیاد خواستگاریم یا بعد تموم شدن درسش؟

سلام به همه طاعات و عبادادتون مورد قبول درگاه حق باشه انشاالله....من دختری هستم 21 ساله و دانشجو...8 ماه پیش پسری 22 ساله از من خواستگاری کردن من شرایط ایشونو میدونستم و با خصوصیات ایشون تا حدی آشنایی داشتم قبول کردم...ایشون چند ماه دیگه سربازیشون تموم میشه و بهمن ماه ترم اول دانشگاهشون شروع میشه...تا یک ماه پیش من که با سایت شما آشنا شدم شروع کردم به خوندن مطالب و مقاله ها و پست های دوستان...مخصوصا پستهای مربوط به اختلاف زن و شوهر هارو میخوندم(برای اینکه بدونم بعد ازدواج چه مشکلاتی ممکنه پیش بیاد) و قسمت ارتباط دختر پسر ها...اطلاعاتم راجع به مقوله ازدواج کم بود اما از همون ابتدا با معیار هایی که برای ازدواج برام مهم بود آشنا بودم اما با مسائل دیگه نه ....در رابطه با ایشون مشکلی در زمینه معیار هام ندارم با هم خیلی تفاهم داریم بیشتر اوقات وقتی راجع به موضوعی با هم صحبت میکنیم بدونه اینکه من نظرم رو بگم ایشون وقتی نظرشونو میگن انگار حرف دل منو میزنن البته این از همون اول آشنایی بود تا الان...مثلا من خیلی اهل رفت و آمد نیستم بیشتر تو خونه موندن و ترجیه میدم تا مهمونی یا بیرون رفتن ایشون هم دقیقا همین طور هستن....اما جیزی که فکرمو مشغول کرده و تازه پی به اهمیتش بردم موضوع رسمی کردن این مسئلست...راستش به پیشنهاد خودم(چون خانوادمو میشناسم)از ایشون خواستم بعد از قبولی دانشگاهشون بیان با خانوادم صحبت کنن...که میشه بعد از عید امسال...البته مادرامون تا حدی با خبر هستن......مشکل من اینه که بهنظرم و با شناختی که از خانوادم دارم بهتر ایشون بعد از 2 سال درسشون اقدام کنند اما اینجا صحبت های آقای سنگتراشان و دوستان دیگه. باعث شک من شدن....منو ایشون به هم علاقه داریم یعنی بر خلاف اون مقاله اقای سنگتراشان بهم علاقه پیدا کردیم و هنوز این موضوع رسمی نشده... حرف بنده اینه که من اصلا از اهمیت این کار با خبر نبودم..... که بایداین موضوع اول به طور رسمی مطرح بشه بعد با هم آشنا بشیم...اما الان نمیدونم باید چی کار کنم؟؟؟؟ایشون با اقدام رسمی همراه با خانوادشون بعد عید (که بازم خودم خواستم زودتر نباشه)مشکلی ندارند خیلی هم موافقند......ولی من خودم تردید دارم برای جلو اومدنشون الان..... میشه کمکم کنید؟

همون روزی که میان خواستگاری که عقد نمی کنید دختر خوب!!!بذارید بیان خواستگاریتون خانواده ها با هم آشنا بشن شما هم با خانواده ایشون ارتباط برقرار کنید خواستگاری اومدن تا عقد یه چند ماهی طول میکشه و درضمن دوران نامزدی برای شناخت بیشتره شما که می تونید به راحتی دو سال برای شناخت بیشتر این آقا داشته باشید چرا می خواید این فرصت رو از خودتون بگیرید؟؟؟ خیلی چیزها وقتی از حیطه حرف خارج میشه و شکل عمل رو پیدا میکنه نه تنها شاهد تغییر موضع هستیم بلکه نقیضهای زیادی هم خواهیم دید پس برای اومدن خانواده اش به خونتون مخالفتی نشون نده و توکلت به خدا باشه از خدا بخواه هر آنچه که به خیر و صلاحته برات رقم بخوره نه آنچه که میلته
در پناه حق

بد نيست كه با مادرت همه چيز را در ميان بگذاري و در مورد خواستگاري رسمي اين آقا اول با ايشان مشورت كني. شايد پدر و مادر شما در همان بدو كار، با دانشجو بودن و عدم درآمد اين آقا پسر مشكل داشته باشند و شايد هم از نظر آنهام مانعي نداشته باشد. اول با مادر خودت مشورت كن در صورتي كه مخالفتي نداشت، از او بخواه كه زودتر اقدام كند. خودتان بهتر مي دانيد كه موكول كردن مسئله به اين مهي به دو سال ديگر بسيار خطرناك است.بهتر است اين ريسك را نكنيد.

در امان خدا

سلام دانه جون من به مامانم این مسئله رو گفتم پنهون نکردم از این کار بدم میاد البته تا حدی نه بیشتر.......با مامانم که صحبت میکنم موافق که ایشون با خونوادش بیان منزل ما که با هم بیشتر آشنا بشن ولی از طرفی متاسفانه میگه اگر در این بین کسی بیاد که شرایطش بهتر باشه باید شوهر کنی ... حق نداری به کسی قول صد در صد بدی اما من ایشونو دوست دارم از لحاظ رفتاری هم میدونم اگر بیاد جلو مامان و بابام نمیتونن حتی سر سوزن ازش ایراد بگیرن که هیچی به ایشون علاقه مند هم میشن...چون با نظرات خونوادم کاملا آشنا هستم وتو انتخابم هم دقت کردم که موافق معیارهای خودم و خونوادم باشه...... که هست...... مشکل من کار نداشتن ایشون که باید تا اتمام درسشون صبر کنم...خودم مشکلی ندارم.......نمیدونم چطوری راضیشون کنم که اگر خواستگاری با شرایط بهتر داشتم دچار مشکل نشم.... خیلی نگرانم....از نقطه سر خط هم ممنونم کاملا با صحبت شما موافقم....از طرفی بعضی وقتا از صحبتهای مامانم احساس میکنم میخواد منو امتحان کنه که ببینه چقدر به تصمیمم مطمئن هستم...چون بعضی وقتا وقتی میکم نمیشه.... اینکه شما میگی باعث بازی با احساسات یک بنده خدا میشه..... قبول میکنه.....از طرفی میترسم بیاد بابام بگه این که میدونستی شغل نداره چرا اصلا قبول کردی...چرا اجازه دادی بیاد خواستگاریت باید رد میکردی!!!!بابام مهربونه باهاش خیلی رفیقم اما نمیدونم چطوری برخورد کنم چی بگم..... خجالت میکشم...نمیدونم چی جواب بدم...چون نمیخوام بفهمن با ایشون قبل خواستگاری مدتی آشنا بودیم... نمیدونم اگر بپرسه چطوری میشناسیش چی جواب بدم؟؟؟ چون ایشون ارزش اینو واقعا داره که 2 سال به خاطرش صبر کنم اما نمیدونم اینو چطوری به بابام بگم.....لطفا راهنماییم کنید.....


ا

راستی اینم بگم خونوادم مذهبی هستن اما روشن فکرن با اینکه من ایشونو از قبل شناخته باشم یا با هاشون صحبت کرده باشم مشکلی ندارند اما من خودم خجالت میکشم!!!!!!که حرف دلمو بزنم یا بگم حتما براشون 2 سال صبر میکنم.... برای همین میگم 2 سال دیگه بیان چون ایشون رشتشون فنی و کارشون حتمی چون نیاز به استخدامو اینجور حرفا ندارن میتونن به صورت آزاد کار کنن....اون موقع این مشکلو ندارم.....لطفا بگین چی کار کنم؟من بیشتر با خودم مشکل دارم اینکه نمیتونم حرف دلمو بزنم!!خجالت میکشم!

خجالت برای چی؟؟؟؟
با مادرت صحبت کن چشماتو ببند و بگو اولش سخته ولی یه مدت که بگذره دیگه تمامیه مشکلات و حرفهات رو بی پرده بهشون میگید
درضمن با این توضیحاتی که دادید به نظرم اگه پسره خوبی باشه و از لحاظ اخلاقی مورد تایید پدرت باشه مسئله ریالیش و کارش برای پدرت مهم نباشه پدر و مادر ها اخلاق همسران بچه هاشون براشون مهمتر از وضعیت ریالیشونه
بدترین شکل ماجرا وقتیه که بیان و پدرت به خاطر عدم داشتن شغل ثابت بهشون جواب رد بدن خب قضیه ناخواسته شیفت میخوره به دو سال دیگه که ایشون درسشون تمام بشه اگه واقعا دوستت داشته باشه اونوقت باز هم میاد خواستگاریت توی این مدت هم فکر می کنی کسی بیاد خواستگاریت که در حد این آقا باشن بالاتر و بهتر از ایشون که دیگه جای خود داره!!!!
در پناه حق

سلام من با بابام به صورت سر پوشیده صحبت کردم راستش گفت باید کار داشته باشه......حتی پرسیدم خونه و ماشین گفت که نه مگه من خودم اول زندگی خونه و ماشین داشتم!فقط کار مهمه.....نمیدونم چی کار کنم؟؟؟ الان بیاد ؟؟چون میخواد فقط واسه آشنایی بیاد نه بیشتر.....اما نمیدونم ....گیج شدم...به نظرتون آشنایی هم بمونه برای 2 ساله دیگه؟؟؟که کار داشته باشه..... یا بهتر الان بیاد و خونوادم ببیننش باهاش اشنا بشن....چطوری به بابام بگم که برای چی میاد و فقط میخواد صحبت کنه همین....اصلا به نظر تون درسته از الان بیاد واسه 2 ساله دیگه؟؟؟؟؟

مگه تحصیل کرده نیست؟!! این اعتماد رو به پدرت بده که این بیکاری موقته و بعد از فارغ التحصیلی مشکل اشتغال نداره
به پدرت بگو مهم جوانیه و ایمانه، جوونی یعنی سرمایه و انرژی و ایمان هم یعنی سرمایه اولیه تجارت، هم برای خودت هم خانوادت باید این دو مورد از هرچیز دیگه ای با ارزش تر باشه
از دوستت بخواه بیاد خواستگاریت مطمئن باش نظر پدرت با دیدنش عوض خواهد شد
در پناه حق