نمایش نسخه قابل چاپ
سلام بر همه
من 28 سالمه و آقایی که قراره باشون ازدواج کنم 31 سالشونه ولی ی موضوعی که مربوط میشه به ظاهر ایشون منو اذیت میکنه!پاهاشون پرانتزیه ...از طرفی بهشون خیلی علاقه دارم و به خودم میگم که در دوست داشتن ،ظاهر مهم نیست و از طرف دیگه چون فامیلای ما خیلی آدما رو عیب میکنن از این بابت نگرانم...میشه یذره راهنماییم کنید و بگید چقدر میتونه این مورد مسئله ساز بشه
اگر از همین شروع بخواهید به نظرات فامیل بیش از حد لازم بها بدین اونم تو موارد ظاهری بعدا به مشکل می خورین.
در عین حال زانو ی پرانتزی با جراح ارتوپدی قا بل حله.
چون تو بعضی موارد بجز مورد ظاهر ی موجب درد های زانو میشه
عزیزم اگه بخوای با حرف فامیل زندگی کنه که بهتره اصلا هیچ ادمی رو درگیر خودت نکنی ،چون اونا هرروز یه چیزی میگن ،مامان من واسه بچه های خودش هم داستان میسازه چه برسه واسه مردم
قبل ازدواج حتما روی این مشکلت کار کن ، این مشکل دربرابر خوبی های که یک ادم میتونه داشته باشه هیچه ،مگه اینکه خوبی هاشو ندیده باشی ،اما بازهم سلیقه خودته
با خودشون این مسئله رو در میون نذاشتم،گفتم شاید بهشون بربخوره چون طبیعتا خودشون در این امر مقصر نبودن ...بخاطر همین بحث عمل کردن رو پیش نکشیدم،واقعا نمیدونم نظرشون در این زمینه چی میتونه باشه
واقعا مرد خوبیه ،نمیتونم بگم که صد در صد ایده آله اما آدمی هست که بشه تو زندگی بهش تکیه کرد و در کنارش با سختی ها جنگید
سلام.آیا دوست داشتنتون در این حد هست که اگر فردا فامیلی یا آشنایی بهتون تیکه انداخت یا چیزی گفت براتون مهم نباشه؟
ببینید همشون دست خود شماست.این شمایید که باید تصمیم بگیرین ولی خواهشا جوری تصمیم بگیرید که فردا پیشونی سفید باشید و بگید اینقدر دوسش دارم که حتی خدایی نکرده اگه فلج هم باشه من باهاشم.
موفق و سربند باشید
سلام
راهنمایی های مدیر رو برات میذارم :
نقل قول:
زيبايي يك امر نسبي هست، شما هر همسري با هر اندازه زيبايي انتخاب كنيد به زودي متوجه مي شويد شخصی زيباتر نيز وجود داشته است. و اين نكته مهم است كه نبايد به هر چيزي بيشتر از اندازه خودش بها بدهيم. مثلا زيبايي در حد متعارف كه به دلمان بنشيند كافي هست، مگر اينكه كلا از همان اول او را نپسنديدم .
موفق باشی :72:نقل قول:
یكم:محور اصلي در انتخاب همسر خود شمائيد. اگر بنا باشد كه تحت تاثير صحبت هاي ديگران مردد شويد، اين اتفاق بعد از ازدواج هم ممكن است بيفتد و منجر به از هم پاشيدگي خانواده مي شود. نقش ديگران صرفا دادن تجربه و مشورت به شماست و شما پس از بررسي بر اساس شعور ،منطق و احساس خود نتيجه گيري و تصميم مي گيريد. پس، از روي حرف ديگران كه هر كسي فقط از منظر خودش صحبت مي كند ، تصميم نگير.
دوم:
بر اساس معيارها و نكته هاي ازدواج ، معيارهاي خود را دقيقا و با مثال و جزئيات براي خودت مكتوب كن، براي هر معيار ضريبي متناسب با ارزش آن يادداشت كن. و با شناختي كه از طرف مقابلت داري، به بررسي تناسب معيارهايت و معيارهاي او بپرداز.
سوم:
بعضي ذهنياتت كه از زمينه خانوادگي و فرهنگي و خيالاتت سرچشمه گرفته بايد اصلاح كني، بعضي از اين خطاهاي شناختي كه حتما بايد تغيير دهي ؛از اين قرار است:
- اگر بخواهي خوشبخت باشي بايد طرف مقابلت تحصيلات بالا داشته باشد.
- خوشبختي در گرو اينست كه از نظر رفاهي در سطح خوبي باشي.
- بعد از ازدواج مي توانم همسرم را تغيير بدهم.
- تفاوت در مسائل اعتقادي، اخلاقي و ...،در ازدواج اهميتي ندارد و مي توانيم هر كدام جداگانه اعتقادات خود را داشته باشيم.
- ازدواج خوب ازدواجي هست كه از اول همه چيز آماده و فراهم باشد، و بعد از ازدواج در هيچ مسئله اي ؛ اختلاف نظر وجود نداشته باشد.
- اينكه بايد فرد ايده آلي جهت همسري انتخاب كنم كه از هر لحاظ بي عيب و نقص باشد.
- اينكه خوشبختي ام در گروه اينست كه حتما و حتما در يك فرجه زماني با يك نفر ازدواج كنم حتي اگر آن شخص مناسب من نباشد. و اگر من ازدواج نكنم ، به تنهايي يك آدم بي ارزش و بدبخت هستم. و با عجله تمام بايد با اولين كسي كه توانستم ازدواج كنم ، حتي اگر آن فرد از نظر اعتقادي با من متفاوت است، يا معتاد ، سخت گير، اختلاف فرهنگي، اختلاف طبقاتي و تحصيلي، اختلاف فكري و ... مي باشد.
چهارم:
حق انتخاب را از خود نگيريد. از افعال مجهول در مورد خود زياد استفاده نكنيد. اينكه «ميترسم عاشقش بشوم» يعني چه؟ در واقع ما خودمان فاعل كارها هستيم. مثلا شما مي توانيد خود را عاشق كنيد. (مثلا با خيالبافي زياد در مورد يك نفر، چشم پوشي از مشكلاتش، فرار از وضعيت بد خانواده ، و ....). پس شما يك فرد آگاه و تصميم گيرنده نسبت به انتخابهاي خودتان هستيد ، مخصوصا انتخاب همسر كه مهمترين انتخاب هر فرد در زندگيش مي باشد. پس لازم است در چنين انتخابهايي،اگاهانه ، عاقلانه و با مشورت با متخصص انجام شود.
پنجم:
تمام مطالب بالا به معني اين نيست كه سخت گيريهاي افراطي داشته باشيم و با بهانه گيري به دنبال ايده آل بگرديم. بلكه بايد معيارهاي اساسي را فراموش نكنيم.و با توجه به آنها تصميم بگيريم.