دامنه ارتباطيم بسيار محدوده

سلام دوستان
26 سالمه - ليسانس - مجرد - شاغل
مشكلم: دامنه ارتباطيم خيلي محدوده.
بعد از فارغ التحصيلي (سال 90) با اين مشكل مواجه شدم و تا الان ادامه داشته و بصورت مزمن داره اذيتم ميكنه. به نظر ميرسه راه حلي نداره
زيرا :
با اينكه شاغلم ولي ارتباطم با مراجعين لحظه ايه و همكاري هم ندارم كه طولاني مدت باهاش در ارتباط باشم. جز رئيسم كه يه مرد 60 ساله ست
بعد از دانشگاه و برگشتن به شهر خودم از دوستان هم خوابگاهي و همكلاسي دور شدم
با دوستان دبيرستان هم ارتباط ندارم به همون دليل بعد مسافت
اقوام تو يه شهر ديگه زندگي ميكنن
هم صبح و هم عصر كار ميكنم و وقتي ندارم براي رفتن به كلاسهاي ورزشي و يا برنامه هاي كوهنوردي و يا شركت كردن تو سمينارها و انجمنها و غيره


راههاي كه ممكنه به فردي مثل من پيشنهاد بديد براي ارتباط با ديگران. ولي براي من مثمر ثمر نبوده


كلاس ورزش :بعد از دانشگاه ، اوايل ، رفتم كلاس ايروبيك، همه خانوماي خانه دار و يا دختراي مجرد و همه بيسواد . در مورد چيزاي مسخره حرف ميزدن و به چيزاي مسخره ميخنديدن.
كلاس موسيقي : كلاس موسيقي هم رفتم ولي كلاس خصوصي بود . من بودم و استادم
محل كار : تنهام و همكاري ندارم. تو اين مجتمع خيلي دخترا هم سن و سال من مشغول به كارن تو شركتاي مختلف ولي به همون دلايل كلاس ايروبيك ، هيچ وجه مشتركي نميبينم
اينترنت : تو شبكه اجتماعي هم عضو هستم ولي بدون ارتباط با افراد. فقط براي باخبر شدن از اخبار و مطالب علمي


با اين تفاصيل ، نه با كسي برخورد دارم و نه اميدي دارم كه در صورت برخورد مطابق فاكتورهاي من باشه (حداقل از يه دنياي ديگه نباشه). به بن بست خوردم. الان سه سال شده و حتي با فكر كردن به اين موضوع هم احساس خفگي بهم دست ميده.


چرا نداشتن ارتباط اذيتم ميكنه ؟ اينطور فكر ميكنم كه بدون ارتباط با ديگران نميتونم رشد كنم . چقد كتاب بخونم ؟ وقتي نميتونم با كسي تبادل نظر داشته باشم؟ يا وقتي نميتونم دانسته هام رو تو ارتباط با ديگران به كار ببرم ؟ :303:
فكر ميكنم شكل نرمالش اينه كه ارتباطهاي مختلفي رو داشته باشم و بينشون تعادل برقرار كنم و با هركدوم سبك مخصوصش رفتار كنم. دوست، همكار، رئيس، دشمن، خانواده، همسر

در برخورد با اين مشكل : ديگه به اين رويا نپردازم و سعي كنم از زندگي تنهايي توي غار لذت ببرم؟:listening_headphone
يا به فكر راه حل باشم؟ خسته شدم بسكه از زمين و زمان گله كردم و غصه خوردم:161:

سلام
میشه بپرسم چیا واستون مهم هست تو ارتباط.اینکه میگین از دنیای دیگه نباشه چه ویژگی های میخواین؟

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط کیارش۲

سلام
میشه بپرسم چیا واستون مهم هست تو ارتباط.اینکه میگین از دنیای دیگه نباشه چه ویژگی های میخواین؟

---

رابطه دوستي اگه باشه، چيزايي كه برام مهمه : خانواده خوب، بيكار نباشه و سرش به كاري (كار،درس،هنر،ورزش) گرم باشه. دوست پسر نداشته باشه ، اهل مطالعه . دوستام 90 درصد اين ويژگي ها رو دارن ولي كيلومترها از هم دوريم .
جايي كه من زندگي ميكنم، مسيري كه هر روز ميرم و ميام، جايي كه كار ميكنم ، محاله كسي ده درصد اين ويژگي ها رو داشته باشه .

با سلام
اگه جایی زندگی میکنید که میگید یه ادم خوب پیدا نمیشه پس باید نقل مکان کنید تنها راهش همینه...میتونید در شبکه های اجتماعی هم شهری های خودتون رو پیدا کنید یا در چتروم ها فعالیت کنید.این ها یکسری فعالیت های مجازی هست که میتونه تا اندازه ای شمارو از نظر ارتباطات ارضا کنه

این که صرفا برای ارتباط تو کلاسی حضور پیدا کنین که خوب نیست.
همون تو شاخه ورزش یا هنر تو مبحثیش که علاقه دارین شرکت کنین مثلا تو همون موسیقی کلاس های دست جمعی هم هست یا شاخه های دیگه کلاس های علمی هم میذارن همه جا به مدرک هم کار ندارن

من منزوي هستم و اين اذيتم ميكنه فكر ميكنم اينجوري درجا ميزنم . دنياي محدودي دارم. هرچي ميگذره منزوي تر ميشم.
يه ارتباط واقعي ميخوام نه مجازي. ارتباطم با دوستام ايميل و وايبر و پيامكه. نميشه تبادل نظر كرد و ايهام داره و بدون انتقال لحنه و اين ارتباط كاملا فرسايشيه .

[QUOTE=nahid-111;346350

كلاس ورزش :بعد از دانشگاه ، اوايل ، رفتم كلاس ايروبيك، همه خانوماي خانه دار و يا دختراي مجرد و همه بيسواد . در مورد چيزاي مسخره حرف ميزدن و به چيزاي مسخره ميخنديدن.


محل كار : تنهام و همكاري ندارم. تو اين مجتمع خيلي دخترا هم سن و سال من مشغول به كارن تو شركتاي مختلف ولي به همون دلايل كلاس ايروبيك ، هيچ وجه مشتركي نميبينم


[/QUOTE]

سلام ...
هر دو راهی که رفتین درست بوده ولی بازم نتونستین ارتباط برقرار کنین ...
به نظر من شما دنبال کسب علم و معرفت هستی که اون هم با ارتباط با اساتید با علم مرتبط میتونی به نتیجه برسی

در غیر این صورت فکر نمیکنم بین صحبت های خانوم های تحصیل کرده و تحصیل نکرده خیلی تفادت وجود داشته باشه ...
الان اکثر خانوما و حتی اونایی که میگی تو کلاس ها باهاشون آشنا شدی تا یه حدی تو اجتماع بودن و برای ارتباط حرف یا موضوع خاصی رو ندارن

معمولا خانوما وقتی بهم میرسن از هر دری سخنی میگن
من خودم وقتی با خواهرم و اینا جمع میشیم خیلی میخندیم ... به همون مسائل که شما بهش میگی مسخره :311:

مادرم میگه تا عاقلان بهانه ای برای خنده بیابند دیوانگان هزار بار می خندند
ولی ما به این حرف مادرم هم میخندیم ... چه اشکالی داره کلی روحیه و انرژی مثبت میگیریم ...
شما هم بهتره سخت نگیری و به جمع دوستانه خانوما بپیوندی تا بیشتر از این منزوی نشدی ....

ببخشید شما دنبال یه دوست می گردید یا دنبال انتخاب بهترین آدم ها ؟

سعی کنید کمی کم توقع تر باشید

گاهی اوقات معمولی بودن سخت تر از منحصر به فرد بودنه کمی معمولی باشید تا راحت تر مشکلتون حل بشه

راستش منم تا حدی اینطوریم چون تو فامیل هم زیاد پرجمعیت نیستیم و منم دوست چندانی ندارم با درسا خودمو مشغول میکنم و کسی هم (مخصوصا از بین دخترا) پیدا نمیشه ک به بحث و مناظره علاقه داشته باشه و با افراد بزرگتر از خودم راحت تر حرف میزنم تا همسن و سالام.ولی الان به این نتیجه رسیدم ک آدم باید از هر نوع دوستی داشته باشه اشکالی نداره بعضی از دوستاش خل و چل بازی در بیارن بعضیاشونن قرتی باشن بعضیاشونم منطقی چون زندگی آدما همینطوریه و همه آدما ( البته جامعه دخترا رو در نظر گرفتم)تا حدی این ویژگیارو دارن فقط بعضی صفات درونشون غالب تره.
قرار نیس من فقط با افرادی بگردم ک کاملا هم نظر و هم عقیده من باشن (چه بسا اینجور آدمی تا آخر عمر هم پیدا نشه) در اینصورت من فقط تو دنیای خیالی خودم زندگی میکنم در حالیکه شاید فردی ک از نظر من آدم ناجوری باشه نکته ایو به من متذکر بشه ک منی ک اینقد خودمو دست بالا میگیرم تا بحال متوجه اش نشده باشم.
ققرار نیس با همه افراد صمیمی بشین ولی ب نظرم بازم با بقیه در ارتباط باشین حتی اگه با معیارهاتون جور در نیاد.
بقیه چیزا به مرور زمان حل میشن

اگه منظورت کیس مناسب ازدواجه که پیدا نمی کنی کاملا درک می کنمت
چند روز پیشا داشتم سرچ می کردم دیدم یکی نوشته بود سیندرلا هم اگه مهمونی نمی رفت شاهزاده نمی دیدش که خونه به خونه دنبالش بگرده :) واسه همینم اگه کیس مناسب ازدواج می خوای دامنه ارتباطیت رو بیشتر کن بیشتر از کلاس. کارایی که می کنی خوبن ها بکن ادامه بده اما وقتی کافی نیست بیشترش کن. مهمونی هم برو. هر جایی که ادما زیادن برو
واسه اینکه از ادمای مختلف چیزای مختلف یاد بگیری دیگه نیاز نیست که حتما خودتو اذیت کنی هرجایی که هستی با دو سه نفر هم صحبتی و رفاقتی داشته باش. بعد یه مدت می گذره می بینی که کلا رفتن نیستن یا خودت رفتی و میری سراغ ادمای دیگه. اینطوری یاد زیاد می گیری
اما اگه دوست ثابت می خوای که دلت باز شه فکر می کنم توی همین اشنایی ها صبور باید باشی خیلی بگردی. بالاخره پیدا میشه ادم متناسب باهات
در هر حال موفق باشی