تنهایی گذروندن روزها و ماه ها و سالها
دوستان ببخشید که من اینقدر زیاد پست میذارم ; از وقتی که به لطف یکی از بچه های انجمن با قانون جذب آشنا شدم خدا رو شکر دیگه زیاد منفی بافی نمیکنم و بیخیال بدیها و خوشحالم...ولی یه چیزی هست که هنوزم که هنوزه حل نشده و تا نکشیدش نمیدونید چقدر اعصاب خورد کنه و درد من اینه هیچ رفیق فابی ندارم و روزهام و هفته هام بدون هیچ پیام و زنگی از دوستی که بگه پسر وخی بیا بریمان بیرون(به لهجه ی همدانی گفتم:wink::58:) میگذره...حقیقتش به خیلیا حسادتم میشه...نمیدونمم چرا اینجوره با هرکی تازه رفیق میشم 2.3هفته ای باهم جوریم ولی بعد اون دیگه یه طرفه میشه و میرسه به حسی بد:grief:
پیش خودم میگم مثلا 20سالمه ولی اندازه یه پسر بچه ی 10ساله هم رفیق ندارم...فامیلی هم که میاد خونمون(مخصوصا اگه همه مونثباشن) اینقدر که تو خونه هستم و بیرون نمیرم دوست دارم از اونجا فرار کنم از شدت ناراحتی