احساس ميكنم بهم توهين ميشه

سلام دوستان

دختري نوزده ساله ام
در زماني كه من امتحان داشته باشم، اگر مهماني هم دعوت باشيم مامانم ميگه چون تو براي مطالعه توي خونه ميموني ما هم نميريم مهموني. پشت تلفن هم به خالم كه دعوتمون كرده ميگه نميتونيم فروغ رو توي خونه تنها بزاريم و بيايم.

چرا ميگن دختر رو نبايد توي خونه تنها گذاشت؟ هميشه اگه خونواده قرار باشه جايي برن من رو هم ميبرن كه تنها نباشم. من احساس ميكنم به من اعتماد ندارن. مگه من چيكار ميخوام بكنم اگه خونوادم قبل از ظهر برن و بعد از ظهر بيان؟؟ لطفا راهنماييم كنيد كه اينقد حرص نخورم

از توجهتون ممنونم
مدير عزيز، باور كنيد كه اين يك مشكل است. پس من رو درك كنيد و موضوعم رو مجددا قفل نكنيد.

درود بانو

من یه مرد متاهل هستم 4تا آبجی دارم و خدا یه دختر کوچولو خوشگلم بهم داده.اتفاقا برعکس اونی که فکر میکنی اصلا مسئله اطمینان نیستش چون خواهرهای خودم همشون محجبه و چادری بودن و سرسنگین و مذهبی مسئله اصلی ارزشیه که دختر داره توی خانواده.جایگاه دختر توی خانواده خیلی بالاست و همه خانواده تلاششان را انجام میدن که ازش مراقبت کنن نه اینکه دختر ضعیف باشه نه اصلا و ابدا :81:

زن ظریفه نه ضعیف:72: انصافا اگه به من یکی باشه حاضرم 4تا دختر داشته باشم ولی یه پسر نداشته باشم:58::311: دختر یه چیز دیگست عشق بابا:43: خدایی ناز و عشوه ای که دختر داره مخصوصا سنشم کم باشه قند توی دل آدم آب میشه همه لذت ما باباها اینه بعد کار زودی بریم خونمون تا دخترمون رو از نزدیک ببینیم و برامون ناز کنه :227:

ایشالله خودت وقتی مادر شدی متوجه دختر چقدر عزیزه و باارزشه ایشالله خدا قسمت همه بکنه:323:

وقتی موضوع تاپیک را دیدم فکر کردم خانواده میرن مهمونی و تو را تنها میگذارند و میگن حالا این دخترمون نمی خواد بیاد ما که میتونیم بریم
و همه می رن مهمونی و شما تک و تنها تو خونه
ولی میبینم قضیه برعکسه !!!!!!!!!!!!!!
والا من اکه ببینم خواهرم دخترش را تو خونه تنها گذاشته و امده مهمونی با خودم میگم
خواهر ماشا ا... به دلت !!!!!!!!!!!!!! این چه دلی هست که رضا داده بچه اش تو خونه تنها و خودش خوشگذرانی

من اصلا دلیلی نمیبینم که شما ناراحت باشی

شما که 19 سال داری و الان کنکور هم تمام شده برای چی از خونه بیرون نمیری ؟
دانشگاه درس میخونی ؟
الان امتحانات دانشکاه هست ؟

نه گلم این توهین نیست .

خانواده منم همینطورن، اصلا به بی اعتمادی ربطی نداره.
اینقدر جامعه بد شده که حساس شدن.
نسبت به بچه ها بی اعتماد نیستن نسبت به دیگران بی اعتمادن.
دختر و تنها تو خونه گذاشتن خطرناکه.
مثلا دزد بیاد خونه، خب فوقش مالتونو میبرن اما اگه تو باشی میخوای چکار کنی. خدایی نکرده اتفاق بدی برات بیوفته.بعد حسرتش تا آخر عمرت برای خود و خونوادت میمونه.

تازه من خواهر هم دارم اگه اونا هم باشن مارو تنها نمیذارن.
هوا تاریک میشه ما خونه نباشیم مامان دم در رژه میره از نگرانی.
تازه ناراحتی قلبی و فشار خون هم دارن این نگرانی اصلا براشون خوب نیست.
من خودم ماشین دارم کلاسامو با ماشین خودم میرم، حالا اگه کلاسم شب باشه، بابابام میاین دنبالم، چه حالشون خوب باشه چه بد باشه.
دوستام شب دعوت کنن من نمیتونم برم ( نه اینکه زورم کنن، میگن برو اما ته قلبشون میدونم راضی نیستن، تازشم برم میدونم مامانم میاد دم در تا من بالاخره برسم، کلیم نگران میشه.)

اوههه بخوام برات بگم کلی میشه. اینا همشم نگرانیه نه بی اعتمادی.

من نذر کردم هروز صبح ماه رمضون برم حرم، تازه صبحه، روزه، اما بابام نگران میشن که من تنها برم! دیگه بزور با خواهرم میذارن یا با مامانم.

همین امروز من یکمی دیر کردم مامانم نگران دم در بودن. ( تازه روز هم بود)
من هیچوقت رو بی اعتمادی نذاشتم، چون بی اعتمادی موارد دیگه ای هم داره، فقط این نیست. مثلا وقتی بیرون میریم، نباید بذارن دیگه. یا یک کلمه میگیم مثلا فلان جا بودیم، یا ترافیک بود، چرا اینقدر راحت قبول میکنن؟
یا اصلا الان من همینطور گوشیم دستمه، دارم پست میذارم، مامانم که نمیدونن! اگه بی اعتماد بودن که میپرسیدن چکار میکنی؟
راحت حرف منو قبول نمیکردن
هزار موارد دیگه که مطمعنم تو زندگی شما هم وجود داره. و همش از نگرانیست نه بی اعتمادی.

سلام به دختراي همدردم. پدر و مادر من هم مثل والدين شما هستن.
اگه بخوام اين موردا رو بنويسم يه ليست بلندبالا ميشه . يه نمونش همين تنها نموندن تو خونه ست.
خب چيزي كه ميدونم اينه كه پدر و مادرم به شدت به من اعتماد دارن و فكرش رو هم نميكنن كه خطايي از من سر بزنه
مساله اصلي اونها ، امنيته.
و اينطور كه من از حساسيتهاشون فهميدم از نظر پدر و مادرم همه مردا به صف شدن تا به من تجاوز كنن.:hopelessness:
چهارسال تو يه شهر خيلي دور درس خوندم. فقط يكبار براي ثبت نام ، همراهم بودن. ولي اصلا حساسيتي نداشتن.چرا؟ خيالشون از خوابگاه و سرويس هاي رفت و امد راحت بود و از حساسيت مسئولين نسبت به امنيت دخترا آگاهي داشتن. (واقعا امن بود)
ولي حالا كه پيششون هستم نگرانيشون بيشتره . مامانم يك بار بهم گفت وقتي بيرون هستي ميترسم بهت زنگ بزنم. دليلش فكر ميكنين چي بود؟ اينكه اگه گوشي رو دير جواب بدم و يا جواب ندم حالش بد ميشه. وقتي اينو گفت دلم براش سوخت. اين يني خودشون بيشتر از ما از اين وضعيت عذاب ميكشن
ولي واقعا به نظرم زياده روي ميكنن. درست نيست كه به فكراي بد دامن بزنيم. چون تبديل ميشه به وسواس فكري
من خودم هم زمينه ي اين رو دارم كه مثل پدر و مادرم باشم و به فكراي بد دامن بزنم (البته نه در مورد ناامني و تجاوز). براي هركاري و هر تصميمي انواع احتمالها رو در نظر بگيرم و تنم از اينجور فكرا بلرزه.

سلام عزیزم یه ضرب المثل قشنگ بهت میگم تا دیگه ازاین فکرا به مغزتم خطورنکنه : (طلا که پاکه چه منتش به خاکه) تو که مشکلی نداری پس چرا به خودت شک داری مطمین باش که پدرومادر هیچوقت بد بچه خودشونو اونم دخترشونو نمیخان و هرچیزیم که میگن از روی عاطفه و محبتشونه. دخترگل خودت فکرکن پدرومادرت بیشتر به فکر توهستن یا داداشت (اگر داری) ببین اونا فقط این حساسیتا رو روی شما دارن که آسیب پذیرتری اونم تو جامعه امروز که گرگ فراوونه از اون نظرشم که فکرنکنی فکرکن بدون تو بهشون هیچ جا خوش نمیگذره .
حالا اگر تنهات میذاشتن و میرفتن مهمونی و بهت بی توجهی میکردن میومدی میگفتی بهم اهمیتی نمیدن .
برو خداتو شاکر باش و روزی صدبار ازاین پدرمادرت تشکرکن که اینقد پدرمادر فهمیده و بافکری هستن.
من خودم همیشه حسرت به دل بودم که پدرمادرم نگرانم باشن و اونا همیشه درگیر کار و زندگی خودشون بودن همیشه ناراحتی م این بود که چرا بهم بی توجه هستن و یکبار نگرانم نمیشن آرزوم بود جای یکی مثل تو باشم عزیزم فکرتو بذار رو درست از خانوادتم تشکرکن که بخاطر تو مهمونیشونو کنسل میکنن قدرشونم بدون. موفق باشی خانمی:43: