نمایش نسخه قابل چاپ
سلام
نمیدونم چندماهه ولی اصلا قادر به کنترل احساسات و عواطف و بیشتر منظورم نیرونی های منفی نیستم
چکار کنم، نمیتونم بشینم درس بخونم،اصلا نمیتونم بشینم پای کتاب
نمیتون برنامه ریزی کنم،فقط از این شاخه به اون شاخه میپرم
دیگه مشکل پیدا کردم میخوابم وقتی بیدار میشم نمیدونم امروزه یا فردا. همه روزام بدون کارمفید دارن هدر میرن
خواهش میکنم کمکم کنید
سلام . چی میخوندید قبلا که الان نمیتونید بخونید؟
چند سالتونه؟ احیانا کنکور که ندارید؟ فکر منفی تون چیه؟
25 به فکر کنکور در سال جاری نیستم چون اعتماد بهنفسم پایینه و فکر هم نمیکنم هیچی بعد اون فشارها یادم باشه، اما میخوام شروع کنم، ارامش لازم رو برای برنامه ریزی و یک برنامه ریزی صحیح بلد نیستمنقل قول:
نوشته اصلی توسط hajlo
میدونی که کنکور ارشد با کنکور کارشناسی فرق داره از آسمون تا زمین من تازه لیسانس گرفتم ولی میشناسم چند تا از بچه هایی که ترم به ترم مشروط میشدن منتها تو کنکور غوغا کردن
اگه شرایطت محیاست بری کلاسای پارسه یا مدرسان شریف البته اگه رشته ات مهندسیه برو مثلا تو رشته ی من که عمرانه کلاسای پارسه خیلی خوب جواب میده. دیدم با چشای خودم که میگم بری... رتبه ی های یک رقمی و دو رقمی از ترم بالایی های خودمون خیلی دیدم اصلا به معدلم ربط نداره.
اما در مورد اینکه میگی فراموش کردی کلا داری خودتو میترسونی یکم به حافظه ات اطمینان داشته باش . کنکور ارشد تست هوشه باید بدونی چی رو باید بخونی چقدر باید بخونی و چی رو کامل کنار بذاری .
من با توجه به رشته ی خودم و آشناییت با کنکور ارشد بهت میگم اولین کاری که میکنی اینه که از الان شروع کن حتی اگه بخوای سال بعد کنکور بدی.
سعی کن کار بیخود انجام ندی که خودتو خسته کنی سوالهای کنکور چند سال گذشته رو بررسی کن ببین از کدوم منبع و از کدوم فصل بیشتر سوال میاد. تک به تک پیداشون کن.مثلا تو رشته ی من یه سری منابع مشخص داره مثل جزوه ها یا انتشاراتی های خاص.
حالا تو متوجه یه نکته ی کلیدی میشی و اونم اینه که بعضی فصول بعضی کتابا بیشتر سوالای کنکور رو پوشش میده.
خوب هر وقت راز کنکور خودتو پیدا کردی شروع کن به خوندن همون فصول. مطمئن باش قرار نیس کل کتابا و جزوه هارو بخونی فقط اینا رو بخون.
با این روش تقریبا امسال قبولی اما اگه یکم بیشتر همت کنی این تقریبا تبدیل میشه به حتما و دانشگاه خوب.
اینو یادت باشه کنکور یعنی حدس سوالا خوندن همون سوالا و لذت بردن از درس خوندن. نه یه گول بی شاخ و دم.
اگه من باشم خودم عمرا نمیرم کلاس یا آزمون چون خودتو جوری توصیف کردی که به آزمون و مشاوره احتیاج داری بهت میگم برو وگرنه یه اراده میخواد یه کتابخونه میخواد و سر سوزن هوش .
خودتم که مطمئنا تا الان فهمیدی روزی ده ساعت درس خوندن نمیدونم از صبح ساعت 5 بیدار شدن و ورزش کردن سپس 1.5 ساعت درس حلی بعد 1.5 ساعت زبان و این جور چیزا که میگن واسه گول زدنه با یه ساعت درس خوندنم میتونی شروع کنی و موفق بشی
دیگه اینکه یکم خودتو بررسی کن ببین چه ساعت هایی خوب میفهمی زندگی تو جوری تنظیم کن که اون ساعتا تو کتابخونه باشی ترجیحا و کتابت آماده جلوی چشمت
فک کنم دیگه نکات اصلی رو گفتم چیز دیگه ای یادم نمیاد.اما اگه بود بهت میگم دوباره.
خیلی ممنونم از زاهنمایی و جوابتون
ولی نمدونم مشگل روحیه من چیه فچرا زوذ انگیزه هامو از دست میدم
میگن رهرو ان نیست که گهی تند و گهی خسته رود، رهرو ان ست که اهسته و پیوسته رود، ولی مشکل من دقیقا همینه، یکم گازشو میگیرم، که اونوقت هم عملا کار مفیدی نمیکنم چون هرکاری پشتکار و تلاش و مستمر میخواد ، یا کلا چند روز هیچکاری نمیکنم
نمیدونم مشکلم چیه، واقعا نمیدونم ایا بودند افرادی که تونستن از شر بی انگیزگی راحت بشن و زندگی مفیدی واسه خودشون بسازن، اصلا شدنیه؟
اتفاقا منم جدیدنا به آدمای اطرافم نگاه که میکنم یه انگیزه میبینم تو اونا که تو خودم نیس . یه عده آدم قبلا بی انگیزه بودن الان نیستن. بعضی هاشونم خودشون میگن بی انگیزه بودن الان با انگیزه ی زیاد دارن کار میکنن و میبینم چقدر موفق شدن.
من مشاوره بلد نیستم ولی میخواستم بدونم شما جزو اون آدمایی هستی که به غیر از درس خوندن نسبت به کارهای دیگه هم بی انگیزه شدی ؟ مثلا کارهای شخصی مثل مرتب نگه داشتن لباسا و اتاقتون یا صبح بیدار شدن از خواب و این جور مشکلات.
اصل شما تو کدوم مرحله از انجام یک کار بی انگیزه ای؟ مثلا کلا تو شروع کردن یه کار؟ یا اینکه کار رو شروع میکنی بعد وسطش ولش میکنی؟ یا بعضی موقع ها یه کاری رو تا آخر انجام میدی ولی دقیقا یه قدم آخرو وامیسی؟
اکثر مواقع با خوشحالی شروع میکنم، وسطش اهسته میشم یا و کند میشم یا اصلا تمومش نمیکنمنقل قول:
نوشته اصلی توسط hajlo
یه سری کاهارو هم اصلا شروع نمیکنم مثلا کلاس رفتن رو،فکر میکنم خودم میتونم تنهایی انجامش بدم ولی چندان موفق نیستم و بعد میبینم چه زمانی از دست رفته، مثلا دو سه ساله میخوام برم انواع کلاس ها بخصوص زمان، شروع میکنم با شتاب به این موسسه و اون موسسه زنگ زدن واسه نوع کتاب وتدریسشون، و بعد یهو به دلیلی منصرف میشم و تصمیم به خواندن تو منزل میکنم، تو خونه هم که نمیتونم برنامه ریزی کنم،انگیزشو ندارم
باورتون نمیشه تو خانواده نزدیکم کسایی دارم که بهشون گاهی قبطه میخورم، با تمام سختی ها رنبه یک دانشجوهای پزشکی یا مهندسیه در نزدیکم دازم، که مثلا هدفش اینه که میخواد بره خارج، میشنوم مدام از موفقیت هاشون و تحسین های استادشون و خوانده رو میبینم ولی روی من اثری نداره
دلمرده شدمف میدوند من یک خواسته بزرگ و دست نیافنی دارم، که واسش دعا میکنم، ولی انگار بدون رسیدن به اون هیچی رو نمیخوام
سلام:72:
منم تا حدودی مشکل شما را دارم........
احیانا دلیل بی انگیزگی تون همین مطلبی که توضیح دادید نیست؟نقل قول:
من یک خواسته بزرگ و دست نیافنی دارم، که واسش دعا میکنم، ولی انگار بدون رسیدن به اون هیچی رو نمیخوام
این خواسته دست نیافتنی چیه؟ همین درس؟
من هم قبلا طبق قانون همه یا هیچ پیروی می کردیم. ولی جز ضرر چیزی ندیدم.
فعلا تصمیم گرفتم راههای دیگه را امتحان کنم ببینم چه طور.....
البته تازه اول راهم.....
تا حالا به اینکه به مشاور تحصیلی مراجعه کنید فکر کردید؟