تجربه بعد جدایی باعث شده بمدت یکسال نتونم فرد مناسبی پیدا کنم
دوستان و مشاوران در حال حاضر با مشکلاتی رو در رو هستم.من مدت یکسال از یک زندگی پر از غم امدم بیرون و اخر علت رو هم فهمیدم که مشکل من بودم که در انتخابم مهارت لازم نداشتم و میرفتم در مغازه لاستیک فروشی سفارش ساندویچ همبرگر میدادم.بعد کلی مطالعه حالا از نظر اخلاقی طرف مقابلمو خیلی بچالش میگیرم و زیاد سوال و جواب میکنم حتی مدرک شناساییم ازشون میخوام و تا موردی ببینم بلافاصله قطع ارتباط میکنم.با توجه به اینکه بیشتر فوکوس من روی کنترل خشم و تبدیل نکردن به عصبانیت و وسواس و خساست و تعهد هست و مصرف نکردن مواد ولی متاسفانه در جامعه امروزی اکثرا ادم عصبانی و خلاصه یکی از این ۴ فرایند اخلاقی رو که من میخوام نداشته باشند رو دارند.و
سوال من اینه ایا درسته هی رفت با یکی هر ۲ ماه البته با رعایت کردن اصول اساسی و بعد قطع کرد و دوباره شانسشو با یکی دیگه امتحان کرد؟
ایا میتونم با در نظر گرفتن شرایط جامعه کسیرو که این خصوصیات اصلی رو که من ممیخوام نداشته باشه ن رو پیدا کنم و چقدر شانسمو زیاد میبینید.
ایا من وسواس شدم؟
کلیاتی از خودم
ادم عصبانی نیستم.دختر کاملا مستقل.پر توقع و طلبکار نیستم.کلا حد و حدودمو کمی بیش رعایت میکنم.مدت ۶ ماه با ادم طلبکارو ناراضی و عصبانی و اختلال شخصیت پارانوییدیا زندگی کردم.
