نمی دونم دارم با یک فرشته زندگی می کنم یا یه دیو
من 33 سالمه و همسرم 34 سالشه. 7 ساله که ازدواج کردیم و دو تا بچه داریم. همسرم مرد مسئولیت پذیر، متعهد، صادق و پرتلاش و مهربونیه. برای بچه ها هم پدر خوب و دلسوزیه. اما متاسفانه بعضی وقت ها به خاطر مسائل خیلی جزئی به شدت عصبانی می شه، شروع به داد و بیداد می کنه، وسائل رو می شکونه، و توهین می کنه و فحش می ده. اصلا هم مراعات نمی کنه که کجاست یا کی اونجا هست. بعد از نیم ساعت داد زدن، اروم می شه و شروع می کنه به دلجویی کردن از ما و توجیه رفتارش.
اوایل ازدواجمون این عصبانیت هاش گه گاهی بود و شدتش خیلی زیاد نبود ولی هر چی می گذره بیشتر می شه. طوری که دیگه تحملم تموم شده.
- - - Updated - - -
چند با تا حالا فکر کردم که ازش جدا بشم ولی دوستش دارم و نمی خوام زندگیم از هم بپاشه. هرچند می دونم بچه ها هم دارند به خاطر رفتار های پدرشون آسیب می بینند.
- - - Updated - - -
خودش قبول داره که رفتارش اشتباهه ولی نمی تونه تغییرش بده. ازش خواستم که پیش روانپزشک بره، اون هم بهش دارو داد ولی استفاده نکرد. براش وقت مشاوره هم گرفتم که نرفت.
- - - Updated - - -
حتی یک بار باهاش قرارداد بستم که هربار عصبانی شد باید جریمه بشه. ولی این هم بی فایده بود.
