همسرم سر کوچکترین موضوع باهام قهر میکنه

با سلام خدمت دوستان عزیزم
بلاخره بعد از سختی های فراوون یه ماه پیش عقد کردم ولی این وسط یه موضوع داره اذیتم میکنه و اونم اینه که همسرم خیلی زود و سر هر چیز کوچیکی باهام قهر میکنه و باید برم منت کشی تا آشتی کنه. مثلا من با لپ تاپم کار میکنم و اگه بهمگفت بیا چایی بخور و نرفتم قهر میکنه . اگه شب داشتم فوتبال نگاه میکردم و دیر رفتم بخوابم قهر مکینه . امروز صبح هم سر اینکه من واتساپشو نگاه کردم قهر کرده. خلاصه الکی الکی قهر میکنه و باید سه ساعت منت کشی کنم تا راه بیاد .
میترسم این قهر های کوچیک مشکل ایجاد کنه و باعث بشه از هم سرد بشیم . من نمیخوام تو زندگیم کوچکترن مشکلی بین من و همسرم پیش بیاد .

با فرض مرد بودن شما:
راه حل تویه پست خودتونه!
دوست عزیز شما باید بیشتر به همسرتون توجه و محبت بکنید. اون در حقیقت می خواد با قهر کردن توجه شما رو به خودش جلب کنه.از کلمات و جملات محبت آمیز ،توجه به خواسته هاش ،بغل کردن و ... برای این کار استفاده کنید تا به مرور همسر شما مطمئن بشه هیچ چیز و هیچ کسی به اندازه ی اون برای شما اهمیت نداره. از اون موقع به بعد میتونید فوتبالتون رو هم ببینید!
ضمنا پیداست همسرتون کارش رو خوب بلده!

اتفاقا خیلی بهش جملات محبت آمیز میزنم و ... ولی موقعی که قهره اصلا انگار یه مجسمه.
دو سه روزه میگه بعده ماه رمضون میخوام برم سر کار . منم تا حالا چند بار بهش گفتم به هیچ عنوان نمیخوام بری سر کار ولی باز حرف خودشو میزنه. سر این موضوع داره رومون به هم باز میشه

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط arash2000

سر این موضوع داره رومون به هم باز میشه

---

شما تازه یک ماهه عقد کردید!
سعی کنید مشکلات رو از راه گفتگو حل کنید ،دعوا و کتک کاری مال افرادیه که زندگی کردن و حرف زدن بلد نیستند. سر مساله ی اشتغال ایشون، اولا مشکل شما با کار کردن ایشون چیه و مساله ی بعد اینکه شما قبل از ازدواج درباره ی این مساله چه گفتگویی کردید؟ اگر اصلا صحبت نکرده باشید یا اون موقع ابراز بی تفاوتی یا موافقت کردید به تعهدتون پایبند بمونید و اگرنه با حرف زدن دغدغه هاتون رو درباره ی عدم اشتغال ایشون منتقل کنید و حرف های ایشون رو هم تو این زمینه بشنوید و یه تصمیم منطقی و درست ،با هم دیگه بگیرید.اگر ایشون قبل ازدواج برای عدم اشتغال ابراز تمایل کرده باشند والان این رو مطرح کردند یعنی توی این مدت کم، اشتباهاتی از جانب شما رخ داده!
یادتون باشه یه خانواده باید بر اساس تفاهم مسائل توش حل بشه نه با دیکتاتوری یا شورش کردن!در حالت دوم یه جای کار مشکل هست .
به نظر من بشینید مفصل با هم حرف بزنید ؛ یه حس اطمینان و آرامش برای همدیگه به وجود بیارید و در این فضا انتظاراتتون و خواسته هاتون رو برای همدیگه خیلی آروم و بدون درگیری و عصبانیت بگید.
اگه با روحیات خانم ها آشنا نیستید یکم توی مقالات و تاپیک های سایت بچرخید یا کتاب های روانشناسی کاربردی توی این زمینه رو مطالعه کنید. اولش با ما خیلی فرق دارند ولی وقتی باهاشون آشنا بشید میبینید تفاوت ها خیلی کمه! و خیلی از مشکلات صرفا به خاطر عدم آشنایی با جنس مخالف به وجود میاد.
ما اینقدر عمر نمیکنیم که بخوایم همیشه در کشمکش باشیم ولی میتونیم با هم خوب رفتار کنیم تا باعث آرامش همدیگه بشیم.
موفق باشید.

با تشکر.
کتک کاری و این جور چیزا که بینمون نبوده.
من قبل از عقدم به ایشون گفتم با کار کردنت مخالفم ایشونم موافقت کردن . ولی مثل اینکه الان دلیلش مشکلات مالی هست که داریم .

سلام آرش جان شما و همسرت چند ساله هستی؟تا حالا باهاش منطقی صحبت کردی که این رفتار ناراحتت میکنه؟چون اول ازدواجتونه اگر سن خانمتون هم پایین باشه منطقی هس کمی باید بهش فرصت بدی و باهاش صحبت کنی خانمها راحت با حرفای منطقی و محبت امیز مسیرو عوض میکنن زمان میبره کمی.در مورد کار هم صحبت منبد بگو عزیزم من. دوس دارم خودمه همسرمو تامین کنم قبلا هم راجب این موضوع صحبت کردیم چرا اصرار داری؟اگر دلایلش منطقی بود با در نظر گرفتن بعضی چیزها که براتون مهمه به نظرم بهش اجازه بدید که این موضوع رو تجربه کنه طوری که به روابطتتون لطمه نخوره.در ضمن مواظب باز شدن روها به هم باشید ما خیلی خطرناکه!

سلام.
در مورد قهر کردن جدی باهاش صحبت کنید. بفرمایید که زندگی مشترک خاله بازی نیست تا مدام قهر و آشتی کنند. نزارید ادامه پیدا کنه چون همونطور که خودتون گفتید ممکنه باعث سرد شدنتون نسبت بهم بشه. اگر گفت و گو تاثیری نداشت دفعه بعد نیازی نیست سه ساعت منت کشی کنید یا بابت رفتار اشتباه ایشون باج بدید. معمولی رفتار کنید و به روی خودتون نیارید.
به عنوان یه مرد نباید اینقدر راحت و زیاد غرورتون رو زیر پا بزارید چون مشکلات بسیاری ایجاد می کنه.

گفتید به خاطر مشکلات مالی می خوان برن سرکار. با توجه به اینکه یک ماه بیشتر از عقدتون نگذشته چه مشکل مالی مشترکی دارید که ایشون به خاطرش مجبور باشن کار کنن؟
نگید حق نداری کار کنی چون قبلا قول دادی! بگید که من مسئولیت این زندگی رو به عهده گرفتم و خودم از پسش برمیام. اینکه تو اصرار میکنی کار کنی، نادیده گرفتن توانایی های منه. من ناراحت میشم که مجبور باشی به خاطر من کار کنی. با کار کردنت مخالف نیستم اما می دونم خودت اذیت میشی. اگر کار مناسب و سبکی پیدا کردی و محیط خوبی داشت و خسته ات نکنه باشه...

من تاپیک قبلیتون را که خوندم، می خواستم براتون بنویسم، اما شما خیلی زود تاپیک را رها کردید
و یک ماه بعد هم برگشتید که عقد کردم.

شما با این خانم دوسال دوست بودید، چطور نشناخته بودید همدیگه را؟
تو دوران دوستی در مورد کار کردن ایشون، اهداف و آرزوهاشون حرف نزده بودید؟
یعنی شما حتی مطلع نبودی ایشون مایله کار کنه؟ یا ایشون شرایط مالی شما را نمی دونست؟
همه چیز تو این یک ماه مشخص شد؟

چیزی که می خواستم براتون توی تاپیک قبلی بنویسم این بود که
دختری که دوران دوستی زنگ می زنه به پدر شما می گه زمینت را بفروش و سهم دوست پسر من را بده (انگار که شما از پدرتون طلبکارید !! )
من باشم جرات دوستی هم با این دختر را ندارم
شما چطور جرات کردی رفتی خواستگاریش و عقدش کردی؟

برای ازدواج و عقدت که بدون مطالعه و دقت رفتی جلو،
برای زندگیت خیلی دقت کن.
مهارتهای زندگی را یاد بگیر. مرزها را مشخص کن.
باید ها و نبایدهاتون را مشخص کن و قاطع باش.
اگر این پست را خوندی، بیا تاپیکت را ادامه بده و سعی کن از دوستان و مقاله های تالار مطالبی را یاد بگیری.
خیلی بی مهارت و نامجهز زدی به دریا!