یک سوال در مورد جراتمندی (حق تغییر عقیده و عذرخواهی نکردن)

سلام دوستان. خوبید؟

بازم من!http://www.freesmileys.org/emoticons...animal-051.gif

یادتونه آقای sci میگفتن یکی از حقوق فردی یک شخص "حق تغییر عقیده و عذرخواهی نکردن در این باره" هست؟ من از همون موقع در این مورد ابهام داشتم. در مورد اصل قضیه اصلا ابهام ندارم، چون طبیعیه که هر انسانی پیرو اراده ای که داره، بخواد عقاید یا تصمیماتش رو تغییر بده. اما وقتی کسی بر اساس تصمیمی که ما گرفتیم، برنامه ریزی می کنه، تغییر عقیده ما باعث میشه اون فرد متضرر بشه. و در نتیجه ما وظیفه داریم زیانی که وارد کردیم رو جبران کنیم، و اگه امکانش نباشه، حداقل وظیفه داریم عذرخواهی کنیم! شما اینطور فکر نمیکنید؟

میخوام بدونم من الان باید عصبانی باشم؟ یا نباید عصبانی باشم؟

آخه میدونید که من گاهی زیادی عصبانی میشم. میخوام بدونم اینم یکی از همون مواقعه؟

اگر این عقیده به دلایل منطقی قابل رد باشد فرد باید آن عقیده را کنار بگذارد و جایگزین صحیح انتخاب کند و هر دوطرف به خاطر پذیرفتن این عقیده غلط مقصرند.
و در صورتی که از لحاظ منطقی قابل رد نباشد و فرد به خاطر منافع شخصی این کار را کند. لازم است از این امر جلو گیری شود.
صرفا نظر شخصی من بود....

مرسی محمد هم دل عزیز.

اون تصمیم اشتباه نبود، من هم کلا تقصیری نداشتم.

تصمیمی مبنی بر انجام یک کار گرفته شده بود. من خیلی وقت پیش پیشنهاد دادم که شکل انجام کار برای مدتی تغییر کنه. و دیگه فراموشم شد که توافقمون سر یه بازه زمانی بود. بنابراین طرف مقابلم وظیفه داشت یادآوری کنه. اما اینکارو نکرده. گویا برای یه مدت اون وضعیت رو تحمل کرده در حالیکه سختش بوده (من اینو الان که دارم اون رفتارش رو تجزیه تحلیل می کنم متوجه شدم. وگرنه اصلا به فکرم نرسیده بود که ممکنه چیزی داره بهش تحمیل میشه). بعد ایشون بدون هماهنگی با من، یه دفعه روال کار رو به شکل اولیه درآورده. و با وجود اینکه میدونست رفتارش چقدر بی ادبانه محسوب میشه، حتی عذرخواهی هم نکرد. (شاید چون یه مدت اون شرایط رو تحمل کرده، به خودش حق داده رفتار بی ادبانه ای داشته باشه. شاید هم چون میدونست عذرخواهیش رو به راحتی نمیپذیرم.) فقط یه سری توجیهات نامربوط برای کارش آورد.

ارتباط با آدم های منفعل واقعا منزجر کنندست! انتظار دارن از محتویات ذهن و قلبشون اطلاع داشته باشی.... جرات خواهش کردن ندارن، حرفاشون رو طوری میزنن که خودت یه کاری رو انجام بدی! جرات یادآوری وظایفت رو هم ندارن! یه چیزی میگن، منظورشون کلا یه چیز دیگست! من از قبل میدونستم این فرد منفعلیه، و یکبار هم بهش گفتم اگه چیزی رو ازم میخواد، صریح بگه... اما حالا که انفعالش به این حد رسیده، دیگه واقعا عصبانیم!

سلام
حق یه چیزیه که در ارتباط حداقل دو انسان به وجود میاد بنابراین حق داشتن در ارتباط با خودمون مبهم هست . وقتی کسی بر اساس تصمیم های ما اقدام به کاری میکنه و از قبل، ما به اون فرد ثبات در تصمیم و عقیدمون رو تضمین دادیم، در حقیقت وارد یک قرارداد شدیم. حالا اگه ما تصمیممون رو عوض کنیم در حقیقت داریم خلاف قراردادمون عمل میکنیم و حقی رو که طی این قرار داد برای ما و اون به وجود اومده رو نقض میکنیم.بنابر این معذرت خواهی و جبران خسارت خودش نوعی مسئولیت پذیری در قبال خلف عقد هست و از نظ من پسندیده هم هست. البته خیلی کلی فرمودید با این حال به طور کلی ،به نظر من، پایبندی به تعهد، حتی بر خلاف میلمون ترجیح داره مگر اینکه خسارت ناشی از عمل به تعهد برای ما بیشتراز جبران خسارت ترک تعهد باشه.
لازم به توضیحه چنان چه فرد بر اساس تصورات خودش و بدون اطلاع ما روی اون تصمیم حساب کرده ،دیگه هیچ حقی براش قابل تصور نیست.
در هر حالت نیازی به عصبی شدن نیست.

عزیزم شما وارد محبط کار شدی. ادمای مختلف می بینی از رییست تا مشتری تا همکارت. همه هم جراتمند نیستن. شما فقط می تونی خودت جراتمند باشی نمی تونی توقع داشته باشی که طرف مقابلتو تغییر بدی. البته به مرور بازخوردای منظبق بر رفتارای خودتو از ادما می گیری. در هر حال اصلا نیاز نیست ناراحت باشی. بعید می دونم ضرری که بهت رسیده باشه مهم بوده باشه تازه کارت رو شروع کردی. چه ضرری بهت رسیده؟ اون بازه زمانی که ازش صحبت کرده بودین چقدرش مونده؟ چقدر سخت بوده برای اون شخص مقابلت؟ اینارو هم در نظر بگیر.
در هر حال هیچی ارزش عصبانی شدنو نداره.

در مورد تغییر عقیده پرسیده بودی. به نظر من تا وقتی که از بی ثباتی نیاد هیچ مشکلی نداره. البته خوبه که محترمانه باشه. اینو در کل نوشتم. مورداینجا رو نمی دونم یه مقدار کلی بود توضیحاتت.

موفق باشی.

عزیزم سلام خوبی؟ مدتی میری دوباره با یخبر جدید میایی!

نمیدونم باید عصبانی باشی یا نه ولی میدونم که برا پیر شدن ادم همین کافیه که از دیگران انتظار اداب و رفتار درست رو حداقل در انتظار نرمال داشته باشی .چه برسه که دیگه کمال گرا هم باشی داغان میشی گلم.
مدتی منم این مسایل و داشتم . خیلی حساس نشو همه اینقدر تو رفتاراشون قاعده مند نیستن و از بحث حقوق فردی اقای sci خبر ندارن ...
وقتی میدونی اذیت میشی ...پس خودت فقط رو خودت میتونی احاطه داشته باشی چون تمرکز رو دیگران و رفتارشون انرژی میبره اعصابو بهم میریزه سعی کن عصبی نشی ...

فقط بهش برسون که همچین چیزی شده و تو متضرر شدی به مرور تقریبا به تعادل میرسی باهاشون و اونها هم ازت شناخت پیدا میکنن نگران نباش