نمایش نسخه قابل چاپ
سلام ، من دختري هستم كه به همكلاسيم علاقه مند شدم و از همه لحاظ هم فكري هم ظاهري به من شبيه هست ولي چون دختر هستم و غرورم اجازه نميده نمي تونم بهش بگم بهش علاقه دارم و خيلي دارم اذيت ميشم از يك جهت تقريبا هر روز ميبينمش و از جهت ديگه نمي تونم فراموش كنم اين موضوع علاقم را به خاطر همين خيلي تحت فشارم لطفا منو راهنمايي كنيد.
چند وقته ایشونو میشناسید و با هم همکلاس بودید؟؟چقدر شخصیتشونو میشناسید؟؟چه ویژگی های دارند ایشون؟؟کدوم ویژگی این اقا باعث شده شما جذبش بشید؟نقل قول:
نوشته اصلی توسط 1994
حدودا ١سال نيم هست و ٣ترم باهم همكلاسي بوديم .
من خيلي دقيق نميشماسم ولي ٢بار با هم كار گروهي كرديم و در مورد بعضي مسايل كه در كلاس پيش امد حرف زديم هم نظر بوديم و ايشون خيلي با كسي صميمي نميشه .
براي من طرز فكر و طرز برخورد و ظاهر اراسته و فرهنگ خيلي مهمه ايشون ٩٠٪ اين موارد را دارند در واقع محيطي كه بزرگ شده به نظرم خيلي شبيه محيط خانواده ي من هست .
از طرفي هم نميدونم ايشونم از من خوشش مياد يا نه ولي من به شدت از ايشون خوشم مياد و الان واقعا دچار افسردگي شدم
سلام.
اول اینکه توصیه می کنم عنوان تاپیکتون رو با اون مثلث کوچیکه پایین پست عوض کنید و یه عنوانی بزارید که به مشکلتون اشاره کنه.
این آقا چند سالشونه و برداشت کلی که بقیه دارن ازشون چیه؟ مذهبی، جدی و اهل کار، شوخ و سر به هوا، رفیق باز و... شما چه تیپی هستین؟
همون طور که حدس میزدم شما به صورت احساسی از اون اقا خوشتون اومده،یعنی هنوز خیلی از خصوصیات ایشون رو نمیدونید اما بر حسب دیدی که از دور نسبت به ایشون داشتید بهشون علاقه مند شدید،به عبارتی چشمتون به اون آقا علاقه مند شده و نه عقلتون،اما تجربه نشون داده توی ازدواج چشم تنها ده درصده راهه تصمیم گیرنده نهایی عقله،وعقل هم با سنجش معیارهای شما با ویژگیهایی که اون آقا داره تصمیم گیری میکنه،پس به صورت عقلانی شما توی اون ده درصد هستید اولیه هستید و احساستون نسبت به عقلتون پیشی گرفته و این باعث شده همش به اون اقا فکر کنید،من پیشنهاد میکنم واقع بین تر باشید و نذارید بیشتر از این احساستون درگیر شه،بهترین راهشم اینه فکر و خیالبافی نکنیدنقل قول:
نوشته اصلی توسط 1994
خانم مهستي ايشون جدي و به وقت اش شوخ طبع هستند
من ادمي هستم كه برام ويژگي خواستي مثل طرز برخورد و طرز فكر و فرهنگ و ظاهر و شخصيت ادم ها خيلي مهمه البته با طن ادما هم برام خيلي مهم هست ولي اين مورد را راحت نميشه فهميد
سلام 1994 عزیز
همون طور که میدونیم دخترا راهی برای ابراز علاقه مستقیم ندارن در صورت ابراز هم طرف به کل وجود دختر شک میکنه و اونو میبره زیر سوال!
پس بهتره این حس رو وقتی به کار بگیری و بهش فکر کنی که اون بیاد سراغت چون شما رو میشناسه و میبینه و شروع اولیه هم با پسرهاست اگه بخاد هیچی جلودارش نیست راحت باهات درمیان میذاره
فکر نکن چون در صورت نخاستن پسر قضیه منتفیه و فقط باعث اذیت خودت میشه.
یعنی جامعه ما یه قاعده القا میکنه: انتخاب اول با پسر- بعد تصمیم گیری دختر درباره اون
نتیــــــجه:
دخترا برا ارامش بیشتر بهتره به موردایی فکر کنن که اونا پیش قدم شدن در غیر این صورت میبینه چند سال فکر خودش رو به کسی مشغول کرده که... مگه اینکه دوس داشته باشی با افکارت بازی کنی.
البته یسری راههای دیگه هم هست که دخترا برا جذب ادم مورد علاقشون به صورت غیر مستقیم اعمال میکنن که بهترینش عدم رفتار بسته و نشون دادن موافقت به صورت غیر مستقیم هست.
این سوال رو از این جهت پرسیدم که شاید راهی باشه تا واسطه ای شما رو به ایشون معرفی کنه مثلا اگر مذهبی بودن می تونستین از طریق بسیج و حزب الهه دانشگاه اقدام کنید. یا اگر جدی و اهل علم، می تونستبن به واسطه اساتید کار رو پیش ببرید.
اما اگر اطلاعات شما در موردشون خیلی کمه، توصیه می کنم بیشتر بهشون نزدیک نشین تا زودتر فراموش بشه.
چون اگر بیشتر بشناسید و بعد بفهمید آدم خوبیه همونطور که فرشته ازدیبهشت گفت؛ راهی برای ابرازش وجود نداره و افسوس میخورین.
اگر هم بفهمید آدم بدیه ممکنه به خاطر علاقه اولیه معایبش رو نادیده بگیرید و اونم از موقعیت سو استفاده کنه.
فرشته جان متاسفانه نميدونمم ايا از من خوشش مياد يا نه اگر ميدونستم خيلي راحت تر بود اقلا يا فكرم ازاد ميكردم يا علاقم بهش بيشتر ميكردم احساس سردرگمي خيلي بدي دارم گاهي اوقات ميگم فراموشش ميكنم ولي باز نگاهم بهش ميافته همه چيز فرق ميكنه .
از انجايي كه من توي كلاسمان دختر و پسر ها را به يك چشم ميبينم و همشون همكلاسي ميدونم يك وقت با پسرا هم حرف ميزنم ميترسم چون با اونا حرف ميزنم حس كنه من دختر خوبي نيستم البته من نه با دختر ها و نه پسرها هيچكدوم صميمي نيستم اكثر صحبت ها هم در مورد درس هست ولي باز هم ايشونم مرد هست و مرداي ايراني هم روي اين موارد حساس هستند واقعا خيلي كلافه و ناراحتم و نميدونم ديگه چه كارم صحيح هست چه كارم غلط :(((
- - - Updated - - -
واقعا نميدونم چيكار بايد كنم وقتي ميبينمش نميتونم ناديده اش بگيرم با هيچكس هم نميتونم راجبش حرف بزنم . در ضمن ميگم ادم سواستفاده كني نيست حتي من جزوه بهشون دادم بابت كار گروهي ايشون با اينكه كامل بود براي خودش كپي نگرفت و من خودم بهشون گفتم كپي بگيرن .
راستي چرا اينجا روزي ٣تا پست فقط ميشه گذاشت ؟؟؟
خوب دقیقا منم بخاطر همین میگم تا کسی نیومده سراغت بهش فکر نکن کسی علم غیب نداره که میخادت یا نه چون یه دختر تا پسری بهش رسما نگه نمیتونه مطمان بشه که میخادش یا نه
ازون گذشته اگه پسری بخاد مانعی نداره میاد میگه یا از رفتارش میشه فهمید(که حتی این هم معتبر نیست و باز نباید تو ذهنت بهش پروبال بدی)
یادت باشه فکر کردن به کیسی که نیومده ذهنتو زایل میکنه ...ریسک میکنی ریسک روح و روان
رها کن راحت باش تا عقب نیفتی و بعدا ناراحت نشی که چرا بیخودی عمرمو فکرمو هدر دادم.
توی رابطه های دانشگاهی باید منطقی بود دل رو باید به کسی داد که مال خودت شده بقیش ریسکه که معلوم نیس به کدوم ناکجااباد میرسه.
همون که گفتم قاعده کلی رابطه هاست .
بله بعضیا محدودیت پست دارن فقط سه تا میتونن بذارن.