ازدواج » هدف یا نیاز؟

سلام دوستان
راستش من با تلاش زیاد تونستم یک شغل خوب پیدا کنم اما بعد از شاغل شدن هدف خاص دیگه ای به ذهنم نمیاد
الان حدود دو سال هست که صبح میرم سر کار و ظهر میام خونه هر چی به خودم فشار میارم نمیتونم هدف خاصی برای خودم ترسیم کنم

هر کاری رو میخوام شروع کنم فقط یکی دو روز اول انجامش میدم بعد ول میشه
خیلی زندگیم یکنواخت شده
چندین بار تفریحاتی مثل کوه و کنسرت و سفر و ... رو امتحان کردم اما نمی دونم چرا هیچ کدوم برام لذت چندانی نداره

حالا سوال من اینه که به نظرتون کسی که هدف خاصی تو زندگی نداره میتونه بعد از ازدواج خوشبخت بشه یا این که اول باید تکلیفم با خودم روشن بشه و بیشتر سعی کنم خودم رو بشناسم؟

میدونم که مشکل من در نظر بعضی ها خیلی کوچیک هست اما واقعا کلافه شدم از این بی انگیزگی و این موضوع داره روی شغلم هم تاثیر منفی میذاره

در ضمن سنم 27 سال و شرایط مالی رو برای شروع زندگی مشترک دارم
ممنون

ببین دوست عزیز !
برای من یک شکست کافی بود تا بفهمم دیگه بسه !
دیگه بسه خوشگذرونی ....................................... !

سلام آقا سعید

این بی انگیزگی شما به نظرم ناشی از تنهایی میشه و اینکه زندگیتون یک نواخت شده.

شما که شرایط ازدواج را دارید به نظرم حتما ازدواج کنید.خود ازدواج به آدم کلی هدف و انگیزه می ده.

الان به نظرم شما به اهدافی که از مجردیتون می خواستین رسیدین ولی خب اهدافی از متاهلی دارید دیگه.نه؟

اینکه یک خانواده خوب تشکیل بدید.خانواده ای که مطابق معیارهاتون باشه و بچه های خوب داشته باشید.

همسری که بهترین دوستتون باشه و پایه همه چیز.مثل تفریح.شادی.غم و...

دوست عزیز شما که شرایط مناسب رو داری چرا برای ازدواج اقدام نمی کنی؟
چه هدفی توی زندگی مهم تر از این که اولا انسان خوبی باشی و ثانیا همسر خوبی !
متاسفانه ما هممون فکر میکنیم هدف داشتن توی زندگی یعنی گرفتن فلان مدرک- یا تلاش برای موقعیت کاری خاص و کلا اهداف مادی
در حالی که اگر چند تا از پستای همدری رو خونده باشی و مشکلات زوجین رو دیده باشی خودت به این نتیجه میرسی که ازدواج موفق و خودسازی در مسیر زندگی سعادتمند خودش بزرگترین هدف هست و البته تلاش بسیاری رو می طلبه!
شما هم به نظرم از الان فکر ازدواج باش که تا بخوای معیارهای خودت رو بسنجی و همسر مطابق با معیارهات پیدا کنی مدت زیادی رو باید صرف کنی
ا

درود دوست عزیز

شما معیار خاصی برای انتخاب همسر دارید؟یا فرد خاصی را در نظر دارید یا خیر؟

بنظر من تنها شدن وقتی مجردی و دوستی نداری که باهاش باشی و همشون متاهل هستند و خودت تنهایی حوصلت به کاری نمیره و هدف خاصی نداری به ازدواج فکر کنی خیلی خوبه ولی بشرطی که اول بشینی ببینی شرایطش را داری نه فقط از منظر مالی تنها بعد معیارهای خودت را بر طبق اولویت تعیین کنی بعد اقدام به شناخت تفکرات و شخصیت جنس مخالف(دختر )کنی تا بیشتر بشناسیشون و وقتی میخوای بری خواستگاری دست پر باشی بعد ازدواج هم خیلی بهت کمک میکنه.کلا سعی کن مهارت های لازم برای تشکیل زندگی را بدست بیاری.

ازدواج خیلی خوبه بشرطی که با چشم باز انتخاب کنی :72:

سلام، به نظر من ازدواج جواب دادن به یک نیاز هست که باید اول این نیاز رو در خودت احساس کنی و از اون گذشته ازدواج نمیتونه داروی هیچ دردی هم باشه (اگه بخوایم خوشبینانه ببینیم و نگیم در کنار خوشی هاش شاید شروع دردهای جدید هم باشه!)

اگه بی انگیزه هستی باید بری پیش روانشناس و ببینی مشکلت چیه ولی وقتی شاد و سرحال بودی و احساس کردی که نیاز داری همسر و همراهی توی زندگیت داشته باشی اونوقت میری سراغ ازدواج.

ازدواج درمان بی حوصلگی و بی انگیزگی نیست بلکه در این حالت ممکنه آسیب زا هم باشه ، طرف مقابل هم انتظار انرژی و نشاط داره . همچنین مستقل از بحث ازدواج باید برای مسیر آینده برنامه ریزی داشت.


حالا آقای خاله قزی و توجیح و دیگران ، این طرز فکر بالا یک طرز فکر محافظه کارانه و مهندسی شده برای زندگی هست خود من هم تقریبا همین طرز فکر را دارم در ظاهر منطقی و درست هست ، اما نمونه هایی هم سراغ دارم ( مثلا بعد از ازدواج ) کاملا مخالف این تفکر اما موفق ، موفقیت همراه با بی مسولیتی و راحت طلبی بدونه استرس و برنامه ریزی و...

بنا بر این نمیدونم ایا توصیه این طرز فکر به اقا سعید65 درست هست یا نه ؟

سلام دوستان
ممنون از راهنمایی هاتون

راستش دل رو به دريا زدم و به خواستگاري رفتم
این دختر که مادرم در نظر گرفته بود بسياري از معيارهام رو پوشش مي داد

از جمله از لحاظ فرهنگي و مذهبي در يک سطح هستیم (هر دو میانه رو)
از لحاظ سني ايشون کوچيکتر از من هست
از لحاظ فرهنگ و درامد خانواده ها در يک سطح هستيم
و.....
اما تنها چيزي که من رو دلسرد کرد اين بود که مدرک تحصيلي ايشون از من بيشتر هست
ايشون پزشک و قصد دارن براي تخصص بخونن و من فوق ليسانس و کارمندم

همين موضوع باعث شد من کمي تو صحبت خصوصي شب خواستگاري سرد برخورد کردم و ايشون بعدا گفتن قصد ازدواج ندارن
بعد از اون شب چند بار وسوسه شدم که مجددا تماس بگيرم اما يه حسي درونم نمي ذاشت
باور کنيد حس حسادت نيست

احساس میکنم باید از لحاظ تحصيلي و درامد از همسرم بالاتر باشم تا بتونم تکيه گاهي براي اون باشم و اون به من افتخار کنه

مورد بعدي که من رو دلسرد کرد اينه که شغل ايشون حساس و پراسترس هست و بايد زمان زيادي رو به شغلش اختصاص بده و شايد نتونه خيلي براي خانواده وقت بذاره

خواستم درد دلي کرده باشم
اگه نصيحتي داشتيد گوش ميدم
ممنون

سلام خوبه که اقدام کردید تبریک میگم
دقیقا !خیلی مهمه که شما از خانم بالاتر باشید این حسه خوبی به مرد و همینطور به خانم میده.
هرچند در کل باید بررسی بشه.

اما اگه براتون مهمه سطح تحصیلات و یا مسایل دیگه مثل شغل و سن و ...
بهتره قبل رفتن به خونه موردتون این مسایلو جویا بشین تا بیخودی وقت شما و ایشون هدر نره ...یعنی گزینشی اقدام کنید تا بهتر به نتیجه برسید