ترس های کودک را درک کنید!
والدین، پرستاران بچه و معلمین باید بسیار مراقب حرف هایی که با هم در حضور کودک می زنند، یا چیزهایی که تماشا می کنند یا صحبت های خانوادگی باشند. دکتر سیلیو می گوید که این قضیه شامل صحبت کردن در مورد رویدادهای خبری مانند آدم ربایی، جنگ و خشونت در مدرسه، مسائل مالی یا دعواهای خانوادگی نیز می شود.
http://cdn.asriran.com/files/fa/news...348217_543.jpg
اضطراب در کودکان پیش دبستانی نه تنها شایع است، بلکه انتظار آن نیز می رود. دکتر تامار چانسکی، روانشناس کودک و نویسنده کتابی با عنوان "رها کردن کودک از اضطراب" می گوید: «اضطراب بخشی از فرآیند طبیعی رشد است.» ترس ها و اضطراب عادی هستند و بخشی از چیزهایی هستند که در دنیا کودک رخ می دهند. توضیحات صحیح از سوی والدین به آنها کمک می کند تا نگرانی کمتری داشته باشند.
ترس های کودک را درک کنید.
لورن اربن-کولاچیکو، مددکار اجتماعی و تراپیست می گوید: «برای ما والدین سخت است که نسبت به چیزی که درک نمی کنیم، واکنش درستی نشان دهیم.» او توضیح می دهد که برای کودک مهم است که از سوی والدین خود بشنود که طبیعی است که نگران باشد یا بترسد. زیرا تأیید والدین از این گونه احساسات به او فضای لازم برای مقابله با اضطراب را می دهد.
نگرانی های کودک را شناسایی کنید.
باید دقت کنید که فرزند شما در چه زمان هایی می ترسد. دکتر چانسکی می گوید: «وقتی کودک شما از موقعیت می ترسد، باید به او یاد دهید که این جور موقعیت ها را شناسایی کند و در مورد آنها چیزهایی یاد بگیرد.» برای مثال، اگر فرزندتان از سگ یا حیوانات دیگر می ترسد، می توانید مراقب باشید که آیا در خیابان سگی به سمت او می آید یا از پنجره حواستان به او باشد. چانسکی می گوید همیشه از فاصله ای مطمئن مراقب نحوه تعامل کودک با سگ ها باشید.
بر تماشای سریال ها یا فیلم های سینمایی ترسناک نظارت کنید.
حتی اگر فیلمی برای کودکان تأیید شده باشد، بعضی تصاویر، موقعیت ها یا شخصیت ها ممکن است هنوز او را بترسانند. دکتر فرانک سیلیو روانشناس اهل نیوجرسی توصیه می کند که تماس کودک با تصاویر آزاردهنده، به خصوص قبل از ساعت خواب را محدود کنید. می توانید قبل از آنکه کودک تان فیلمی را تماشا کند نگاهی اجمالی به آن بیندازید و وقتی او فیلم را می بیند به سوالاتش پاسخ دهید تا ترس هایش کاهش یابند.
هیولاها را دگرگون کنید.
کودکان بخاطر قوه تخیل قوی و در حال رشدشان اغلب از هیولاها، سایه ها، موجودات فضایی و توهمات دیگر می ترسند. اگر فرزندتان چنین ترس هایی دارد، چانسکی پیشنهاد می کند که با هم آن هیولا را دگرگون کنید و می گوید: «مثلاً برای هیولا کلاه خنده داری بگذارید و به آن لباس خال خالی بپوشانید. فرزندتان با این کار سرگرم می شود و بر ترس خود غلبه می کند.»
زمانی را جدا از فرزندتان بگذرانید.
اضطراب جدایی از والدین در میان کودکان شایع است. حتی والدین هم وقتی از فرزندان خود دور هستند، چنین اضطرابی را تجربه می کنند. دکتر سیلیو می گوید که هر دو طرف می توانند با تمرین جدایی، این اضطراب را کاهش دهند. او پیشنهاد می کند: «با گذاشتن فرزندتان نزد یک پرستار بچه یا والدین خود، به مدتی کوتاه، تمرین جدایی کنید. به فرزندتان یادآوری کنید که وظیفه شما به عنوان بابا یا مامان او این است که از او مراقبت کنید و دائماً به او یادآوری کنید که او را فقط در جاهای امن و نزد آدم های امن می گذارید.»
مراقب صحبت های بزرگسالان باشید.
والدین، پرستاران بچه و معلمین باید بسیار مراقب حرف هایی که با هم در حضور کودک می زنند، یا چیزهایی که تماشا می کنند یا صحبت های خانوادگی باشند. دکتر سیلیو می گوید که این قضیه شامل صحبت کردن در مورد رویدادهای خبری مانند آدم ربایی، جنگ و خشونت در مدرسه، مسائل مالی یا دعواهای خانوادگی نیز می شود. این صحبت ها می توانند برای کودکان بسیار ترسناک باشند، زیرا آنها هنوز کاملاً معنای این چیزها را درک نمی کنند.
روتین دائمی بسازید.
افرادی که فرزند دارند خودشان به اهمیت ایجاد یک روتین همیشگی واقف هستند. وقتی کودک به سن پیش دبستانی می رسد، این روتین طبیعتاً تغییر می کند و این برای کودک دشوار است. دکتر اربن می گوید: «وقتی کودک به سن پیش دبستانی می رسد، روتین او عوض می شود و باید روتین جدیدی برایش بسازید. سعی کنید برای آماده شدن برای پیش دبستانی و بردن کودک به آنجا، همیشه مراحل و گام های قبلی را تکرار کنید. این به کودک حس آشنایی می دهد و کمتر احساس تهدید یا نگرانی می کند.»
به آرامی او را با قلمرو ترسناک آشنا کنید.
گاهی کودکانی که در سن پیش دبستانی هستند می ترسند که کارهای روزانه را خودشان انجام دهند، زیرا خودشان را نگران می کنند. در چنین مواردی، به تدریج او را از ترس های غیرمعقولش دور کنید. برای مثال، ممکن است فرزندتان از تنها بالا رفتن از پله ها یا تنها حمام کردن بترسد. دکتر چانسکی می گوید: «این روال را به مراحل کوچکتر تقسیم کنید. برای مثال در ابتدا فقط یکی دو پله با او بالا بروید تا عادت کند و بقیه پله ها را خودش بالا برود.»
منبع: میگنا
برگرفته از: عصر ايران
