نمایش نسخه قابل چاپ
سلام
اقا من چیکار کنم تو رو خدا بگید یه ساله میخوام برم تهران دوستامو ببینم ولی خونواده نمیدارن هی میگن دوستات خلافکارن میبرن میکشنت و از این حرفا.... داداشمو و مادر پدرم دیوونم کردن سر این قضیه. دوستام هم خیلیم بچه های خوبین ولی حرف به گوش اینا نمیره اصلا ناسلامتی 25 سالمه !!! تو این عید حتما باید برم وگه نه تا سال دیگه فرصتی نیست
منم دقیقا همین مشکل شما رو دارم. هم سن هم هستیم منم 24 سالمه
نمی دونم این روش پدر مادرا درسته یا اشتباهه
تابستون قبل ، پسر داییم از شهر دیگه ای اومده بود شهر ما و خونه مجردی گرفته بود من 2 بار خواستم برم خونش و شب بمونم تو خونه مون و از طرف بابام دعوای حسابی شد. میگفت پسرداییت خلافکاره و توی خونش مشروب و خانوم و اینا داره. در صورتی که پسر داییم اصلا نداشت و اصلا وسع مالیش به این مسائل نمیرسید.
یه بار دیگه توی روز رفتم خونه پسر داییم ، دوباره دعوای شدید توی خونه پیدا کردیم و پدرم میگفت چرا از ما اجازه نگرفتی که می خوای بری خونه پسر داییت !!!!!!!!!!!!!
شما رو به خدا به من بگید یه پسر 24 ساله باید از باباش اجازه بگیره که جایی می خواد بره ؟!؟!؟!؟!
دیوونه شدم تو این خونه. می خوام از دست خانواده و به خصوص پدرم فرار کنم از این خونه و شهر برم. تنها دلیلی که هنوز موندم اینه که وسع مالیم برای اجاره یه خونه فعلا کافی نیست و اگر مشکل مالی نداشتم یک لحظه توی این خونه خراب شده نمی موندم. الان دارم تمام کسایی که چه دختر و چه پسر از خونه هاشون فرار می کنن رو درک می کنم!!!
یا لااقل دلم می خواد دفترچه خدمتم رو پست کنم و خدمتم هم بیفتم یه جای دور افتاده سیستان بلوچستان یا کردستانی جایی که فقط از پدر و خانوادم دور باشم! دیگه تحمل شونو ندارم !!!!
دستم به دامن همه کارشناسها و مجرب ها، لطفا بیاید برای یه بار مشخص کنید این پدر و مادر تا چه سنی و چه حدی حق دخالت تو کارهای بچه هاشونو دارن؟ پس این نسل کی باید خودش تصمیم گیرنده باشن ؟؟؟؟
سلام
سعی کنید مطیع پدر و مادرتون باشید ضرر نمیکنید.
سلام منم همینطور بودم ، من خونه مامان بزرگم نمیتونسنم برم 23 سالم بود رفتم سربازی - نزاجا - آموزشی: 05 کرمان - دوره کد : تیپ 37 زرهی دارنگون (شیراز) - یگان : 92 زرهی اهواز
خدا رو شکر از وقتی اومدم هر جا عشقم میکشه میرم - شما هم زودتر برو سربازی نگاه پدر و مادر که هیچی - کل فامیل نسبت به شما عوض میشه - البته من نمیخواستم برم ارتش از شانس خوب ما دیگه افتادیم .
ممنون از همه شما عزیزان منم خیلی استقلال رو دوست دارم و اگر پول داشتم حتما جدا میشدم متاسفانه ادم سر به زیر و حرف گوش کن و ساده ای بودم از بچگی همین یرام مشکل ساز شده اینقدر بدم میاد بابام فقط بلده سیاه نمایی کنه و مقلته گویی مثلا چون فلان کس بدبخت شده یا تصادف کرده مرده به من چه همش بلدن ایه یاس بخونن خیلی هم سفت جلوی من وایمیسن بعضی موقع ها میگم میرم خودمو میکشم ولی اینجا اصلا اهمیتی نمیدن بخاطر این رفتار خوانواده از بچگی و ویژگی های شخصیتی خودم از دید دیگران یه ادم بی عرضه هستم و افسردگی تمام وجودمو گرفته ولی بالاخره اینقدر باید مبارزه کنم تا این مشکل حل بشه هرچند کار خیلی سخت تا غیرممکنه
وااااااااااا
خب اگه شرایطش رو جور کنین دوستاتون یه روز بیان خونه شما تا پدر مادرتون ببیننشون جی؟
شاید اینجوری خیالشون راحت بشه
بلخره پدر مادرن حق دارن نگران باشن