هر جنسی تو بازار، اونجوری که منظور و هدفش هست ارائه میشه. مثلا ماشین پراید(pride=افتخار) رو واسه این نامگذاری کردن که میخواستن افتخار آمیز بودن تولیدشون رو به رخ بقیه بکشن. یا مثلا تویوتا لندکروز(land cruiser) میخواسته بگه شما با این ماشین میتونی روی زمین گردش کنی و محدودیتی نداری و یا مثلا دستمال کاغذی گلبرگ میخواسته حس نرمی و لطیفی دستمال رو به گلبرگ تشبیه و به مشتری تلقین کنه.
حالا شما اسم های دخترا رو نگاه کنید. اگه دختر قرار بود بعنوان شخصیت خودش در جامعه مطرح بشه و مردها نگاه کنن ببینن کدوم دختر داناتر و با شخصیت تره و اون رو انتخاب کنن، چرا اسم دخترارو میزارن نازگل و پریچهر و گل اندام و فریبا و مهرناز و آهو و گل ناز و پروانه؟ چرا؟ چون اسم هر چیزی که گذاشته میشه یعنی این پدیده به این قصد داره به دنیا میاد و به این قصد ارائه میشه! یعنی چی؟ یعنی این دختره بدنش لطیفه، دست بزنید بهش، خوش بو هست، زیبا هست، ناز داره، قشنگه، سفیده، سکسیه، لمس کنی مثل گل نرمه، صافه واسه کی؟ واسه دستای مرد! که یعنی چی؟ یعنی قراره این دختر بهش دست زده بشه، قراره لمس بشه و شما خوشت بیاد، قراره از پوست لطیفش لذت برده بشه و قراره به همین منظور در بازار ارائه بشه.
حالا اسم پسرارو ببینید. اسم پسرو میزارن کامیار، بهروز، مسعود، پیروز، سعید که یعنی میخواد بگه این موجود موفقه، به موفقیتش باید دل ببندید، قدرتمنده، منبع سعادته، شمارو میتونه سعادتمند کنه که میبینید پسرا از سمت دخترا به همین منظورها انتخاب میشن! نتیجه اینکه، دختر در وهله اول ساخته شده که منبع لذت باشه واسه مرد نه منبع شخصیت و دانایی و تحصیلات! پس دخترا نیان تو صورت دوست پسرشون بگن "تو منو فقط واسه سکس میخوای"! خوب معلومه! تو اگه سکس نداشتی من اصلا نمیخواستم تورو. اگه سکست خوب بود بعد از یه مدتی به اخلاقت هم دقیق میشم و به منش و کِلاسِت هم توجه میکنم و ممکنه بعد از مدتی اگه همه چیز خوب باشه عاشقت هم بشم. اما اگه اون زیبایی اولیه نباشه همه اینا میرن تو جوب!
