چطور دختر خانوم رو به یه ارتباط درست برای شناخت بیشتر برگردونم؟

سلام به همگی
دوستان من مشکلم از این قراره که چند ساله که به یه خانومی علاقه مند شدم. همکلاسی دوران دانشجوییم بود.من زمانی که حسم رو به ایشون گفتم تا حدودا چندین ماه یه ارتباط خیلی ساده و معمولی تلفنی داشتیم در حد پیامک اونم نه احساسی چیز خاصی نبود که رد و بدل بشه منتها من توی اون مدت از این و اون مشورت میگرفتم و حتی چند بار هم پیش مشاور رفتم تا کمکم کنه بتونم ارتباط بهتری داشته باشم. من هر موقع که حرف از ازدواج و خواستگاری میزدم ایشون ناراحت میشد و میگفت که من بچه ام. البته حق هم داشت چون من اون زمان تو اوج احساساتم بودم و داغ بودم و توی حس و حال عاشقی بودم نمی دیدم چه کار میکنم و هر کاری هم که میکردم فکر میکردم کاملا درسته.
توی اون مدت یه ناراحتی های پیش اومد و ایشون گفت که دوست نداره با من هیچ ارتباطی داشته باشه و از من هم متنفر شده. بعد از اون من سعی میکردم که سو تفاهم پیش اومده رو درست کنم تا ایشون به همون رابطه که چیز خاصی هم نبود برگرده ولی ایشون هیچ جوابی به پیامای من نمیداد حتی یکی رو هم واسطه کردم با ایشون صحبت کرد،اون خانمی که واسطه بودند به من گفت که فراموشش کنم چون بهترین راهه در غیر اینصورت فقط به خودم فشار میاد و میگفت که اون دختر خانوم به من هیچ علاقه ای نداره.
من الان فکر میکنم نسبت به اون آدمی که قبل خدمتم بودم عوض شدم بیشتر از یکسال هم هست که هیچ ارتباطی با اون خانم ندارم قصدم اینه که یه شغل دائم پیدا کنم و تحصیلم رو ادامه بدم و ازدواج کنم.
من از زمانی که ارتباطم با اون خانم قطع شده هنوز احساسم به ایشون باقی هست و نتونستم که ایشون رو فراموش کنم میخواستم یه مدت دیگه دوباره سعیم رو بکنم تا این خانم رو راضی کنم یه ارتباط سالمی رو با ایشون شکل بدم صرفا به منظور شناخت بیشتر برای ازدواج و به ایشون بگم که من تغییر کردم نه 100درصد ولی تا اندازه ای که نیاز بوده چرا و دیگه اون پسر احساسی ای نیستم که نمیشد بهش تکیه کرد.
حالا چطور میتونم ایشون رو راضی کنم که به این رابطه برگرده تا شناخت بیشتری از هم پیدا کنیم که اگر مناسب هم بودیم من به دنبال فراهم کردن شرایطم باشم و بعدش رسما اقدام کنم و اگر هم مناسب هم نبودیم ایشون به زندگیشون برسن و من هم فراموششون کنم(اگر هم بنا به فراموش کردن باشه باید دلیلی داشته باشم چون بدون دلیل قانع کننده نمیتونم خودم رو راضی کنم).
ولی از اون جایی که این خانم چندین حرف مختلف رو توی شرایط روحی متفاوت به من زده از بعضی از حرفاش خوشحال میشم و از بعضی دیگه هم ناراحت، و نمیتونم استنباط کنم که آیا به من علاقه داره ایشون یا نه، میخواستم این رو هم از ایشون مطمئن بشم و اگر هم حاضر به ارتباط نیستن و جوابشون به من منفی هست دلیلش رو بگن.

به نظر شما چطور باید شروع کنم؟
و چه راه حل هایی به نظرتون میرسه


ممنون از همگی

همدردی در جهت برقراری و تداوم این نوع ارتباطات راهنمایی نمی دهد و با این نوع ارتباطات به قصد ازدواج مخالف هست .

بهترین کار برای شما این است که با خانواده خود در ابتدا صحبت کنید و به آنها اطلاعاتی از این خانم بدهید و بگویید ایشان را برای ازدواج در نظر دارید و تقاضا کنی به شما با قدم پیش گذاشتن کمک کنند که رسمی وارد شوید و بعدش مراحل شناخ را زیر نظر دو خانواده و به کمک یک مشاور طی کنید . اینجوری ابتدا متوجه می شوید که آیا اصلاً خانواده شما همراه هستند یا خیر. سپس به آن خانم اطلاع دهید که به مراه خانواده قصد رفتن به منزل ایشون و طرح موضوع ازدواج و اقدام به شناخت بهتر هردو و دو خانواده را داشته باشید . بو حتماً نشان دهید که خواستگاری را شروع فرآیند شناخت دقیق تر از هم می دانید و کمک یک مشاور را هم ضروری می دانید .

سپس رسماض اقدام کنید و مراحل را طی کنید


موفق باشید

درود دوست من

تجربه شخصیم بهم میگم

اولا مسیری رو برو که قبلا جواب داده همون روش بانو فرشته مهربان چون درصد موفقیتش بالاتره.

از من میشنوی چه حالا چه بعدها حتما مشاوره برین دونفره یعنی واقعا توی این یکمورد انسان بقول همسرم 500 هزار تومانم خرج کنه پیش مشاور هیچی نیست که کمم هست :72:

دوستان ممنون از راهنمایی تون، اتفاقا نظر من هم اینه که مشاوره قبل از ازدواج خیلی مفیده نه فقط مشاوره بلکه خوندن کتاب ها و مقالات توی این زمینه هم خیلی به کمک آدم میاد.
فرشته مهربان من خانوادم در جریان هستند تنها مشکلم مسئله کار هست که کار دائم با حقوقی که بشه خرج خانواده رو تامین کرد کم گیر میاد، و به محض اینکه کار پیدا کنم و پس اندازی جمع کنم حتما سریع اقدام میکنم.
ولی گفتم که ایشون از من ناراحت هستند، شخصی که از من ناراحته چطور میتونم بهش بگم میخوام با خانواده بیام؟ چطور باید از دلشون در بیارم؟ یه زمانی ایشون به گفته ی خودشون حس تنفر به من داشتن و حالا هم بیشتر از یه سال از اون زمان میگذره. پیامم رو چطور شروع کنم؟
فرشته مهربان گفتند که بابت اینطور ارتباطات مشاوره داده نمیشه،ولی من منظورم دوستی نیست و هیچ اعتقادی هم به اینجور ارتباطات ندارم که به نظرم بیشتر به خاطر نیازهای عصبی هست که شکل میگیرن و اعتقاد دارم آدم باید بعد از ازدواجش با همسرش دوست باشه نه قبل از ازدواجش. بلکه یه ارتباط فقط برای شناخت هم و گرفتن اطلاعات بیشتر از خودمون و خانواده هامون هست، اطلاعات قبل از خواستگاری خیلی مهمن روی همین اطلاعات به دست اومده است که تصمیم میگیریم اقدام کنیم یا نه.

سلام آقای newfolder
دققا بگید چه کارهایی کردید که ایشون از شما ناراحت شدن و قطع ارتباط کردن؟اینو بگید بهتر می تونیم به شما کمک کنیم که راضی میشن به خواستگاریشون برید یا نه

یه سو تفاهمی پیش اومد ، واسطه ی آقایی بین منو ایشون بود اون آقا به من گفته بود که این خانم به ایشون علاقه مند شدند و من کاملا به هم ریختم و مستقیما این موضوع رو به این خانم گفتم.و متهم شدم به دروغگویی و بدبینی من هم بهشون توضیح دادم همه چیز رو ولی ایشون قطع ارتباط کردن در حالی که من اصلا به ایشون هیچ دروغی نگفته بودم و فقط حرفای اون آقا رو گفتم.

خب اشتباه کردید اما گذشته
الان هم اگه ایشون مورد مناسبی برای ازدواج هست،مقدمات رو فراهم کنید و از خانواده بخواهید جلسه ای رو برای صحبت و کردن و دیدن همدیگه بذارن،و خودتون سوتفاهم رو برطرف کنید،ایشون اگه تمایلی به شما داشته باشن و بخوان ازدواج کنن ،اگه شما زمینه اعتماد رو براشون فراهم کنید و توضیح بدید سوتفاهم بوده این فرصت رو به شما میده،اگه هم نخواد ازدواج کنه تکلیف شما مشخص میشه.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط newfolder

دوستان ممنون از راهنمایی تون، اتفاقا نظر من هم اینه که مشاوره قبل از ازدواج خیلی مفیده نه فقط مشاوره بلکه خوندن کتاب ها و مقالات توی این زمینه هم خیلی به کمک آدم میاد.
فرشته مهربان من خانوادم در جریان هستند تنها مشکلم مسئله کار هست که کار دائم با حقوقی که بشه خرج خانواده رو تامین کرد کم گیر میاد، و به محض اینکه کار پیدا کنم و پس اندازی جمع کنم حتما سریع اقدام میکنم.
ولی گفتم که ایشون از من ناراحت هستند، شخصی که از من ناراحته چطور میتونم بهش بگم میخوام با خانواده بیام؟ چطور باید از دلشون در بیارم؟ یه زمانی ایشون به گفته ی خودشون حس تنفر به من داشتن و حالا هم بیشتر از یه سال از اون زمان میگذره. پیامم رو چطور شروع کنم؟
فرشته مهربان گفتند که بابت اینطور ارتباطات مشاوره داده نمیشه،ولی من منظورم دوستی نیست و هیچ اعتقادی هم به اینجور ارتباطات ندارم که به نظرم بیشتر به خاطر نیازهای عصبی هست که شکل میگیرن و اعتقاد دارم آدم باید بعد از ازدواجش با همسرش دوست باشه نه قبل از ازدواجش. بلکه یه ارتباط فقط برای شناخت هم و گرفتن اطلاعات بیشتر از خودمون و خانواده هامون هست، اطلاعات قبل از خواستگاری خیلی مهمن روی همین اطلاعات به دست اومده است که تصمیم میگیریم اقدام کنیم یا نه.

---

بنظر من اگر این خانوم براتون ارزش داره ، خب پس نهایت تلاشتون و بکنین تا بدستش بیارین.

خانواده که در جریان هستن خب خواستگاری رسمی برین، سعی کنین راضیشون کنین برین پیش مشاور.
و اونجا بصورت منطقی موضوع و سوتفاهم و مطرح کنین. و حلش کنین.

شاید این خانوم متنفر باشن اما وقتی شاهد میزان تلاش شما برای بدست آوردنش باشن مطمعن باشین ایشون درک میکنن چقد برای شما مهم هستن و شما از اشتباهتون پشیمون هستین.

چون راه درست و پیش گرفتین و خانواده ها رو آوردین درست وسط موضوع . این نشون میده شما چقد تو تصممیتون جدی هستین.
ناخودآگاه تاثیرشو میذاره.

حتی اگه موفق نشدین ایشونو راضی کنین . ناراحت نباشین چون مهم اینه که شما راه درست و درپیش گرفتین.
شما یبار اشتباه کردین ؛ باعث شدین سوتفاهمی پیش بیاد! اما بجاش بعدش راه درست و پیش گرفتین برای رفع این سوتفاهم ! این خودش خیلی میتونه تاثیر گذار باشه هم روی احساس شما هم روی ایشون.

من فکر میکنم اگه ما آدم ها حتی بعد اشتباهمون راه درست و پیش بگیریم بازم اون آدم موفقه هستیم.

زمانی یه دختر با هراحساسی (دلخور، خوشحال، بی تفاوت) ، درخواست خواستگاری یه آقا پسر و جدی میگیره که اون آقا بصورت رسمی با خانوادش اقدام کنه.
تازه اونجا دختر خانوم میتونه با خیال راحت در مورد درخواست این آقا فکر کنه.

تازه اون موقع است که میتونه بگه" از من خواستگاری شده"!