مدام دارم سرزنش میشم

دوستانی که من رو میشناسن میدونن که طی این مدت چه روزهایی رو گذروندم
بزرگترن اشتباهم هم انصراف از دانشگاه بخاطر یک دلیل بچگانه بود که متاسفانه اون زمان که نمیتونستم خوب فکر کنم و به دروغ گفتم که علاقه ای به رشته م ندارم در حالی که شدیدا داشتم و دارم خانوادم مانعم نشدند.الان که در جریان هستند میخوام دوباره به رشته ی قبلیم برگردم عصبانی تر شدن و مدام سرزنشم میکنند و مدام دلیل انصراف رو که می پرسند و مدام میگن اگر علاقه نداشتی پس چرا دوباره الان می خوای برگردی چرا نرفتی دانشگاه قبلی من دولتی نبود من نمیخوام دوباره برگردم همون دانشگاه چون خیلی از این بابت ناراحت بودم که بهم بگن پزشک پولکی گفتم من تصمیم ندارم دوباره برگردم اون دانشگاه میخوام برم دولتی ولی مدام نااامیدم میکنن میگن محاله تو این 4ماه بتونی خودت رو جمع و جور کنی.میدونی چقدر مبحثه؟میدونی چقدر کتابه؟مگه الکیه؟محاله...مدام این حرفارو میشنوم من همیشه دوست داشتم و دارم که روی پای خودم بایستم نمیخواستم پدرم پول بده و با پول به فلان خواسته م تو رشته ی تحصیلیم برسم الان هم مدام به خودم امید میدم هیچ وقت ناامید نمیشم الان هم ناامید نیستم و نشدم ولی این حرفا روم خیلی تاثیر گذاشته تو این مدت تمام انرژی رو ازم میگیره و چون خیلی حساس هستم خیلی از این بابت گریه میکنم ولی به روی خودم نمیارم و مدام میگم میتونم چرا نشه؟من قبول میشم میبینید...حتی تمام اطرافیان و فامیل و همسایه هم سرزنشم میکنن و ناامیدم میکنند ناامید نمیشم ولی خیلی تاثیر بدی روم میذارم
اقای توجیح تو این مورد هم واقع بین نیستم؟شما هم حتما میخواید بگید تو این مدت کم نمیتونم, نه؟
من الان 22 سالم شده و یکبار انصراف دادم و خودم رو از زندگی عقب انداختم
هیچوقت معدلم کمتر از 19 نشده هیچ وقت ,ولی هیچ کس به این اهمیتی نمیده که چون معدلت بالاس پس بازهم اگر تلاش کنی میتونی..فقط سرزنش میشم بخاطر انصراف فقط دارم سرزنش میشم.من تنها دختر خود پدر و مادرم هستم برادرم برادر من نیست به فرزندی قبول شده اونم قبل از تولد من چون امیدی به تولد بچه نداشتند.اگر همین کار رو برادرم میکرد هیچوقت به این اندازه سرزنش نمیشد

- - - Updated - - -

درسته خانواده بابت دانشگاه قبلیم خیلی زحمت کشیدن بهترین مشاور بهترین معلم ....میدونم خیلی هزینه کردن و همه شون رو متوجه هستم و ممنون هم هستم و هزار بار حاضرم بگم ببخشید ببخشید ببخشید ...مگر انسان جایزالخطا نیست...منم انسانم اشتباه میکنم....