دختری که دوست دارم شهر دور دانشجو هست!
سلام دوستان. من از 4 سال پیش با دختر خانمی آشنا شدم که خیلی ازشون خوشم اومده. از همه لحاظ عالین واسم. همون موقع که 18 سالم بود به مادرم گفتم ولی ایشون گفتن صبر کن. ما دو سال باهم دوست بودیم هم دیگرو خوب شناختیم. با وجود نکات مثبت و منفمون که میتونیم باهم زندگی خوبی بپا کنیم. ولی بعد دو سال از آشنایی به خاطر ممانعت های مادرش و بعضی مشکلات، مصلحتی جدا شدیم تا بعد خوب شدن شرایط نسبت به ازدواج اقدام کنم. الان بعد دو سال از جدایی همین کار رو کردم. الان یه شغل ثابتی دارم و ارشدم شهر خودمون ادامه میدم. ولی ایشون به پیشنهاد من رشته دبیری تربیت معلم رو زدن که شهر دیگس ولی سهمیه شهر خودمونه به ناچار باید بره شهر دیگه. مادرمو فرستادم از مادرش خواستگاری کرده و استقبال گرمی هم کردن و اینکه دید مثبتی دارن هر دو خانواده ولی این وسط 3.5 سال دوری از همسرم واسه تحصیل یکم مسئله سازه. اونم واسه مادرامون سواله و الا من به قدری دوستش دارم که حاضر نیستم از دستش بدم و علت این اقدامم این بود که وقتی میره شهر دیگه احساس غریبی نکنه و یجوری تکیه گاهی داشته باشه و منم دلم گرم باشه که همسرمه. خیلی دوستش دارم.
مادرامو مادرشو چطور قانع کنم کنم بگزارن باهم نامزد و بعدشم ازدواج کنیم؟
پیشنهادتونو بگین
من میخوام اینجوری قانعشون کنم که ایشون 3.5 سال همشو که شهر مشغول تحصیل. تابستونا که شهر خودمونه، مهر میره و دی میاد که البته ماهی یکبار یا من میرم یا اون میاد همو میبینیم. بهمن هم پیش همیم تا اینکه اسفند بره تا 20 اسفند و بیاد. و بعد عید زوده زودش 15 فروردین شروع شه و اردیبهشت وسطاش یبار سر بزنه تو فرجه ها و امتاحاناتش تا اول تیر طول بکشه و بعدشم تابستون کنار همیم. نظر دوستان چیه؟ :72:
در ضمن من 23 سال دارم ایشونم 19 سالشونه
- - - Updated - - -
و اینکه تا پایان تحصیل به عقیده من طبقه بالای خونه پدرم بمونیم. مادرم مثل دختر نداشتش دوستش میداره
