مادرم چند وقته میگه می خواد از پدرم طلاق بگیره
سلام دوستان
مادرم حدودا 45 سال و پدرم هم حدود 50 سال سنشونه. دو تا هم فرزند هستیم. من 23 و برادرم 22 سال
پدر و مادرم مشکل حاد یا خاصی ندارند. البته نزاع ها و بحث های زن و شوهری در حد خیلی معمولی دارن که مثل اکثر زن و شوهر ها. توی بحث هاشون هم هیچ وقت کار به درگیری فیزیکی نکشیده و فقط در حد همون داد و بیداد هست. البته بیشتر اوقات با هم خوب هستن
مادرم از اول خانه دار بوده. که حدود 2-3 سال هست شاغل شده و آرایشگاه زده که در آمدش هم چند وقتیه قابل قبول شده. اما از اون طرف پدرم چند سالیه که کارش از نظر اقتصادی خیلی افت کرده و در آمدش کاهش داشته. به جرات می تونم بگم 90 درصد مشاجرات پدر و مادرم سر مسائل مالی هست
البته وضعیت مالی ما متوسط هست و مشکل اقتصاد حادی نداریم. اما خب وقتی هم با فامیل مقایسه می کنیم توی بعضی امکانات پایین تر هستیم. بعضی وسایل رو که مادرم می خواد و واقعا در حد معمول هستند رو پدرم نمی تونه بخره. این چند وقت هم هر وسیله ای برای خونه خریدیم مادرم قسطی و چکی خریده
به طور منطقی هر چی فکر می کنم می بینم پدر و مادر هیچ مشکل خاصی ندارند و از بیرون خانواده هر کس نگاه کنه میگه چه زن و شوهر خوب و موفقی
رابطه زناشویی هم فکر می کنم بالای 5 سالی هست که با هم ندارند ، چون چند ساله جدا از هم می خوابن
پدرم هم نه اهل دود و مشروبه و نه اهل رفیق بازی این موارده. از وقتی هم مادرم شاغل شده چون سر کاره و بیشتر اوقات هم مادرم بعد از پدرم میاد خونه، پدرم خیلی در کارهای خونه کمک مادرم می کنه. بابام گاهی اوقات ظرفها رو می شوره و آشپزی می کنه و غذا درست می کنه. حتی پدرم ، مادرم رو توی کارش هم تا جایی که می تونست حمایت کرد. برای جواز کسبش میرفت شهرداری یا کارهای فنی آرایشگاه مادرم رو کمک می کرد
الان حدود چند ماهه که مادرم با من صحبت می کنه و میگه می خواد طلاق بگیره. بهم میگه من توی 19 سالگی ازدواج کردم و سنم خیلی کم بود و نمی فهمیدم و تا الانم فقط به خاطر شما بچه ها تحمل کردم اما الان که بزرگ شدید دیگه می خوام جدا بشم.یه بار مادرم بهم گفت اصلا دیگه نمی تونم باباتو تحمل کنم و اگر جدا شدیم شما بچه ها بیاید سمت من
من زیاد طلاق رو بد و فاجعه نمی دونم و نظرم اینه وقتی دو نفر بعد از طلاق بتونن زندگی بهتر داشته باشن چرا که نه. اما وقتی فکر می کنم اگر طلاق بگیرند به نظر من احتمال اینکه زندگی شون بهتر بشه کمه و بلکه مشکلات شون بیشتر هم بشه
پدر و مادرم هم هیچ کدوم اهل خیانت و با کس دیگه بودن ، نبودند و نیستند
پدر و مادرم از اول اختلاف شخصیتی با هم داشتن. پدرم تا حدی آدم سنتی بوده. اما مادرم همیشه آدم خیلی امروزی بوده و هست طوری که همیشه با بچه ها و جوونها رابطه خوبی برقرار می کنه
از اونجا هم ما دو تا پسر هستیم در خانواده، طبیعتا با مادرمون خیلی بیشتر نزدیک هستیم و ارتباط زیادی با پدرم نداریم. در حد صحبتهای معمولی
پدرم هم اصلا روحش از این مسئله خبر نداره که مادرم به طلاق فکر می کنم. و بابام فکر می کنه همه چیز توی خونه خیلی خوبه و همه راضی هستن
الان واقعا نمی دونم تصمیم درست چیه
آیا واقعا با طلاق گرفتن زندگی هر دوشون یا لااقل مادرم بهتر میشه ؟
اگر بهتر این باشه که به زندگی شون ادامه بدن و طلاق نگیرند، من چه کاری از دستم بر میاد که به بقای ازدواج شون کمک می کنم ؟
