چطوری اینقدر بدبین نباشم؟
سلام دوستان . من مدت هاست نگرانی هایی دارم که روم نمیشه با کسی درمیون بذارم ، دسترسی به روانشناس یا مشاور هم ندارم . ممنون میشم کمکم کنین .
ما توی شهر کوچیکی زندگی میکنیم . دخترا اینجا زود ازدواج میکنن . من الآن 20 سالمه . قبلا گاهی اوقات بعضیا پا پیش میذاشتن که بیان خواستگاری ، ولی خانواده معتقد بودن که من سنم کمه و باید درس بخونم و این حرفا . الآن که دانشجو شدم بدشون نمیاد که ازدواج کنم ... اتفاقا خواهرام اصرار دارن که منم زودتر ازدواج کنم ...
ولی من مدتیه نظرم کاملا راجع به ازدواج تغییر کرده . اولا که فک میکنم هنوز برام زوده . دوماً کاملا نسبت به آقایون و نظرشون نسبت به ازدواج بدبین شدم . هرچقدر هم که بیشتر مطالعه میکنم بدتر میشم و نگرانی و اضطرابم بیشتر میشه . تا حدی که وقتی میگن کسی قراره بیاد خواستگاری ، به حدی استرس میگیرم که انگار عزرائیل میخواد بیاد خونه مون :) بدون اینکه بررسی کنم رد میکنم اصلاً .
نگرانیهای من اینان :
1. اصلاً آقایون واقعاً دلشون میخواد ازدواج کنن؟ حس میکنم اونقدر که خانوما میخوان ازدواج کنن آقایون نمیخوان . کلاً از متاهل شدن فراری ان . یعنی از زور مادر و خانواده و ... اینا نیس؟
2. اکثر آقایون فک میکنن دارن به خانوما لطف میکنن که باهاشون ازدواج میکنن.
3. چه تضمینی هست آقاهه بعدا پشیمون نشه؟ مخصوصا که آقایون دیرتر از خانوما به بلوغ فکری میرسن . اگه بعداً دربیاد بگه که من بچه بودم و نفهم بودم من چیکار کنم؟ :| فک میکنم مجرد بمونم بهتره .
4. اکثر آقایون خیلی به ظاهر اهمیت میدن . حتی اگه خودشون زیبا نباشن فک میکنن باید حوری نسیبشون میشده !
حالا این حرفا ممکنه به نظر شما بچگانه بیاد ، ولی اونقدر برای من جدی هست که گاهی اوقات فک میکنم هیچوقت جرات ازدواج پیدا نمیکنم ... یا مثلا ازدواج میکنم ولی همه عمرم به شک و پشیمونی میگذره ...
اگه راهنماییم کنین تا اضطرابم کمی کمتر بشه ممنون میشم .
