تحمل زندگی درقفس برام سخته

باسلام دوستان.من چندماهه بایه اقای عرب عقدشدم.االبته خانوادش ایران زندگی میکنن.من شیرازی ام.دوسال نامزدبودیم وتواون دوران اصلانشون نمیداد انقدربدجنس باشه.تاعقد کردیم ازعصرروزعقدمون شروع کردبه دعواوغیرتی بازی وقانون گذاشتن که بیرون نرو بدون خودم یابزرگترا.وخیلی جاهاممنوعه که بری وشبهااصلاحق نداری بری بیرون.حتی ماشینمم میخادبگیره ازم تاکلاخونه نشین بشم.راستش تواین چندماه ازفکروخیال دیونه شدم.روانشناس هم رفتم وقرص اعصاب میخورم گاهی.خیلی فکرخودکشی میادتوذهنم وهیچ چیزز شادم نمیکنه.خیلی ازشوهرم میترسم.ازاینده وازاینکه توخونه ش زندانیم کنه.من نمیتونم بخدا نه سرکارمیزاره برم نه خریدنه تفریح.فقط گاهی خودش میبردم خیابون وزود میاوردم خونه.همین.توروخدا اگه پیاممو میخونیدحداقل ارومم کنید.

سلام خانومی.پیغامی که واسم گذاشته بودینو دیدم.میخام ازت خواهش کنم افکار بدو ازجمله خودکشی رو ازخودت دورکنی.بخدا با فکرای بد فقط خود آدم داغون میشه من یبار دست به همچین گناهی زدم و پیش خدا روسیاهم پس توکلت بخدا باشه دخترخوب.باهمسرت صحبت کن ازم خواستی تا واست ازتجربه ام بگم.پس دقت کن تحت هیچ شرایطی حرمتارو نشکون.توعصبانیت چیزی نکو تابعد پشیمون شی.تلاش کن با آرامش مجاب کنی همسرتو با تندی ولجبازی راه بجایی نمیبری که من با لجبازی هام تو اوایل زندگیم به اینجا رسیدم.تنهایی الان واقعأ عذابم میده پس تا جایی که میتونی پای عشقت وایسا.ازهمسرت بخاه باهم پیش مشاور برین.از درمحبت وادرشو شاید نرمش نشون بده.با دعوا ولج بازی فقط اوضاع بدتر میشه وآدم بیشترضربه میخوره.قرصای اعصاب مطمئنأ بی عوارض نیستن من نزدیک یکسال خوردم اما 3هفته ای هست شکرخدا کنار گذاشتم.توکلت بخدا باشه عزیزم.