از تنهایی دارم خودمو از بین میبرم.کمک کنید

دوستای عزیزم سلام
بازم عاجز شدم وپناه آوردم به شما
من27 سالمه ولی تقریبا هیچ خواستگاری ندارم.مادرم سالهاس جداشدن و من و پدرم وبرادرم باهم زندگی میکنیم.دختری هستم بدون اغراق نجیب و آروم مورد قبول جامعه.سرکارمیرم.کلاسای هنری میرم.کتاب میخونم.و خانه داریو...اینارومیگم تابگم که وقتمو سعی میکنم پرکنم تا به مسایل جانبی فکرنکنم.تاحالا2یا3مورد تو محیط کارم و کلاس موسیقی بهم معرفی کردن که قبول کردم تاروپیشنهادشون فکرکنم.هرسه مورد بعد از شنیدن شرایط خانوادگیم دیگه خبری ازشون نشد.ضربه بدی خوردم.بخاطر همین سعی میکنم دیگه تو محیط کارم اگه همکارام کسی رو معرفی کردن طفره برم.تو محیط کارم کسی شرایطمو نمیدونه.توی فامیلم که پسر همسن من نیست.عملا دیگه راهی ندارم.تنهایی واقعا آزارم میده.توی خونه هم که پدرم همزبون من نیست.اکثرا یا تنهام یا تو اتاقم.برادرمم12شب میاد از سرکار
توی سایتای اجتماعی داخلی عضو شدم.دوستای زیادی پیدا کردم.چندتاشون خواستن منو ببینن به قصد ازدواج.مثل احمقا به درخواستشون جواب دادم و رفتم.راست میگفتن قصدشون ازدواج بود!ولی چون تو اینترنت آشنا شده بودیم اول دوستی و حتی تماس جسمی میخواستن.هربار به خودم میگم آخرین باره و باز گول میخورم و میگم این یکی فرق داره.من که تو دنیای واقعی خواستگارندارم.شاید طرف راس بگه!
خلاصه تا حالا به نتیجه ای نرسیدم.نمیدونم چطوری باید از این کاردست بکشم.میام خونه باید اول کامپیوتروروشن کنم.میخوام اینکارو بذارم کنار نمیتونم.از طرفی تنهام

با سلام
بهتره حتما سعی کنید یه دوست صمیمی برای درد و دل و صحبت کردن پیدا کنید یا اینکه پیش مشاوره برید چون به احتمال زیاد دارید به افسردگی دچار میشوید . اگه به مادرتون دسترسی دارید سعی کنید دوباره باهاش ارتباط برقرار کنید

سلام تنها ترين سيما
متاسفانه اين قبيل مشكلات توي تالار زياده
اولين نقطه خاموشي كه خودتون هم گفتيد طلاق مادرتون هست
و اين شايد براي خيلي از خانواده هاي ديگه قابل هضم نباشه اما نه همه
اول اينكه اصلا نبايد روحيتون رو ببازيد و با طفره رفتن سعي در منزوي كردن خودتون و دور شدن از ديگران بكنيد
هميشه يادتون باشه خيليها هستن كه شما براشون حكم همسر ايده ال رو داريد

فقط بايد موقعيت ديده شدن خودتون رو افزايش بديد
چون مردم بايد ببينند تا انتخاب كنن بايد ببينن و بدونن كه شما هستيد
چه بسا خانومها يا اقايوني كه دنبال همسر براي اقا پسراشون و ياخودشون هستن
خوبه كه تا اينقد فعال بوديد و نتيجه اش درسته زياد باب ميلتون نبوده ولي هميشه كه اينطوري نيست
پس اگر سوالي شد حتما قبلش شرايط تون رو براشون بگيد
ناراحت نشيد از اينكه انتخاب نشديد

چون شايد واقعا براي اون خانواده با اون شرايط مناسب نبوديد

سعي كنيد رابطه تون رو توي محيط هاي زنونه بيشتر گسترش بديد(نماز جماعت-مولودي-روضه)
چون گفتيد توي فاميلتون پسر همسن نداريد و مادتون هم كه عامل اساسي ميتونست باشه نيست
توي برخورد با همسايه ها و ديگران هميشه نجابتتون و پيش بكشيد
اصلا دنبال ازدواج توي محيط مجازي اون هم به صورت چت و...نباشيد

از توكل به خدا غافل نشيد

تا جايي كه ميشه و ميتونيد به تنهاييتون غلبه كنيد
تا جايي كه ميشه از رفتن فكر و ذهنتون به سمت و سوي ازدواج جلوگيري كنيد
چون اگه هر لحظه به ازدواج و در اومدن از تنهايي كه از اون واسه خودتون يك قفس ساخته ايد فقط باعث شكنجه تون ميشه
:310:
اهنگهاي ارامش بخش يا شادي بخش حتما حتما گوش كنيد
از گوش دادن به اهنگهاي غمگين و رپ جدا خود داري كنيد
:54:

سلام عزیزم:72:
یه چیزی می خوام بگم
کسی که شما رو فقط به خاطر موقعیت خانوادگی تون بخواد و یا نمی خواد لیاقت زندگی و عشق شما رو نداره
این جمله ای هست برای زمانی که خاستگاری منو نپسنده ( به خاطر موقعیتم)
به نظرم کسی که شما رو فقط به خاطر موقعیت خانوادگی نپسندیده فرد منطقی نیست . به نظرم اصلا دیگه به خاطر موقعیت خانوادگی تون ناراحت نباشید .موقعیت خانوادتون که دست شما نیست که به خاطرش اعصاب خودتون رو خورد کنید. خانوادتون رو همون طور که هست بپذیرید و باهاش کنار بیاید.
به نظرم دنبال کسی باشید که براش اعتقادات و انسانیت مهم باشه.
احساس تنهایی تون رو درک می کنم چونکه خودم شدیدا بهش مبتلا هستم ولی این حس تنهایی نباید باعث بشه شما به خاطرش تصمیمات نادرستی بگیرید. کار خوبی میکنید که کلاس شرکت می کنید و فعالیتتون هم ادامه بدید.
اما این حس تنهایی برای سن جوانی طبیعیه و از خدا همسر خوبی بخواهید و برای این خواستتون دعا کنید.
اللهمَ الرزُقنی زوجاً صالحاً

مرسی گیسوی عزیز
من تقریبا همه کارایی که گفتین و انجام میدم/جز رفتن به مراسم مذهبی که پدرم دوست ندارن من تنها برم ینجورجاها
مشکل بعدیم اینه که خواهرم دو سال پیش ازدواج کرد.خانواده شوهرش هیچوقت هیچکدوم از فامیلاشونو حتی برای بله برون خونه ما نیاوردن
گفتن نمیخوایم خانوادمون بدونه!البته به خواهرم نگفتن.به من میگفتن
روز عروسیم از فامیل ما خواستن تا جدابشینیم تا بقول خودشون همه چی لو نره!من این تحقیرو نمیتونم بپذیرم و اعتماد به نفسم تو بیان مساله مادرم کاملا از بین رفته.با اینکه این مساله رو قبول کردم

سلام تنها ترین سیمای عزیز:43:

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط تنهاترین سیما

تاحالا2یا3مورد تو محیط کارم و کلاس موسیقی بهم معرفی کردن که قبول کردم تاروپیشنهادشون فکرکنم.هرسه مورد بعد از شنیدن شرایط خانوادگیم دیگه خبری ازشون نشد.ضربه بدی خوردم.بخاطر همین سعی میکنم دیگه تو محیط کارم اگه همکارام کسی رو معرفی کردن طفره برم.

---

عزیزم برای همه دخترها امکان دارد پیش بیاید که کسانی به آن ها پیشنهاد ازدواج بدهند و بعد منصرف بشوند. بعد از این اگر آدم مطمئنی کسی را به تو معرفی کرد سعی کن طفره نروی. به هرحال این موارد از آشنایی های اینترنتی قابل اعتمادترند که ........

الان خواهرت از زندگی اش راضی است؟ مهم این است که خواهرت حالا راضی باشد. اگر توی اینترنت بگردی خیلی خانم های جوان هستند که اول زندگی خانواده همسرشان خیلی خیلی اذیتشان کرده ولی شخص همسرشان خوب بوده و خودشان هم تلاش کرده اند و کم کم با هم توانسته اند حریم زندگی خودشان را از حرف های دیگران هم پاک کنند.

همه هم که مثل خانواده همسز خواهرت نیستند که........

خودت را دست کم نگیر. اعتماد به نفس داشته باش. سعی کن شاد باشی. ان شا الله یک کسی پیدا می شود که خیلی خوب باشد و تو را فقط به خاطر خودت بخواهد. صبر داشته باش . روی روحیه ات کار کن. مواظب خودت باش.:72:

چرا بايد سر اين موضوع اعتماد به نفستون از بين بره اين مشكلي هست كه متاسفانه عادي شده
ولي همونطور كه گفتم نه براي همه
خيلي خوبه كه اين مسئله رو قبول كرديد
پس قايمش نكنيد
رفتار خانواده همسر خواهرتون تامل بر انگيزه (در نوع خودش بي نظيره)
مگه دارن دختر قاچاق ميكنن!!!
خب بالاخره اونا هم رسم و عقايد خودشون رو دارن !
شما بايد نگرش و ديدگاهتون اوني باشه كه درسته نبايد اجازه بديد كسي تحقيرتون كنه
اگه واقعا بتونيد توي قبولوندن موقعيت خانوادگيتون اينكه بدون وجود مادرتون هم هنوزاصالت يك خانواده نجيب و سالم رو دارا هستيد موفق باشيد كسي نميتونه به خودش اين جرات رو بده كه در حقتون جسارتي مرتكب بشه

بايد ببينن كه زندگي شما جاري و به جاست

نبايد زياد توي چارچوبي از اين قبيل خانواده ها قرار بگيريد
براي همين هست كه ميگم حتما رابطه تون رو گستر ده تر كنيد
با دوستان و اشنايان رفت و امد بيشتري داشته باشيد

از لطف خدا نا اميد نشو

با سلام
مطلبتون رو خوندم. متاسفانه در جایگاه یه پسر جوان خیلی واسه من سخته که ببینم دختر خانومی مثل شما، از این مساله ناراحت هست. منظورم این هست که بهتون حق میدم. مشکلی هست که جامعه بهش دچاره.

به نظر من باید موقعیت هر کسی را در جای خودش بررسی کرد. اون پسر هایی که واسه خواستگاری شما اقدام کردن، نباید خیلی ساده به این مساله نگاه کنن که چون شما مادرتون جدا شدن، پس کلا شما رو نادیده بگیرن. باید بررسی کنن. باهاتون صحبت کنن. باید شرایط شمارو بسنجن. و همینطور شما هم کمی به اونها حق بدین، شاید تصمیم خانوادههاشون خیلی تو این مساله دخیل باشه.

دوست عزیز، اینکه شما سر کار میرین، کارهای جانبی می کنین و ... بسیار بسیار عالی هست. من واقعا بهتون تبریک میگم. این نشون دهنده شخصیت رشد یافته شماست. لازم نیست به هیچ وجه حتی یه ذره مساله ی دیگه ای شما رو ناراحت کنه.

فقط یک سوال دارم: اینکه ظاهرتون چطور هست؟ تو محیط عمومی رابطتون با بقیه به خصوص آقایون چطور هست؟ منظور روی بازی دارین یا نه؟

راه حل بنده: میدونم. با تمام کارهایی که می کنین تا خودتون رو مشغول نگه دارین، باز هم نیاز به یه هم صحبت، دوست، شریک زندگی و کسی که دوسش داشته باشین و اون هم شمارو دوست داشته باشه رو احساس می کنید. این کاملا طبیعی هست. برای اینکه به روحیتون آسیب نرسه و بتونید زندگی خوبیتون رو ادامه بدین، به نظرم به فعلا دنبال دوست اجتماعی باشین. چه دختر چه پسر. (توجه کنید، گفتم دوست اجتماعی، نه دوست پسر). باهاشون حر بزنید. بیرون برید. این باعث میشه تا حد خیلی زیادی اون احساس رو کنترل کنید. موقعیت هایی که پیش میاد رو رد نکنید، همه خانواده ها مشکل دارن. همون خاستگار ها هم حتما مشکلاتی دارن که چون بازگو نمی کنن شما ازش بیخبرید. پس اصلا اعتماد بنفستون رو از دست ندین. خدایی نکرده اگه نتونید این احساس تنهایی رو کنترل کنید، مطمئنا بهتون فشار میاره و پیامدش این خواهد بود که مثلا اولین خواستگاری که شرایطتون رو قبول کنه، جواب بله رو میدین، حتی اگه دوستش نداشته باشین!!!
در ضمن، بسیاری از کسانی که من میشناسم، با همون دوست های اجتماعیشون صمیمی شدن و ازدواج کردن. این مساله باعث شناخت بیشتر هم خواهد شد. دوست اجتماعی میتونه دختر یا پسر باشه و از یک تا چندین نفر. نمونش همون کلاس های هنری که میرین. مثلا وارد یه گروه کوهنوردی بشین. افراد اون اکیپ میشن دوست اجتماعیتون.

نکنه: قدر خودتون رو بدونید :wink:

سلام رفیق ببین لامصب فرهنگش تو جامعه ما بد جا افتاد غصه نخور درسته بر فضنفر از هم جدا شدن پس بچهاشون چی طرف میشناسم دختر بزرگ دارن اما کسی نمیره واسه خاستگاریش زود قضاوت میکنن گلم که . دارن اما تهش هیچی بارشون نیس........................ یا پسر داشته کسی زنش نمیده میگن اینم مثه باباش و از این چرت وپرتا ول کن میدوم شدید سخته منم تنهام چشیدم اما عددی نیستم که نصیحتت کنم بیست و دوسالمه منتهاش فقط میگم بزن تو گوش زندگی عشق کن بعدم بخدا لاشریک لله اگه یکاره بودم تو ای مملکت چنان درسش میکردم که هز کنی مقصرم تمام پدر مادران اینا که ادعای روشن فکری دارن اما تهش هیچی بارشون نیس