نمایش نسخه قابل چاپ
سلام تو رو خدا کمکم کنید
من و شوهرم دو روز قبل سرصحبتی بهش گفتم بیا علاقمون تو زندگی بیشتر بشه تا یک وقت من به شخص دیگه ای علاقه مند نشم بخدا خاستم بگم محبتش رو بیشتر کنه ولی الان میگه باید ضمانت بدی یا بیا مهریت رو صفر کن یا اینکه طلاقت بدم خیلی گریه کردم فایده نداشت ما سه سالی هست عروسی کردیم از پارسال تا حالا سر هر ناراحتی من میگه ازت متنفرم بریم طلاقت بدم شاید هرسه ماه یکبار هیچ وقت علاقه زیاد بهم نداشت ده سال ازم بزرگتره اذری هست
بحث مهریه و طلاق مسائل حاشیه ای هستند. به نظرم اول در مورد اختلافاتتون صحبت کن.
1- چرا به همسرت گفتی یهم محبت کن تا به کسی علاقه مند نشوم؟ آیا به تازگی تمایل به شخصی پیدا کردی؟
2- علت اصلی مسائلی که در اخر همسرت تهدید به طلاق می کنه چی بوده؟ 5 دلیل اصلی اختلاقاتتون رو بگو
3- سن شما و همسرتون چند هست؟
4- آیا فرزند دارید؟
5- از پارسال چه اتفاقی افتاد که این تهدیدهای همسرت شروع شد؟
فاخته جان،
من کم و بیش در جریان تاپیکهای شما هستم. چند روز پیش هم تاپیک زدید که با یکی از خواستگاران سابقت رابطه داری.
شاید شوهرتون کمی شک کرده و با این حرف مطمئن شده.
راستش من درست نمی دونم چطور می شه مشکلات شما را کمتر کرد و باید چیکار کنید.
حس می کنم رابطه عاطفی خوبی بین شما و همسرتون نیست. از اولین پستها اینطور بود.
شاید توی این پست بتونی راهنمایی های خوبی بگیری.
اما بخشیدن مهریه اصلا کار درستی نیست و به هیچ وجه قبول نکن.
اگر لازم شد فکر میکنم بهتره پدرت را در جریان بذاری.
ولی گذشته از این حرفها، این تاپیک را ادامه بده، شاید به کمک دوستان تونستی مشکل اصلی زندگیت را پیدا کنی.
رابطه ات با اون آقا را قطع کردی؟
یک دنیا ممنونم
ارتباط در حد چت و اس ام اس بود ولی بخدا فقط بخاطر کمبود محبت بود من خیلی اهل نماز و روزه حتی مستحبات هستم ولی الان هیچ چیزی وجود نداره حتی کوچکترین ارتباطی من زندگیم رو دوست دارم. بخاطر اینکه همسرم همش میخاد بگه من ادمت کردم من درست کردم. من خیلی تحقیر شدم با کمک این تالار رفتم سمت علاقه هاش. که زندگیم گرم بشه خداییش هم خیلی تغییر کردیم. اولین تهدید به شهریور سال پیش بود که با خانواده همسرم رفتیم روستای شوهرخواهر همسرم اونجا خواهرای همسرم با جاری جدید هی چیک تو چیک شدن منو تنها میزاشتن جوری که اهالی اونجا فهمیدن منم خیلی ناراحت شدم و سر موضوع کوچیکی دادزدم و گریه کردم بعدش همسرم منو برد خونه پدرم دنبالم هم نیومد من با پدرم برگشتم خونه. اخه اگه همسرم حمایت عاطفی میکرد غمی نداشتم. من از لحاظ عاطفی خالی بودم. بعدش قول دادم خوب باشم. بعدش دوباره نزدیک عید بدون مشورت با من رفت یک وسیله شخصی خرید که منم ناراحت شدم دادزدم گریه کردم هرچی اجیل خریده بود پرت کردم بازهم رفتیم مشاوره که البته هردورو مقصر کرد دوباره با پدرم حرف زد واینا
بعدش عید فطررفتیم شهرشون باز هم جلوی اونا ازم نظر نمیخاست کلا منو حساب نمیکرد درصورتی که برادرشوهرم هی راه میرفت میگفت خانم شما چی میگی خانم شما بگو بازهم ناراحت شدم بهش توپیدم مادرش فهمید عصبانی شد شوهرم هم وابسته به مادرشه مادرش هم چون من تهرانی بودم و تو عروسیم رقصیدم ازم بدش میومد نفرت داشت همه فهمیده بودن برای همین کل خانواده برخورد خوبی باهام نداشتن خشک مقدس ماب هست. جاریم هم چون عروسی نگرفت دوسش داره. خلاصه این بارهم تهدید به طلاق
بعد هرکدوم از این بحث ها یک هفته باهام قهره کاملا و فقط تحقیر و توهین میکنه مداوم
شوهرم 37ساله است من 27
بچه نداریم چون میگه درحد مادری نیستی
سال سومی هست باهاشم. از لحاظ ابراز احساس کمرنگه بیشتر قولدری جذبه مردونه و من کاملا احساسی عاطفی تک دخترم بودم
خانم ، من یک سوال در تاپیک قبلیتون پرسیده بودم ، واضح جواب ندادید ، ممکنه جواب رو واضح بدید چون این راه کلی شما رو مشخص میکنه. امیدوارم مشکلاتتون حل بشه.
علاقه خوب به زندگیم و شوهرم دارم. خوب کمبود عاطفی خیلی چیز سختیه برای یک زن. اره ببینم تغییر کرده خیلی خوبه. البته این مدت کمی تغییر کرده بود بهتر بودولی خوب منم خیلی عاطفی و احساسی هستم وقتی شوهرم هیچ وقت تو اس ام اس نگفته عزیزم خانمم خوب من چی میشم. فعلن که فوق العاده عصبانیه. و توهین میکنه. کلا همیشه تو زندگی منو ریز میدید حساب نمیکنه بخدا خانم های اطرافش مثل خاهرش اینا میگن خیلی سختگیری. زن ایده ال میخاد زنی که خانم خونه باشه و همیشه صبور و مهربان و بی توقع نهایت سپاس. با هررفتار مرد. چند درصد زن ها اینطورین
فاخته جان نباید اون حرف را به شوهرت می زدی.
فکر نمی کنم اگر به کسی بگی به من محبت کن، انجام بده یا حتی اگر انجام بده به دل شما بشینه.
شاید شوهرت اهل محبت کلامی نیست. اما واقعا دوستت داشته باشه.
اینطور نیست؟
سلام.
اول در مورد مهریه بگم که به هیچ وجه این کارو نکنید.
حتما همسرتون هم در این بگومگوها بی تقصیر نیستن. اما شما باید قبل از هرچیز به اصلاح رفتار خودتون بپردازید.
پرخاشگری و گریه و زاری اونم بر سر هر مسئله کوچیکی، نه تنها به عزیزتر شدن شما نزد همسرتون کمک نمی کنه بلکه باعث میشه فکر کنه بچه اید، در حد مادری نیستید، نظراتتون بی فایده است و ...
چرا زندگیتون رو با کس دیگه ای -برادر شوهرتون- مقایسه می کنید. بدتر اینکه بلافاصله ناراحتیتون رو از این بابت بروز میدید و حتی جلوی خونوادش بهش بی احترامی می کنید.
ضمنا، اشاره کردید همسرتون آذری هستن، شما با خونواده همسرتون در یک شهر زندگی می کنین؟ زبون شما و خونوادشون یکیه؟
ممنونم دوستای خوبم
اونا تو شهرستان هستن ما یک شهری نزدیک تهران خانوادم هم تهران. مناسبتی تعطیلی بشه میریم اونجا. میدونم این رفتارم رو سعی کردم بزارم کنار ولی وقتی شخصصیتت له میشه اون چی. منم میخام حسابم کنه. ولی متاسوقتیفانه خیلی بدبین واا ایدهال گراس. سخت اعتاماد میکنه. الانم هرچی اعاتماد بود رفت
سلام عزیزم:72:
به نظرم شما خیلی زود از کوره در میرید. اینکه عصبانی میشید و آجیل ها رو پرتاپ می کنید اصلا کار درستی نیست.
بهتون حق میدم نیاز به محبت دارید اما نوع ابراز علاقه ها متفاوته حتی توی یک خانواده . مثلا من خودم جزو محبت های لمسی ام اما ممکنه داداشم اهل محبت از طریق عمل باشه.
نگاه کن ما هر دومون از یک خانواده ایم اما راههای ابراز علاقه مون متفاوته !
اینم بگم اگه میبینید خانواده همسرتون به شما بی محلی میکنند شما هم همانطور باهاشون برخورد کنید.شما نباید تو رفتارتون نشون بدید که به محبتشون نیاز دارید وگرنه به راحتی می تونن با اعصابتون بازی کنند.
شما اگه خودت رو تحقیر نکنی و پیش اونا از کوره در نری به نظرم اوناهم به مرور جذب ات میشن.
به جای دعوا کردن و پرت کردن وسایل با همسرت بشین و منطقی حرف بزن.:43: