روح بیمار من

با سلام
من در آستانه 28 سالگی هستم و همسرم یا نامزدم بعد ازچند سال عقد چند ماه پیش منو بی هیچ دلیلی رها کرد که جریانش مفصله.هنوز هم رسما جدا نشدم ولی از نظر عاطفی نه من به ایشون وابستگی دارم نه ایشون به من.الان 3 ساله که هر روزم تیره تر از دیروزمه. زندگیم سیاه شده. همش توهم توطئه و دسیسه دارم.همش فکر می کنم اون میخواد بهم بازم آسیب بزنه. چندوقته میخوام اینجا تاپیک بزنم ولی میترسیدم شناسایی شم! چندوقت پیش 1 آقایی بهم پیشنهاد ازدواج داد که زندگیمو بهش گفتم و گفتم باید صبر کنه ولی همش فکر می کردم این آقا رو هم اون فرستاده تا منو اذیت کنه حتی چندین بار به خود اون آقا هم گفتم که تو اجیر شدی منو اذیت کنی! خودمم میدونم که احتمالا اینا توهم و تخیله ولی بازم از صبح تا شب درگیر این تفکرات بیخودم.از خواب و خوراک و زندگی افتادم.لطفا کمکم کنید.

- - - Updated - - -

تازگی ها به خودکشی هم خیلی فکر می کنم، با جزئیاتش.هیچ وقت تو زندگیم اینفدر جدی به خودکشی فکر نکرده بود.

سلام
ميشه بپرسم چطور اشنا شديد؟
چرا با وجود نامزدي رابطه عاطفي(دو طرفه)بينتون برقرار نشده؟
علت جداييتون چيه بالاخره بايد علتي داشته باشه؟
فكر خودكشي رو بزاريد اخر اول تلاشي واسه حل بحرانتون بكنيد!!

خودکشی؟! آخه این چه حرفیه که می زنی دختر خوب! به خودت فکر نمی کنی به اطرافیانت فکر کن. اصلا اگه اقدام کنی و نشه و یه اتفاق بدتری برات بیفته چی؟ این فکر رو فعلا از سرت دور کن. الان مسائل مهمتری وجود داره.

این فکرا ( ...

توهم توطئه و دسیسه دارم.همش فکر می کنم اون میخواد بهم بازم آسیب بزنه.) چند وقته شروع شده؟

سلام.
چرا از نامزدتون یترسید؟ تا حالا چه آسیبی به شما زده؟میشه برامون بگید؟

دوستان من شرح مفصل مشکلاتموتو توانجمن عقد و نامزدی با عنوان "آیا با نامزد بی وفایم ادامه دهم" گذاشتم. نامزدم که تو این 3 سال خیلی اذیتم کرد که اونجا هم گفتم. الان 1 مشکل دیگه هم به مشکلاتم اضافه شده و اون آقایی هست که دست از سرم بر نمیداره!همش فکر می کنم اینو نامزدم فرستاده. خیلی رو اعصابمه.همه کار می کنه از خواهش و تمنا و گریه گرفته تا فحش و بدوبیراه!هر چقدر هم میگم من اهل دوستی نیستم الان هم شرایط ازدواجو ندارم ول کنم نیست!

دوستان تو رو خدا به دادم برسید.اوضام خیلی خرابه.دیگه نمی تونم به این وضعیت ادامه بدم.شیطونه میگه خودتو بکش انتقامتو از همه بگیر! از 1 طرف 1 شوهر بی مسئولیت که چند ماهه ازم هیچ سراغ نگرفته، از 1 طرف پدر و مادری که نه اجازه میدن توافقی جداشم و راحت شم نه برای اجرا گذاشتن مهریه م اقدام می کنن!همینطوری دست رو دست گذاشتن!از 1 طرف 1 عاشق یا اجیر شده ای که دست از سرم بر نمیداره!انقدر خواهش و تمنا و اصرار و گریه می کنه که از خودم بدم اومده!هر چی پسش میزنم باز ولم نمی کنه!تو رو خدا بگید من چیکار کنم.

دوست من شاید فکرتون در مورد اینکه اون اقا اجیر شده همسرتونه درست باشه چون من خیلی از این جور مسایلو خوندم و نتیجش همین شده که شما فکر کردین ازت می خوام بهش به توجه باشی و ارتباطی با هاش برقرار نکنی بعضی وقتا مردا می خوان وفاداری همسرشونو نسبت به خودشون بسنجن که دست به اشتباهات زیادی میزنن خواهشا فکر خودکشی رو از سرت بیرون کن عزیزم از خدا بخواه هر چی صلاحته رقم بزنه در مورد اون اقا هم به پلیس بگو:72:

چندین بار خواستم از این آقا شکایت کنم ولی وجدانم اجازه نداده اگه اینطور نباشه چی؟من به این آقا علاقه ندارم ولی وجدانمم اجازه نمیده وقتی از اجیر شدن ایشون مطمئن نیستم پاشو به دادگاه و شکایت و اینجور چیزا باز کنم! اگر مطمئن بودم این آقا اجیر شده حتما شکایت می کردم ولی چون مطمئن نیستم واقعا نمی تونم این کارو بکنم.

سلام دوست عزیز،

شما که هنوز رسما جدا نشدید و این همه درگیری و مشکلات داشتید، چرا یه نفر دیگه را وارد ماجرا کردید؟
به هر حال ندانسته خودتون را بیشتر درگیر کردید اما الان چاره اش این است که به اشک و آه اون آقا بی توجه باشید و کامل کامل ایگنورش کنید.
نمی دونم تا چه حد رابطه داشتید و چقد مسئول احساسات شکل گرفته هستید، اما چاره ای نیست. موندن شما به هر شکلی بدترش می کنه.
اولین کارتون این باشه که اون آقا را کنار بگذارید. بدون هیچ قول و وعده و وعید و ...
می تونی بگی والدینت به فکر برگشتن به زندگی قبلیت هستند و شاید رابطه ات با شوهرت درست بشه و کلا ناامیدش کنی بره.

در مورد زندگیت هم
من تاپیکهای قبلی را نخوندم.
شاید والدینت به این فکر می کنند که اجرای مهریه مشکلات دیگه ای به دنبالش می آره.
منتظر هستند اون آقا بیاد برای مذاکره و درخواست طلاق.

- - - Updated - - -

باز هم با توجه به اطلاعاتی که دادی می گم
برای چی میخوای شکایت کنی؟ فکر نمی کنم لازم باشه ازشون شکایت کنید.
واضح و روشن بهش بگو که نمی خواهیش و ردش کن بره.
اشتباه کردی که هم اون را درگیر کردی و هم خودت را. ولی شکایت هم به نظرم لازم نیست.
اینقدر با آرامش خودت بازی نکن.

اولا دعا میکنم مشکلتون حل بشه :203:
دوما خوب خودتون دست به کار بشید هم پدر مادرتونو قانع کنید هم اگه نشد خودتون برید سراغ خانواده نامزدتون و بخواین که تکلیفتون روشن بشه
حتی توافقی طلاق بگیرین
همچین کسی اول زندگی اینطوره وای به بعدها
این مزاحمم ردش کنید تا وقتی ارامش کامل به زندگیتون برنگشته به هیچ مرد دیگه فکر نکنید
از برادر یا خواهر بزرگتر هم کمک بگیرین
اگه میتونین مشکل این مزاحم رو با والدینتون در میون بذارین و نذارین تنها فکر کردن به این همه موضوع ، ذهن شما رو خسته کنه
همفکری بخواید از اطرافیان دلسوز
خدا کنه زودتر مشکلتون حل بشه
اینها همش امتحان خداست انقدر راحت خراب نکنید امتحانتون رو. و سعی کنید سالم رفتار کنید .
خودکشی یعنی ضعف شما برای حل مشکلات
:43::72::72: