لطفا راهنمایی کنید ، کم رو و خجالتی هستم ،نگران آینده ام هستم

من 24 سالمه کارشناس معماری مشهدی هستم. بچه اخرم 2خواهرو1 برادر دارم. مشکلم اینه که خیلی کم رو و خجالتی هستم اعتماد بنفس پایین دارم تو جمع فامیل یا تو دانشگاه ساکت و گوشه گیرم از ابراز وجود کردن میترسم گاهی وقتی میخام حرفی بزنم ضربان قلبم شدید میشه صورتم قرمز میشه لکنت زبان میگیرم خیلی واسه خودم متاسفم تو جمع خونواده هم همینجورم از زمانی که کودک بودم زمانی که خواستم ابراز وجود کنم از جانب خواهر بزرگترم و برادرم ضایع میشدم اونا به من القاب بی عرضه و خنگ و خلاصه تحقیرم میکردن از خودم بیزارم هیج دوستی ندارم همیشه تنها بودم احساس میکنم حرفای خواهرم درسته من خیلی بی عرضه و بی دست و پام 2 سال پیش بخاطر مشکل عاطفی که واسم پیش اومد چون کسی نبود که باهاش حرف بزنم فشار روانی زیادی متحمل شدم و دست به خودکشی زدم . الان که اینارو مینویسم اومدم یه شهر دیگه اینکه خونوادم کنارم نیستن ارامشم بیشتر شده. ولی نگرانیم واسه اینکه اگه ازدواج کنم شرایطم سختتر میشه نمیتونم به همسرم محبت کنم یا با خونواده خودم ارتباط بر قرار کنم خیلی واسه ایندم نگرانم لطفا راهنماییم کنید.

سلام جناب آقای saratanha

اگه میخواین کارشناسان بیاین راهنناییتون کنن باید عنوان تاپیکتون واضح یاشه نه مبهم.
این سایت به عنوان های مبهم مشاوره نمیده.

یه عنوان مناسب انتخاب کنین. مناسب مشکلتون. باید گویای مشکلتون باشه.

سلام به همدردي خوش امديد
درسته عنوانتون مبهمه اصلاحش كنيد
از نظر روانشناس ها كم رو كسي هست كه فاقد جرات باشد
افراد کم رو از همه کس می ترسند و از برخورد با دیگران حتی اگر خیلی مختصر و کوتاه هم باشد خجالت می کشند. احساسات منفی مانند افسردگی، اضطراب و احساس تنهایی از هم راهان کم رویی هستند.

به این علت که نمی دانید چگونه باید در جمع حاضر شوید، چگونه رفتار کنید، چگونه حرف بزنید و گاهی به همین دلیل هوا و هوس را در زیر پوشش نوعی استهزا و تمسخر مخفی می کنید که سبب می شود درباره ی شما قضاوت درست نشود. در نتیجه خودتان اولین کسی هستید که از این وضع ناراحت و در عذاب هستید.

به غلط تصور می کنید برای شما ارزشی قایل نمی شوند. شاید اجازه می دهید که در برابر نوعی احساس حقارت واهی و بی اساس از پا در آیید.
علت کم رویی: افراد کم رو عموماً به خاطر عدم تسلط برمهارت های اجتماعی و یا فقدان اعتماد به نفس، کم رو می باشند. برخی از افراد بر مهارت های اجتماعی لازم جهت تداوم بخشیدن به حرکت نرم و روانِ ماشین ارتباطات بشری تسلط ندارند. آنان نمی دانند که یک گفت وگو را چگونه آغاز کنند یا در کلاس درس چگونه از سخن گو بخواهد بلندتر صحبت کند. در فعالیت های بدنی، کم رویی قربانی خود را از لحاظ روش، پخمه و چلمن، و از لحاظ رفتار غیرطبیعی و از لحاظ حرکات بی دست و پا می کند. تا آن جا که شخص بی دلیل سرخ شده و لرزش و طپش قلب می گیرد. در فعالیت های فکری هم کم رویی افکار قربانیان خود را مشوش کرده، آنان را از گفت وگوی منطقی ناتوان می سازد. از این جا اشتباهات و خبط هایی حاصل می شود که از همان افراد کم رو سر می زند، هم چنین سبب گنگی و دلسردی آنان می شود.

در فعالیت احساسی، کم رویی مانع از آن می شود که قربانیانش احساس درونی خود را به راحتی بیان کنند و ظاهری بی احساس به آن ها می دهد. دیگران تصور می کنند که افراد کم رو، فاقد قلب و روح می باشند در حالی که آن ها سرشار از محبتند ولی جرات ابراز آن را ندارند.

از دیدگاه روان شناسان خجالت همیشه نشانه ای از ناراحتی عمیق تر روانی است.
نکته: بنابراین فرد کم رو باید در درجه ی اول، دقیقاً خود را مورد آزمایش و بررسی قرار دهد و قضاوت های غلط و نادرستی را که منشاء ناراحتی اش می باشد پیدا و کشف كند.

عقاید و نظرات غلطی که عادی ترین علل کم رویی است

اولین علت کم رویی: تحقیر نابه جای خود است. بعضی افراد خود را از لحاظ فکری ضعیف و حقیر می شمارند. آن چه را می نویسند و می گویند به نظرشان پوچ و بی ارزش می رسد. ترس از آشکار شدن حالت معمولی و متعادل خود و ترس از این که با رفتار و گفتار نامعقول خود مورد تمسخر و استهزای دیگران قرار گیرند. دهان آن ها را می بندد.
دومین علت کم رویی: پخمگی خیالی است. بعضی افراد معتقدند که ظاهرشان فاقد ظرافت، رفتارشان ناشیانه، چلمن و ورودشان به جایی سبب کنجکاوی مسخره آمیز می شود. این فکر و خیال که مبتنی بر هیچ پایه ای نمی باشد بر طرز رفتار آنان تأثیر می کند و آن ها نمی دانند چه بکنند و کجا باید بنشینند. با این حال نباید عقیده ی غلط فرد کم رو را با بی اطلاعی واقعی از عادت همگانی اشتباه کرد. عادات و رسوم به وسیله ی خانواده، معلم، مطالعه، مشاهده، رفت و آمد در محافل و با نزاکت فرا گرفته می شود.
سومین علت کم رویی: ترس بی دلیل از مسخره کردن دیگران است، بعضی از افراد کم رو، حتی جرات نمی کنند لطف و محبت خود را نسبت به افراد خانواده شان ابراز کنند. کلمات دوستی، تشکر و سپاس، رحم و شفقت و مهربانی که بر حسب موارد مختلف مطرح می شوند در گلوی آن ها خفه می شوند. این نوع افراد اجازه می دهند تحت فشار نوعی شرم و حیای پوچ و بی مورد فلج شوند و خون سردی ظاهری آن ها سبب ناراحتی دیگران شود، همان طوری که خودش هم سبب ناراحتی آنان می شود.
چهارمین علت کم رویی:عدم اعتماد، بعد از شکست است. چنین افرادی تصور می کنند، تمام مردم دنیا از شکست او خبر دارند و او را خانه خراب تلقی می کنند. این فرد، تعادل ذهنی خود را از دست می دهد و از حضور در جمع نگران و ناراحت می شود. حتی جرات نمی کند دیگر با افرادی چون دوستان، هم کاران و... که احتمالاً به او توصیه هایی می کنند روبه رو شود.
پنجمین علت کم رویی: مبالغه کردن در اهمیت یک عیب است. گاهی عیب واقعاً در کسی هست و همین عیب کم رویی اوست که این عیب برای او بیش ترین احساس بد را ایجاد می کند، بدون آن که صفات خوب خود را به خاطر آورد و به آن ها مباهات کند. اولین چاره درمان کم رویی؛ شناخت چگونگی ظاهر شدن کم رویی فرد است این که در چه مواقعی، در برخورد با چه کسانی دچار چه حالاتی می گردد. پس اولین شرط معالجه، روشن بینی شخص است. مثال زیر شما را کمک و راهنمایی می کند.

فرض می کنیم که شما در کانون خانواده ی خود و بین هم سایگان و دوستان، کاملاً احساس راحتی می کنید. در خارج از این چارچوب، محدود افرادی هستند که به هیچ وجه مزاحمتی برای شما ایجاد نمی کنند. در عوض به هنگام دیدن فلان شخص (خانم یا آقا) دچار کم رویی می گردید و دچار بی دست و پایی و نازرنگی می شوید در نتیجه خاموش می شوید. بنابراین کدام فکر غلط است که به عمق وجود شما خطور کرده و استعدادهای شما را فلج می کند؟ آیا ارزش فکری یا اجتماعی فلان آقا یا خانم در شما چنین احساسی را ایجاد می کند یا جایگاه خصوصیات فردی آن ها که شما خود را هم سطح آن ها نمی بینید و دچار فقدان استعداد و توان روحی می شوید. در وجدان خود جست وجو کنید. زوایای مخفی آن را صادقانه و به دقت بررسی و موشکافی کنید. باید به هر قیمتی که باشد«افکاری» را که در ذهن خود و درباره ی خود دارید پیدا و کشف کنید تا برای همیشه آن ها را از ذهن خود بیرون بریزید. یکی دیگر از تمرینات که برای مقابله با کم رویی تجویز می شود، این است که از تلقین به نفس استمداد بخواهیم. کم رویی در پرتو کمی ثبات به راحتی اصلاح می شود. می خواهم خود را از آن نجات دهم. مطمئن هستم که کاملاً از این آزمایش سربلند بیرون خواهم آمد.

- - - Updated - - -


سلام به همدردي خوش امديد
درسته عنوانتون مبهمه اصلاحش كنيد
از نظر روانشناس ها كم رو كسي هست كه فاقد جرات باشد
افراد کم رو از همه کس می ترسند و از برخورد با دیگران حتی اگر خیلی مختصر و کوتاه هم باشد خجالت می کشند. احساسات منفی مانند افسردگی، اضطراب و احساس تنهایی از هم راهان کم رویی هستند.

به این علت که نمی دانید چگونه باید در جمع حاضر شوید، چگونه رفتار کنید، چگونه حرف بزنید و گاهی به همین دلیل هوا و هوس را در زیر پوشش نوعی استهزا و تمسخر مخفی می کنید که سبب می شود درباره ی شما قضاوت درست نشود. در نتیجه خودتان اولین کسی هستید که از این وضع ناراحت و در عذاب هستید.

به غلط تصور می کنید برای شما ارزشی قایل نمی شوند. شاید اجازه می دهید که در برابر نوعی احساس حقارت واهی و بی اساس از پا در آیید.
علت کم رویی: افراد کم رو عموماً به خاطر عدم تسلط برمهارت های اجتماعی و یا فقدان اعتماد به نفس، کم رو می باشند. برخی از افراد بر مهارت های اجتماعی لازم جهت تداوم بخشیدن به حرکت نرم و روانِ ماشین ارتباطات بشری تسلط ندارند. آنان نمی دانند که یک گفت وگو را چگونه آغاز کنند یا در کلاس درس چگونه از سخن گو بخواهد بلندتر صحبت کند. در فعالیت های بدنی، کم رویی قربانی خود را از لحاظ روش، پخمه و چلمن، و از لحاظ رفتار غیرطبیعی و از لحاظ حرکات بی دست و پا می کند. تا آن جا که شخص بی دلیل سرخ شده و لرزش و طپش قلب می گیرد. در فعالیت های فکری هم کم رویی افکار قربانیان خود را مشوش کرده، آنان را از گفت وگوی منطقی ناتوان می سازد. از این جا اشتباهات و خبط هایی حاصل می شود که از همان افراد کم رو سر می زند، هم چنین سبب گنگی و دلسردی آنان می شود.

در فعالیت احساسی، کم رویی مانع از آن می شود که قربانیانش احساس درونی خود را به راحتی بیان کنند و ظاهری بی احساس به آن ها می دهد. دیگران تصور می کنند که افراد کم رو، فاقد قلب و روح می باشند در حالی که آن ها سرشار از محبتند ولی جرات ابراز آن را ندارند.

از دیدگاه روان شناسان خجالت همیشه نشانه ای از ناراحتی عمیق تر روانی است.
نکته: بنابراین فرد کم رو باید در درجه ی اول، دقیقاً خود را مورد آزمایش و بررسی قرار دهد و قضاوت های غلط و نادرستی را که منشاء ناراحتی اش می باشد پیدا و کشف كند.

عقاید و نظرات غلطی که عادی ترین علل کم رویی است

اولین علت کم رویی: تحقیر نابه جای خود است. بعضی افراد خود را از لحاظ فکری ضعیف و حقیر می شمارند. آن چه را می نویسند و می گویند به نظرشان پوچ و بی ارزش می رسد. ترس از آشکار شدن حالت معمولی و متعادل خود و ترس از این که با رفتار و گفتار نامعقول خود مورد تمسخر و استهزای دیگران قرار گیرند. دهان آن ها را می بندد.
دومین علت کم رویی: پخمگی خیالی است. بعضی افراد معتقدند که ظاهرشان فاقد ظرافت، رفتارشان ناشیانه، چلمن و ورودشان به جایی سبب کنجکاوی مسخره آمیز می شود. این فکر و خیال که مبتنی بر هیچ پایه ای نمی باشد بر طرز رفتار آنان تأثیر می کند و آن ها نمی دانند چه بکنند و کجا باید بنشینند. با این حال نباید عقیده ی غلط فرد کم رو را با بی اطلاعی واقعی از عادت همگانی اشتباه کرد. عادات و رسوم به وسیله ی خانواده، معلم، مطالعه، مشاهده، رفت و آمد در محافل و با نزاکت فرا گرفته می شود.
سومین علت کم رویی: ترس بی دلیل از مسخره کردن دیگران است، بعضی از افراد کم رو، حتی جرات نمی کنند لطف و محبت خود را نسبت به افراد خانواده شان ابراز کنند. کلمات دوستی، تشکر و سپاس، رحم و شفقت و مهربانی که بر حسب موارد مختلف مطرح می شوند در گلوی آن ها خفه می شوند. این نوع افراد اجازه می دهند تحت فشار نوعی شرم و حیای پوچ و بی مورد فلج شوند و خون سردی ظاهری آن ها سبب ناراحتی دیگران شود، همان طوری که خودش هم سبب ناراحتی آنان می شود.
چهارمین علت کم رویی:عدم اعتماد، بعد از شکست است. چنین افرادی تصور می کنند، تمام مردم دنیا از شکست او خبر دارند و او را خانه خراب تلقی می کنند. این فرد، تعادل ذهنی خود را از دست می دهد و از حضور در جمع نگران و ناراحت می شود. حتی جرات نمی کند دیگر با افرادی چون دوستان، هم کاران و... که احتمالاً به او توصیه هایی می کنند روبه رو شود.
پنجمین علت کم رویی: مبالغه کردن در اهمیت یک عیب است. گاهی عیب واقعاً در کسی هست و همین عیب کم رویی اوست که این عیب برای او بیش ترین احساس بد را ایجاد می کند، بدون آن که صفات خوب خود را به خاطر آورد و به آن ها مباهات کند. اولین چاره درمان کم رویی؛ شناخت چگونگی ظاهر شدن کم رویی فرد است این که در چه مواقعی، در برخورد با چه کسانی دچار چه حالاتی می گردد. پس اولین شرط معالجه، روشن بینی شخص است. مثال زیر شما را کمک و راهنمایی می کند.

فرض می کنیم که شما در کانون خانواده ی خود و بین هم سایگان و دوستان، کاملاً احساس راحتی می کنید. در خارج از این چارچوب، محدود افرادی هستند که به هیچ وجه مزاحمتی برای شما ایجاد نمی کنند. در عوض به هنگام دیدن فلان شخص (خانم یا آقا) دچار کم رویی می گردید و دچار بی دست و پایی و نازرنگی می شوید در نتیجه خاموش می شوید. بنابراین کدام فکر غلط است که به عمق وجود شما خطور کرده و استعدادهای شما را فلج می کند؟ آیا ارزش فکری یا اجتماعی فلان آقا یا خانم در شما چنین احساسی را ایجاد می کند یا جایگاه خصوصیات فردی آن ها که شما خود را هم سطح آن ها نمی بینید و دچار فقدان استعداد و توان روحی می شوید. در وجدان خود جست وجو کنید. زوایای مخفی آن را صادقانه و به دقت بررسی و موشکافی کنید. باید به هر قیمتی که باشد«افکاری» را که در ذهن خود و درباره ی خود دارید پیدا و کشف کنید تا برای همیشه آن ها را از ذهن خود بیرون بریزید. یکی دیگر از تمرینات که برای مقابله با کم رویی تجویز می شود، این است که از تلقین به نفس استمداد بخواهیم. کم رویی در پرتو کمی ثبات به راحتی اصلاح می شود. می خواهم خود را از آن نجات دهم. مطمئن هستم که کاملاً از این آزمایش سربلند بیرون خواهم آمد.

سلام دوست عزیز منم مشکل شما رو داشتم اما بعا با خوندن مقالات روانشناسی حالا به خودم جرات می دم که بتونم تو جمع صحبت کنم با اینکه خیلی از درون می لرزم و رنگم هم سرخ می شه اما با خودم مقابله میکنم و خودمو قانع می کنم که من می تونم قبل از حرف زدن این جمله رو بگید که من می تونم خیلی موثره ، وبعد شروع کنید نظرتون رو بگید البته منم وقتی بچه بودم خیلی تحقیرم میکردن نمی گم خیلی موفق شدم اما حالا بهترم با ترس و لرزم که شده حرفمو میگم:305:

گیسو جان و همدم عزیز ممنون از راهنماییتون.راستش من فکر که میکنم دلیلی برای خجالت کشیدنم ندارم ظاهر خوبی دارم و همیشه اطرافیان از این جهت تعریفمو میکنن. اینکه میگید فکر کنم دلیلشو پیدا کنم خب من تن صدام پایینه چون قبلا بعضیا از روی قصد و حسادت زمانی که حرف میزنم بی محلی میکردن و منم از تزس ضایع شدن اروم و کم حرف شدم . گاهی که میخام به ترسم غلبه کنم و صحبت کنم چیزی به ذهنم نمیرسه شاید بخاطر اطلاعات عمومی پایین باشه یه چیز دیگه هم هست اینکه من قدرت بیان ضعیفی دارم کلمات قلمبه و ادبی و تعارفات بلد نیستم کاش یه منبع یالیستی از اینهارو میتونستم گیر بیارم

اين چيزهايي كه گفتيد هم ميتونه عامل اصلي كم رويي و اعتماد به نفس پايين شما باشه
اينكه تن صداي ضعيفي داريد رو من توي بعضي از پسرا ديدم و توي مجله هم خوندم كه باعث ناراحتي و كم رويي شون شده تا جايي كه بعضي مواقع نتونستن از حق خودشون دفاع كنن
خيلي ها اين مشكل رو دارن-- ولي يعني صدا اينقدر مهمه كه بتونه همه كمالات شما رو پوشش بده
نه اينطور نيست اصلا روي اين موضوع زووم نكنيد چون
هركس يك استايل و مدل فيزيكي داره
اگه سعي كنيد به خاطر اين موضوع خودتون و صداتون رو مخفي كنيد
باعث ميشه هم از بقيه عقب بيوفتين و خيلي توي چشم باشيد و هم به عنوان يك ادم دور از جون بي عرضه شناخته بشيد
درصورتي كه راحت ميتونيد با بالا بردن سطح اطلاعاتتون اعتماد به نفستون رو هم تقويت كنيد
و هميشه و همه جا حرفي براي گفتن داشته باشيد و هميشه مورد توجه قرار بگيريد

شما به مرور كه سطح اگاهيتون بالا برده بشه اين جسارت رو پيدا ميكنيد كه بدون ترس و واهمه توي جمع و پيش هر كسي صحبت كنيد

من خودم تجربه شو داشتم من دوره كودكي تا اوايل نوجونيم
از ترس اينكه نكنه مجبور بشم به مهمون سلام بدم خودمو قائم ميكردم:58:
ولي خوشبختانه خودم راحت شخصيتم رو محكم كردم
البته الانم توي بعضي موارد پيش مياد كه كم رويي داشته باشم
ولي براي اينكه خودمو از شر اين موضوع خلاص كنم
هميشه سعي ميكنم شروع كننده بحث يا شروع كننده صحبت با ادمهاي غريبه باشم

درست مثل اين ميمونه كه شما از اب ميترسيد
بهترين كار اينه كه خودتو بندازي توش


- - - Updated - - -

اين چيزهايي كه گفتيد هم ميتونه عامل اصلي كم رويي و اعتماد به نفس پايين شما باشه
اينكه تن صداي ضعيفي داريد رو من توي بعضي از پسرا ديدم و توي مجله هم خوندم كه باعث ناراحتي و كم رويي شون شده تا جايي كه بعضي مواقع نتونستن از حق خودشون دفاع كنن
خيلي ها اين مشكل رو دارن-- ولي يعني صدا اينقدر مهمه كه بتونه همه كمالات شما رو پوشش بده
نه اينطور نيست اصلا روي اين موضوع زووم نكنيد چون
هركس يك استايل و مدل فيزيكي داره
اگه سعي كنيد به خاطر اين موضوع خودتون و صداتون رو مخفي كنيد
باعث ميشه هم از بقيه عقب بيوفتين و خيلي توي چشم باشيد و هم به عنوان يك ادم دور از جون بي عرضه شناخته بشيد
درصورتي كه راحت ميتونيد با بالا بردن سطح اطلاعاتتون اعتماد به نفستون رو هم تقويت كنيد
و هميشه و همه جا حرفي براي گفتن داشته باشيد و هميشه مورد توجه قرار بگيريد

شما به مرور كه سطح اگاهيتون بالا برده بشه اين جسارت رو پيدا ميكنيد كه بدون ترس و واهمه توي جمع و پيش هر كسي صحبت كنيد

من خودم تجربه شو داشتم من دوره كودكي تا اوايل نوجونيم
از ترس اينكه نكنه مجبور بشم به مهمون سلام بدم خودمو قائم ميكردم:58:
ولي خوشبختانه خودم راحت شخصيتم رو محكم كردم
البته الانم توي بعضي موارد پيش مياد كه كم رويي داشته باشم
ولي براي اينكه خودمو از شر اين موضوع خلاص كنم
هميشه سعي ميكنم شروع كننده بحث يا شروع كننده صحبت با ادمهاي غريبه باشم

درست مثل اين ميمونه كه شما از اب ميترسيد
بهترين كار اينه كه خودتو بندازي توش

گیسو جان من دختر هستم فک کنم اشتباه متوجه شدی.
میتونی به من کتاب در زمینه برقراری ارتباط و کودک درون معرفی کنی. من مشکلات دیگه هم دارم که باید حضوری با یه روانشناس مطرح کنم شما کسیو تو تهران یا مشهد میشناسی که معرفی کنی ممنون میشم