نمایش نسخه قابل چاپ
سلام من یک ساله عاشق دختری شدم
و الان جونم به اون وابسته هست
اما مشگل داریم
اون 21.5 سالشه و من 19
خانوادم قبول ندارن بزرگ بودن رو
میخوام بهش بگم تموم کنیم این دوستی رو
اخه به نفع خودشه که زود منو فراموش کنه
گرچه من داغون میشم
اما واقعا سخته ادم بعد از جدایی بره با یکی دیگه و جلوش به چشماش زل بزنه و عین سگ دروغ بگه
عزیزم تو اولین دختری تی که دوسش دارم
به نظرتون چیکار کنم
مبارزه یا جدایی؟
سلام
شاید این نظر کاملا منطقی نباشه ولی خودتو بسپار به سرنوشت نه مبارزه کن نه جدا بشو فقط همیشه عاقلانه عمل کن و به خودت و راهت به درستی فکر کن و بدنبال پیشرفت در زندگی باش و بخاطر عشق درجا نزن و قدر زمان و مراحلی که در زندگی باید طی کنی باش. منظورمو فهمیدی ؟
عزیز عاشق بمون
مگه چه اشکالی داره چرا صبر نمی کنی ببینی چی میشه؟ به این زودی تسلیم نشو
سلام hidden
اگر می خواهی هم اكنون ازدواج كنی، و توانستی خانواده را هم راضی كن وبه توجه به سایر معیارها ، اگر مناسب بود ، كه برو جلو
اما اگر نه امكان ازدواجی داری، و فعلا ایشون در خلاء‌باید بماند
خانواده ات هم مخالفند باز ایشون باید در خلاء بماند.
و سایر معیارها را نیز یا نسنجیده ای یا تناسب كافی ندارند، و او باید در خلاء بماند.
پس بهترین خدمت به او اینست كه وضعیت او را با یك پاسخ منطقی مبنی بر عدم شرایط ازدواج به تثبیت برسانید و این خدمت زیادی هست به كسی كه دوستش داری.
هرگونه بلاتكلیفی طول كشنده ناشی از این وضعیت روز به روز مشكلات زیادی را برای هر دو شما به خصوص ایشون به وجود می آورد. لذا سریع تصمیم بگیر.
دوستانی نیز كه گفتند عاشق بمون، از روی احساسات و آن هم احساسات شخصی خود قضاوت كردند. كه به خود این افراد هم می گویم وضعیت بلاتكلیفی خود را نیز سریعا روشن كنند و نگذارند روز به روز داغون تر بشوند
عاشقش بمان
سلام samira77
ببین مشكل امروز و فردا نیست كه عاشقش بماند یا نماند. بلكه این یك مسیر تا آخر عمر است و این انتخاب ،مهمترین انتخاب است. لذا این بی انصافی یك كلمه احساسی( كه عاشقش بمان) به فرد بگوئیم و رهایش كنیم . چون خود افراد هم میدانند كه عشق خوب چیزی و باید در خود حفظ كنند. اما در واقعیت وقتی فردی با مشكلی روبرو می شود باید كمكش كنیم كه مسیر و موانع را بشناسد و راه صحیحی را بیابد و حركت كند.
من به عنوان یك مشاور جواب شما را نمی پسندم و مشكل ساز می دانم ،اما از نظر احساسی جواب شما دلچسب هست.
سلام دوست خوبم ، من اگه بخوام به شما جوابی بدهم همون جوابی را خواهم داد که به خواهری دادم که میخواست با فردی ازدواج کند که فاصله سنی زیادی داشتند ، ازدواج علاوه بر تفاهمات زندگی ، یک هدف عالیه دیگری هم دارد ، و اون رسیدن به اوج کمال و عظمت انسانیت است ، و این رسیدن صورت نمیگیرد مخصوصا در شرایط حال جامعه با این مشکلات و فسادها ، مگر با یک همراه کاملا مطمین که در تمام لحظات زندگی که شما را درک کند ، و در مورد این همراه که بخشی از کمالات را داشته باشد ، من به عنوان یک مشاور و دلسوز شما توصیه میکنم حداقل 2 و حداکثر 6 سال از شما کوچکتر باشد ، مگر و مگر و مگر و مگر و مگر و مگر این که فرد مورد نظر شما آنقدر از لحاظ کمالات و امتیازات دیگر بالا باشد که به راحتی بتوان از این فاصله سنی چشم پوشی کرد که در این صورت اگر فرد مورد نظر این خصویات را داشته باشد من به شما میگویم حتی لحظه ای درنگ نکن ، اما زود هم نتیجه گیری نکن ، زیاد در مورد داشتن این امتیازات تحقیق کن که آیا دارد یا نه ؟ و اگر این امتیازات را ندارد و صرفا چون فقط عاشق او شده ای ، اگر اقدام به ازدواج کنی قطعا در آینده به مشکلات زیادی برخورد خواهی کرد ، امیدوارم روی حرفهای من فکر لازم را مبذول داری .
حق پناهتان باد
با آرزوی موفقیت شما دوست عزیزم
عزیزم من خودم چنین مشکلی دارم ولی من مبارزه کردم. در ازدواج هایی که سن دختر از پسر بیش تر باشه تنها موقعی ازدواج با شکست روبرو نمیشه که دختر بعد از ازدواج نقش مدیریتی به خودش نگیره یعنی اون نقشی که مرد خانه به عنوان مدیر داره حفظ بشه. در واقع زن باعث سلب تصمیم گیری های مربوط به مرد نشه.