نمایش نسخه قابل چاپ
به نظر من آدما بايد همان طور كه هستند همديگه رو بپذيرند (زن ومردها ) نه اينكه دو نفر همديگه روبه اميد اصلاح كردن يا بار آوردن طرف مقابل طبق ايده الهاي خودشون انتخاب كنند .ايا نظر شما هم همينه ؟ ميشه كسي رو انتخاب كرد سپس كمر همت به تغيير دادن بنياد شخصيتش بست ؟
درست اینکه ما بپذیریم دیگران اینی هستند که ما می بینیم و انتظاری مافوق توانایی های آنها نداشته باشیم بیشتر مشکلات خانوادگی حال چه بین پدر و مادر و فرزندان و چه بین زن و شوهر ها از اینجا ناشی میشه که نمی خواهیم و شاید هم نمی تونیم بپذیریم که طرف مقابل ما همینیه که پیش رومونه نه اونیکه ما توی ذهنمون پرورونیدیم بچه 3-4 ساله رو نمیشه مطابق میلمون تربیتش کنیم حالا می خواهیم کسی که 20-30سال با یک روحیه و اخلاق خاصی بزرگ شده رو تغییرش بدیم این تغییر فقط در زمانی امکان پذیره که هم فرد بخواهد تغییر بکند هم ما در اون مطلب مشکل نداشته باشیم و راه کمک و تغییر وضعیت رو بلد باشیم و عجول نباشیم و برای رسیدن به نتیجه مورد نظر زمانی رو هم در نظر بگیریم زمانی زیاد و در بعضی موارد خیلی زیاد
در پناه حق
دوست من اگر معيار انتخاب ظاهر باشه به اميد تغيير رفتار در صورت نا پسند بودن مثل قبول حمل بار كج ميمونه.