شوق مرگ تو وجودم بال بال میزنه , چیکار کنم بش برسم؟

یه گندی به زندگی زدم که تا آخر آخرت نمیشه جمعش کرد
احساس نا امیدی ندارم احساس گناه هم همین طور
البته واسه کارم وجدان درد دارم اما آرزوی مرگم واسه این نیست

در به در دنبال خدا می گشتم
گشتم و گشتم و گشتم ولی پیداش نکردم
خدایی به معنای متافیزیکیش دستمو نگرفت
داد زدم ضجه زدم هرکاری کردم سراغمو نگرفت
مثل به آب راکد از بی تحرکی گندیدم
پسسسسسسسسسسسسس کجاست؟؟
فقط من ندیمش؟ شماها حضورشو حس کردین؟

واسه رسیدن به مرگ چه مراحلی رو باید طی کرد؟؟
چیکار کنم ار این غوغای دلم نجات پیدا کنم

نه راه پس دارم نه راه پیش
بدجوری گیر افتادم

چیکار کنم؟
به خدا دیگه بریدم
ته تهشم دیدم
سیر شدم از زندگی.....

سلام برادر عزیز

اون گنده چی بوده؟ اتفاق تازه ای افتاده یا همون جریان قبل؟

همون قبلیا
هرکاری کردم نتونستم با خودم کنار بیام
نفسم بالا نمی یاد از این همه گندی که وجودمو گرفته

کلاس های دانشگاه رو مرتب دنبال میکنید؟

برادر گرامی و خوش قلب
ببینید، گاهی ما دیگران رو راحت میبخشیم. اما خودمون رو نه.
من احساس میکنم شما خودتونو نبخشیده اید. ببینید، خود خدا هم بین ما و عمل ما فرق میذاره.

خدا ما رو دوست داره. هرچقدر هم گناه کار باشیم. خدا همون یزید رو هم دوست داره. ولی خدا عمل بد ما رو دوست نداره.

عمل بدمون رو دوست نداره. ولی خودمون رو همیشه دوست داره.

دیدید توی دعای کمیل میگه خدایا چطور باور کنم که تو بنده ات رو که داره به تو التماس میکنه و صدات میکنه بندازی تو آتیش و بتونی ببینی که شعله های آتیش داره اونو میسوزونه؟ نه چنین ظنی به تو نمیره و تو اصلا شباهتی به این نداری.و من مطمئنم که اگه حکم تو به عذاب مجرمان نبودو فرمان تو به معذب بودن مجرمان صادر نشده بود حتما آتش دوزخ رو به همه سرد میکردی.

ولی ما، وقتی هنوز زنده ایم، هنوز فرصت جبران و توبه داریم.و اون خدای مهربون منتظر بازگشت ماست. منتظر اینه که مابریم به سمتش. منتظره که ما بخوایم که ما رو ببخشه.
ولی ما خودمون هستیم که گاهی نمیخوایم خودمونو ببخشیم.

حتی اونها که میرن جهنم وقتی گناهاشون پاک شد خدا دوباره اونها رو به بهشت میبره. گناهاشونو پاک میکنه و بعد به بهشت میبره. من اینو بارها از علمای دین شنیده ام. ولی البته خودم آیه اش رو دقیقا نمیدونم کجاست.

برادر عزیز
شما از خودتون رضایت ندارید. من این طور احساس میکنم. یکم با خودتون مهربون تر باشید. یکم به خودتون عشق بورزید.

در مورد اون خانم هم منطقا باید رابطه ای باهاش نداشته باشید. و احساساتتون رو هم فراموش کنید.

شما مگه چه گناهی کرده اید که قابل بخشش نیست؟ خدا اون هند جگر خوار رو هم بخشید. اونی که جنایتش قلب افضل خلایق رو به درد آورد. خدا او رو هم بخشید.

شما ماشاالله هم دانشجویید هم سر کار میرید . هم پدر و مارد دلسوز و قهرمانی دارید. و هم در اول جوونی هستید.

هنوز خیلی خیلی فرصت هست برای ساختن متفاوت زندگیتون.

چیزهایی که ما رو رها نمیکنن، در واقع خود ما هستیم که رهاشون نمیکنیم. خود ما هستیم که به چیزهایی میچسبیم و باهاشون یکی میشیم بعد فکر میکنیم اون چیزا ما رو رها نمیکنن.

جنوب سرخ، رها کن. چیزهایی که دارن آزارت میدن رها کن. بکن بندازشون دور. خودتو ازشون خلاص کن برادر عزیز. روح و وجود گسترده و بی نهایت شما داره توی قفسی که براش ساختی رنج میکشه. تمنای تو مرگ نیست. آزادیه. تا زنده ای، تا هنوز فرصت حیات رو داری، تا هنوز خدا بهت عمر داده این روح رو آزاد کن. آزاد کن.

یه برنامه هست کانال گنج حضور. شعرهای مولانا رو تفسیر میکنه. سی دی هاش در ایران هم قابل تهیه است. به نظرم گوش دادنشون براتون مفید باشه.

- - - Updated - - -


کلاس های دانشگاه رو مرتب دنبال میکنید؟

برادر گرامی و خوش قلب
ببینید، گاهی ما دیگران رو راحت میبخشیم. اما خودمون رو نه.
من احساس میکنم شما خودتونو نبخشیده اید. ببینید، خود خدا هم بین ما و عمل ما فرق میذاره.

خدا ما رو دوست داره. هرچقدر هم گناه کار باشیم. خدا همون یزید رو هم دوست داره. ولی خدا عمل بد ما رو دوست نداره.

عمل بدمون رو دوست نداره. ولی خودمون رو همیشه دوست داره.

دیدید توی دعای کمیل میگه خدایا چطور باور کنم که تو بنده ات رو که داره به تو التماس میکنه و صدات میکنه بندازی تو آتیش و بتونی ببینی که شعله های آتیش داره اونو میسوزونه؟ نه چنین ظنی به تو نمیره و تو اصلا شباهتی به این نداری.و من مطمئنم که اگه حکم تو به عذاب مجرمان نبودو فرمان تو به معذب بودن مجرمان صادر نشده بود حتما آتش دوزخ رو به همه سرد میکردی.

ولی ما، وقتی هنوز زنده ایم، هنوز فرصت جبران و توبه داریم.و اون خدای مهربون منتظر بازگشت ماست. منتظر اینه که مابریم به سمتش. منتظره که ما بخوایم که ما رو ببخشه.
ولی ما خودمون هستیم که گاهی نمیخوایم خودمونو ببخشیم.

حتی اونها که میرن جهنم وقتی گناهاشون پاک شد خدا دوباره اونها رو به بهشت میبره. گناهاشونو پاک میکنه و بعد به بهشت میبره. من اینو بارها از علمای دین شنیده ام. ولی البته خودم آیه اش رو دقیقا نمیدونم کجاست.

برادر عزیز
شما از خودتون رضایت ندارید. من این طور احساس میکنم. یکم با خودتون مهربون تر باشید. یکم به خودتون عشق بورزید.

در مورد اون خانم هم منطقا باید رابطه ای باهاش نداشته باشید. و احساساتتون رو هم فراموش کنید.

شما مگه چه گناهی کرده اید که قابل بخشش نیست؟ خدا اون هند جگر خوار رو هم بخشید. اونی که جنایتش قلب افضل خلایق رو به درد آورد. خدا او رو هم بخشید.

شما ماشاالله هم دانشجویید هم سر کار میرید . هم پدر و مارد دلسوز و قهرمانی دارید. و هم در اول جوونی هستید.

هنوز خیلی خیلی فرصت هست برای ساختن متفاوت زندگیتون.

چیزهایی که ما رو رها نمیکنن، در واقع خود ما هستیم که رهاشون نمیکنیم. خود ما هستیم که به چیزهایی میچسبیم و باهاشون یکی میشیم بعد فکر میکنیم اون چیزا ما رو رها نمیکنن.

جنوب سرخ، رها کن. چیزهایی که دارن آزارت میدن رها کن. بکن بندازشون دور. خودتو ازشون خلاص کن برادر عزیز. روح و وجود گسترده و بی نهایت شما داره توی قفسی که براش ساختی رنج میکشه. تمنای تو مرگ نیست. آزادیه. تا زنده ای، تا هنوز فرصت حیات رو داری، تا هنوز خدا بهت عمر داده این روح رو آزاد کن. آزاد کن.

یه برنامه هست کانال گنج حضور. شعرهای مولانا رو تفسیر میکنه. سی دی هاش در ایران هم قابل تهیه است. به نظرم گوش دادنشون براتون مفید باشه.

- - - Updated - - -

تمنای تو مرگ نیست. تمنای تو شکستن این قفسیه که برای خودت ساختی. تمنای تو آزادی روان و روحته برادر عزیز.

خیر... از اول ترم 15 دقیقه آزمایشگاه رفتم فقط

با اون خانوم دیگه اصلا رابطه ندارم حتی خواهر شوهرشم دیگه کاملا در جریان

الان باورهای من لطمه دیده

من به چشم دیدم که یه زن چه جوری به شوهر پاک و سالمش خیانت کرد ( بالاخره از هر دستی بدی از همون دست می گیری یا گناه کسی رو نباید پای دیگران نوشت?)

نمیدونم اعتقاداتت چقدره.
فرض رو بر این گذاشتم که تا حدی به خدا و گناه و اینها معتقدی.
اگه کم یا زیاد فرض کردم بگو.

نقل قول:

---

من به چشم دیدم که یه زن چه جوری به شوهر پاک و سالمش خیانت کرد

---

این زن اگه به شوهرش خیانت کرده تنهایی که این کارو نکرده. درسته؟

همسر آینده شما هم برای اینکه خیانت کنه وجود یک مرد ناپاک لازم میشه.



شاید معامله شما با خدا بگیره.

شما الان یک مرد ناپاک (خودت) رو پاک کن و پاک نگهش دار،
تا خدا هم بعداً (به فرض محال، در صورت خطای احتمالی همسرت،) اطرافش رو خالی از مردهای ناپاک کنه.



دوست عزیز، شیطون تونسته وسوسه ت کنه، به تماس های خانم جواب دادی، یه قدم رفتی توی راهش، قرار ملاقات با خانم رو پذیرفتی، یه قدم دیگه رفتی. همینطور قدم به قدم داره تو رو میکشونه توی راه خودش. الان رسیدی به قدمی که داره از همه چیز نا امیدت میکنه. فکر هم نکن دست از سرت بر میداره. با همه آدما همینجوره.

یه نگاه بکن ببین افسار زندگی و اعتقاداتت رو سپردی دست کی؟
همینطوری پیش بره انقدر میکشوندت توی این راه که به همون مقصدی که میخواد برسوندت.
و خدا میدونه مقصدش کجاهاست.


دل بده به اونی که باید، تا ببینی برات چکار میکنه.
به اندازه ای که قبولش داری برات کارات رو راه میندازه.
پس قبولش داشته باش.

امام حسن عسگری(ع): خداوند متعال خطاب به بندگانش می فرماید:

ای بندگان من همه شما گناهکار هستید مگر کسانی را که من از گناه باز دارم. پس هر کس

معتقد باشد که من می توانم او را ببخشم و با این حُسن ظَن به من، از من طلب مغفرت نماید

هر آینه او را می بخشم و برایم گناهان او هر چند زیاد باشد مهم نیست

چه اگر همه مخلوقاتم از اول و آخر زنده و مرده و تر و خشک همه جمع شوند و از رحمت من مسئلت نمایند

تمام حاجات ایشان را می دهم و از رحمت وسیع من چیزی کم نمی شود.


کلیات حدیث قدسی صفحه 341

- - - Updated - - -

منبع حدیث:http://besooykhoda.blogfa.com/post/13

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط jonube-sorkh

شوق مرگ تو وجودم بال بال میزنه , چیکار کنم بش برسم؟
.
.
.
نه راه پس دارم نه راه پیش
بدجوری گیر افتادم

چیکار کنم؟

---

سلام بر شما
نگران نباش.
یکم : سهم ما هممون از مرگ مساوی هست. و به تدریج به همه ما هدیه می شود.
دوم : اما جاده زندگی یک طرفه هست. امکان بازگشت به قبل ندارد.

نتیجه گیری:
شما هم مثل من می میری. و شما هم مثل من به خاطر یک طرفه بودن زندگی فرصت برگشت ندارید.
پس از هم اکنون هر چه توشه برای بی نهایت سفر باقیمانده لازم داریم باید تدارک ببینیم.

به دیگر سخن:
برای ما فرصت نیست که به قبل برگردیم و توشه برداریم و چیزی را اصلاح کنیم. همانطور که بعد از مرگ فرصت برگشت و اصلاح نداریم. اما شکر خدا هم اکنون هنوز حیات داریم. نفس می کشیم و فرصت برداشتن قدم داریم.
به جای نگران بودن برای پس و پیش (که اول نیامده و دومی گذشته است)، فرصت هم اکنون را غنیمت شمار. همین ساعت و همین لحظه قدرتمندی و توانا. تصمیم بگیر که همین لحظه چه می خواهی انجام دهی.

همه زندگی جمع این ثانیه ها و لحظات هست که در آن هستی. ثانیه قبل گذشت و ثانیه بعد هم نسیه هست. همین ثانیه را دریاب.
یک گام، یک سخن، یک تصمیم، یک حرکت، یک شوق ، یک امید، یک تغییر، یک اصلاح، یک شروع، یک انرژی و .....
شما اکنون از گذشته گذشتید و به آینده نرسیده اید. لطفا برای این دو انرژی نگذار.
اما هم اکنون چه می خواهی بکنید.
میلیاردها سلول، و عصب، استخوان، بخش وجودت معطل تصمیم گیری هم اکنون تو هستند که می خواهی با آنها چه کنی؟
به ما بگو اگر گذشته و آینده نداشتی و فقط یک ساعت زندگی داشتی، برای بهره برداری حداکثری از آنها چه کارهایی انجام می دادی؟!

احساس گناه هم مثل انرژی هسته ای هست.
اگر موجب جبران گناه و اصلاح روش فرد در زندگی شود، این انرژی هسته ای صلح آمیز هست و انسان را رشد می دهد.
اما اگر منجر به تخریب خود فرد شود و هیچ اثر سازندگی نداشته باشد، آن وقت مخرب خواهد بود و بد

سلام.اگه حضورش روحس نمیکنی قلبا باهاش همکاری کن ببین کجا داری باهاش مخالفت وجربحث میکنی مانع چیه.بالطافت طبع نازشو بکش خودمون به این نازکشیدن نیاز داریم

سلام این عذاب وجدانت بعد از یک مدت اثر ش رو از دست میده و تو راحت میشی . مغز انسان شیمیایی هست هر خاطره چه خوب چه بد بعد از یک مدت اثر ش رو از دست میده نگران نباش.

چه جوری تونست قید دختر 5 سالشو برنه (مگه مقدس تر از عشق مادر به فرزند هست؟)

همش تو ناخود آگاه ذهنم دخترشو با برادر زادم که هم سن هم هستند مقایسه می کنم (اون بچه با این همه شور و شوق کودکی چه گناهی کرده این وسط؟)

خیلی با خودم کلنجار رفتم این جملرو نگم , چه جوری یه آدم می تونه شب کنار همسرش خواببیده باشه و با کسی دیگه تلفنی حرف بزنه؟ چی می شه که اینجوری می شه؟

اصلا مگه داریم؟ مگه می شه؟

تو دنیایی که جواب خوبی رو با بدی می دن من با این همه بدی بعد از این چه جوری سر بلند کنم

مشکل من ترس از آینده و تقاص پس دادن نیست , خطا کردم پاشم وایسادم

مشکل اینه که الان خودم نمی تونم با خودم کنار بیام

یه سری کارهای خلاف از بچگی قبحش واسه من شکسته شده بود..... اما رابطه ما زن شوهر دار؟؟؟؟؟ واسه کسی که حتی از دوستی های خیابونی هم بدش می اومد؟

به خدا من این نبودم... خراب کردم همه چی رو دیگه کاریش نمیشه کرد

قبل از این ماجرا من همیشه تو یه دوره ای از گذشته گیر کرده بودم الان با این داستان ها من چه طور همه چی رو فراموش کنم

فکر می کنم فقط مرگ که به من آرامش میده

بس دیگه تو این 22 سال هر چی باید می دیدم و دیدم

سیر شدم این زندگی
.
.
.
.
.
امروز رفتم سه نفر از آدمهایی که تو گذشته به من کرده بودنو دیدم با همشون حرف زدم و همرو حلال کردم اون ها هم همین طور.... خواستم ببینم بخشدم حس خوبی داشتم

یکم سبک شدم بخشیدم و گذشتم ازشون الانم با یه نفر دیگه قرار گذاشتم باید برم ببینمش

تصمیم گرفتم برم سر خاک پدر و مادر اون خانوم... نمی دونم شاید حس می کنم سبک شم.. باید از پدر و مادرش که در قید حیات نیستن حلالیت بطلبم؟؟؟