از نظر شما هم به صلاح بچه هست که پیش پدرش باشه؟

سلام

فردی به من معرفی شده که هنوز طلاق نگرفته و یه دختر داره. حس من خیلی نسبت به بچه مثبت هست. این توانایی و ظرفیت رو دارم که مادرش باشم. البته در مورد ازدواج با ایشون هنوز به نتیجه نرسیدم.

تا دیروز مطمئن بودم که مادرش بچه رو نمیخواد (الان هم عکسش اثبات نشده، فقط یه شک بوجود اومده). بنابراین همه چی از نظر من اوکی بود. دیروز تو دادگاه حضانت بچه، مادرش پیشنهاد داده بود که مهریه ام رو میبخشم و بچه رو بهم بدید. و این معنیش این میشه که دلش پیش دخترش هست. در نتیجه من کلی غصه خوردم.

امروز که در موردش با من مشورت میکرد، من برعکس همیشه اطمینان نداشتم که بهتره بچه رو نگهداره، گفتم هیچ چیز جای حسی که به مادرش داره رو نمیگیره. اما یکم که بیشتر فکر کردم، دیدم عقلا صلاحیت ایشون برای نگهداری بچه بیشتره. هرچند اون طفل معصوم الان عقلی نداره که بتونه تشخیص بده، و ممکنه از نظر احساسی تحت تاثیر مادرش قرار بگیره. در نتیجه به نظر میرسه به صلاح بچه هست که پیش پدرش باشه و حتی الامکان ملاقات هاش با مادرش کمتر بشه که به یک فضا و مکان خو بگیره، و تربیت یکپارچه تری داشته باشه. نظر شما در این مورد چیه؟
شرایط رو براتون توضیح میدم.
علت جدایی خیانت خانومشون هست. و در نتیجه به نظر نمیرسه در آینده هم از لذات خودش به خاطر صلاح فرزندش بگذره. و در نتیجه آقایون دیگه ای هم تو زندگیش خواهند اومد که اینکار قطعا نه تنها روی روان بچه اثر میگذاره، بلکه روی تربیتش هم اثرگذار خواهد بود. این رو هم در نظر داشته باشید که اون فردی که این خانوم باهاش رابطه داشته، یه مرد متاهل بوده.
این احتمال خیلی زیاده که از ایران بره. و این امکان رو به طریقی داره که بچه رو بصورت قاچاقی خارج کنه.
در ضمن من 35 ساله هستم و اون آقا 38. بچه هم در مقطع ابتدایی هست.

تامارای عزیز،

نظر من این هست که به هیچ وجه در مسایل طلاقشون دخالت نکنید.

اون خانم اگر در شرایطی اون خطا را کرده دلیل نمی شه که همیشه تکرار کنه.
شاید بخاطر اشتباهی که الان داره تاوانش را هم می ده، مادر بهتری بشه و در تربیت فرزندش دقیق تر.

سلام. اگه میشد دخالت نکنم که خیلی خوب بود. اما با من مشورت میکنه، یا درددل میکنه. نمیتونم بگم نظر نمیدم، میتونم؟ من اجازه ندادم حضورم از حد تلفن فراتر بره. بنابراین حداقل در حد تلفن انتظار میره که همدردی و همفکری کنم.
به هرحال من اینجا هستم و همین بودنم، دخالت نکردم رو خیلی سخت میکنه. این یکی از دلایلی بود که تمایل نداشتم که تا قبل از طلاق، این موضوع رو بررسی کنم. اما دلم نیومد در مقابل اصرارش مقاومت کنم. البته چند مورد رو هم درنظر گرفتم. 1. عدم احتمال بازگشتشون به زندگی. 2. نزدیک بودن تاریخ طلاق. 3. شخصیتش. 4. شرایط روحیش، و اینکه حضورم تو زندگیش مثل یه طلوع بود.
ولی هنوز هم وقتی از زاویه خودم به این قضیه نگاه میکنم، دلم میخواد رهاشون کنم. اما میدونم اینکار خیلی ناراحتش میکنه.
سوالم رو دقیق جواب ندادید. اگه اطلاعاتی که دادم کافی نیست، بگید چیا رو اضافه کنم.

- - - Updated - - -

سلام. اگه میشد دخالت نکنم که خیلی خوب بود. اما با من مشورت میکنه، یا درددل میکنه. نمیتونم بگم نظر نمیدم، میتونم؟ من اجازه ندادم حضورم از حد تلفن فراتر بره. بنابراین حداقل در حد تلفن انتظار میره که همدردی و همفکری کنم.
به هرحال من اینجا هستم و همین بودنم، دخالت نکردم رو خیلی سخت میکنه. این یکی از دلایلی بود که تمایل نداشتم که تا قبل از طلاق، این موضوع رو بررسی کنم. اما دلم نیومد در مقابل اصرارش مقاومت کنم. البته چند مورد رو هم درنظر گرفتم. 1. عدم احتمال بازگشتشون به زندگی. 2. نزدیک بودن تاریخ طلاق. 3. شخصیتش. 4. شرایط روحیش، و اینکه حضورم تو زندگیش مثل یه طلوع بود.
ولی هنوز هم وقتی از زاویه خودم به این قضیه نگاه میکنم، دلم میخواد رهاشون کنم. اما میدونم اینکار خیلی ناراحتش میکنه.
سوالم رو دقیق جواب ندادید. اگه اطلاعاتی که دادم کافی نیست، بگید چیا رو اضافه کنم.

- - - Updated - - -

در مورد تکرار نکردن خطای گذشته، متاسفانه به نظر میرسه که هنوز هم با فرد دیگری در ارتباط هست. البته من دلم نمیخواد در موردش قضاوت کنم اما اینطور به من گفتن.