دیگه نمی تونم خسته شدم

سلام من دوساله ازدواج 18 سالمه میدونم خیلی زودازدواج کردم شاید همین زود ازدواج کردنم باعث شده من اینطوری بشم ازدواج اجباری که الان راضی ام ولی نیستم نمیدونم موندم خسته ام خسته از این زندگی از یه نواختی از این که هیچ دوستی ندارم این جا برم پیشش برم بیرون باهاش ازدواج که کردم اومدم اینجا اینجا هم چشم باز می کنی مادر شوهر خواهر شوهرهامو میبینم شوهرم خوبه خیلی خوبه می تونم بگم ماهه ولی مشکل از منه از اخلاقم رفتارم نمیدونم چرا نمیتونم باهاش بسازم همیشه هروقت باهرکس دیگه ایی که حرف میزنم با خوش رویی جوابشو میدم ولی به شوهرم که میرسه اصلا حوصله شو ندارم نمیخوام باهاش حرف بزنم اصلا دلم نمی خواد که ببینتش وقتی باهام حرف میزنه با دعوا خشم جوابشو میدم ولی وقتی هم که نیست دلم براش تنگ میشه گاهی وقتا هست احساس تنهایی شدیدی می کنم فکر می کنم کسی به فکرم نیست هیچ کس منو دوست نداره من برای هیچ کس مهم نیستم یا حتی شده فکر کنم من زشتم ولی نیستم ولی با این حال این فکرو می کنم حوصله هیچ کاری ندارم نه غذادرست کردن نه جمع کردن نه حتی بیرون رفتنشده حتی یه ماه بیرون نرفتم ومهم ترین اینه که اصلا دوست ندارم رابطه داشته باشم اصلا دلم نمی خواد ولی شوهرم شدیدا می خواد و بخاطر من چیزی نمیگه واقعا موندم چرا اینطوری شدم دوماهیی میشه گفتم اینطوریم یا شایدم 3ماه

ونوس جان سلام
به همدردی خوش اومدی.

همسرت چند سالشه؟

برنامه ات برای زندگیت چیه؟ نمی خوای درس بخونی یا کار کنی یا کاری یاد بگیری؟

شرایط کاری و مالی همسرت خوبه؟

در مورد رابطه جنسی قبلا هم اینطوری بودی؟
فکر می کنی به خاطر شرایط روحی و افسردگیت هست که نسبت به رابطه جنسی سرد شدی
یا بخاطر مشکلات دیگه ای؟

یه کم بیشتر از خودت بنویس تا دوستان بتونن راهنماییت کنند.

سلام ونوس عزیز
شیدای عزیز سوال های خوبی ازت پرسیده که جواب دادن به آنها می توند کمک کند ببینیم مشکل شما چیه
شما توصیفاتی از روحیاتت دادی عزیزم گفتی ازدواج اجباری داشتی آیا همین به اجبار ازدواج کردن از دلایل این روحیه شما نیست؟ یا مشکل در جای دیگریه؟ اگر ممکن است در این باره توضیح بده
گفتی:

"ازدواج اجباری که الان راضی ام ولی نیستم"

من نفهمیدم که شما راضی هستی یا نه؟
و اینکه به نظر می رسه از خانواده و محل زندگی و دوستانت دور هستی دلیل خاصی برای این جدایی وجود دارد؟ آیا امکان این وجود دارد که به خانواده و دوستان سر بزنی؟
عزیزم برای این که دوستان همدردی بتونند راهنماییت کنند درباره مشکلاتت واضح بنویس
عزیزم اگر شرایط زندگی شما ایجاب می کنه که در این محیط زندگی کنی فکر کنم بهتر است که دوستان خوبی در این شهر پیدا کنی

سلام شوهرم 22سالشه درسمو قصد دارم اولش راضی نبودم تا یه مدت طولانی ولی الان کاملا راضی ام وضع مالی مون داره کم کم بهتره میشه با شغل جدید اش پیش خانواده ودوستان سالی یکی دوبار میرم من اینجا هردوستی پیدا کردم از اینجا رفتن یا دوستی که پیدا می کنم مثل دوستان قدیمم نیستم اصلا باهاشون راحت نیستم

ونوس عزیز

این خیلی خوبه که از ازدواجت راضی هستی

اولین کار این هست که یه هدف و برنامه ای برای زندگی شخصی ات مشخص کنی
و پی گیرش باشی.
اگر قصد ادامه تحصیل داری بگو که چه برنامه ای براش ریختی.

داشتن دوست و همسر خوب و ... هیچکدوم این خلا را برات پر نخواهد کرد.

یک باشگاه ورزشی توی شهرتون پیدا کن و شروع به ورزش کن.
اونجا حتما دوستانی پیدا خواهی کرد.

البته دوستی ها توی سنین مختلف متفاوته. دوستان دوران نوجوانی با دوران جوانی فرق دارند.
وقتی شما متاهل باشی نوع دوستی تون متفاوت می شه.
این تغییرات در مراحل و شرایط مختلف زندگی طبیعی است.می تونی فعالیتهای جانبی مثل عضو شدن در سایتهای مختلف داشته باشی.

می تونی از کتابخونه های مجازی استفاده کنی و مهارتهای خودت را در رابطه با زندگی زناشویی و ... بالا ببری.

یه عالمه کار می تونی انجام بدی.
با نیرو و انگیزه هجده سالگی یه دنییییییا پیش روته.

باشگاه میرم ولی بازم اونجا تنهام

ونوس جان ایران نیستی؟
نکته ی مهمی که دیر یا زود بالاخره بهش میرسی و پیگیرش میشی اینه که حس تنهایی وقتی از بین میره که ادم به خودش متکی باشه. یعنی اون محور و اون امنیت خاطر برای هرکسی خود اون شخصه. وقتی که سعیتو بکنی خودت از درون خوشحال و امیدوار و با پشتکار باشی اونوقت کنار شوهری که می گی خوبه بودن برات خوشحال کننده هم میشه. اونوقت خیلی چیزایی که ازشون لذت نمی بردی برات لذت بخش می شن چون در راستای خوشحالی و پیشرفت خودتن.
می دونم سختته اینا. منم هی می شنیدم هی نمی فهمیدم. اخرش یکی از کاربرای عزیز اینجا estaf برام خوب توضیح داد و حالا می فهمم. الان می دونم اون چیزی که من نداشتم و هنوزم درست ندارمش و باید براش تلاش کنم خود خود منه. من محور همه ی زندگیمم. منم که باید از درونم محکم باشم. منم که باید ثبات و امنیت همه ی زندگیم باشم.
تو خیلی جوونی عزیزم. خیلی فرصت داری. ریز ریز و کم کم و مداوم و پیوسته تلاش کن. ببین به کجا می خوای برسی. پیوسته با امیدواری تلاش کن. بعد از یه مدت چند ساله که پیوسته تلاش کردی برای اون چیزایی که می خواستی می بینی خیلی هاشونو داری. می بینی جایگاهت خیلی بهتر شده تا قبل.
روی اعتماد به نفست کار کن. در مورد مسایل زناشویی چیزی نمی دونم بخوام بهت بگم. کلا ببین اهدافی دورنمایی از اینده ای که می خوای داری یا نه. اگه داری عالیه. اگه هم نداری کارهایی که باید بکنی الان انجام بده. پویا باش. کم کم. امیدوار باش و پیوسته برو جلو.
از اشتباه کردن هم نترس. ادم باید تصمیماتشو خودش بگیره. وگرنه دیگران براش تصمیم می گیرن. این میشه انفعال. هم به جای ادم تصمیم می گیرن هم انجام میشن هم اخرش یه چیزی هم ادم بدهکار میشه. پس سعی کن با مشورت با مطالعه و با اطلاع کافی تصمیماتتو خودت بگیری. دو تا اتفاق می یفته. یا ادم به چیزی که پیش بینی کرده بود میرسه. یا نمیرسه. اگه رسید خوبه اگه هم نرسید بازم خوبه چون کاری کرده و فعالیتی کرده و اشتباه شده و اشتباهاتش درس و تجربه گرفته. در هر حال بهتر از ترسیدنه.

برای روحیه ات ورزش خوبه. تغذیه سالم و مناسب و مولتی ویتامین کامل هم بخور. خودتو رو فرم نگه دار. به وضعیت ظاهرت از نظر تمیزی و مرتب بود برس. نیاز نیست ارایش کنی اگه دوست نداری. منظورم لباس تمیز دوش گرفتن مدل مو و ابرو و ارایشگاه رفتن مرتبه. ظاهر مرتب. سنت کمه به ارایش نیازی نداری. اینکه خودتو با ظاهر خوب ببینی حس خوبی به خودت میده و اعتماد به نفستم بالاتر میره.
با ورزش و تغذیه سالم کم کم اندامت و روحیه ات روی فرم میاد.
هر جایی که میری و در هر حالتی مهم ترین ادم خودتی برای خودت. از خودت مراقبت کن. در عین حال به حقوق دیگران هم احترام بذار. اینکه می گی رفتی باشگاه تنهایی مهم نیست. باشگاه میری برای سر حال شدن. اگه روی نفس کشیدنا روی دم و باز دم روی هر حرکت ورزشی که بهت داده میشه تمرکز کنی و حرکات رو ملایم و دقیق انجام بدی اصلا فرصت فکر کردن به هیچ چیزی به غیر از خود ورزش در زمان ورزش کردن نداری. در کنارش اگه دوستی هم پیدا شد که چه بهتر.
سعی کن کم کم مقاومتت رو بالا ببری و اسیب پذیریت رو کمتر کنی.
به نظرم مقالات این سایتو بخون.
مثلا دو تا تاپیک چگونه منفعل نباشم و کارگاه رفتار جراتمندانه رو از اون بالا سرچ کن بخون.
اگه هم توی رابطه زناشوییت با شوهرت مشکلی داری ببین از چی ناشی میشه. مثلا ممکنه علتش این باشه که شوهرت بعد از انجام رابطه سریع می خوابه و هیچ توئجهی به شما نمی کنه. یا ممکنه اون دریافت عاطفی قبل رابطه رو نداشته باشی. راجع به این مسایل زیاد نمی دونم. اما اگه رابطه اتو دوست نداری یه علتی داره. یه علتی که ممکنه خیلی هم ساده باشه. دقت کن پیداش کن و به نحوی حلش کن.
مشاور خوب هم اگه دم دستت بود بری خوبه.
موفق باشی.

سلام مرسی ممنون از اعتماد به نفسی که بهم دادی احساس می کنم کمی بهتر شدم انگار نیاز داشتم یکی اینن حرفهارو بهم بگه شاید چون کسی نیست باهاش صحبت کنم ولی الان خیلی خوبه شمادوستانو دارم مرسی