کمک برای انتخاب مسیر آیندم

سلام;راستش من به رشته گرافیک رایانه ای علاقه دارم ولی میترسم برم.بخونین ادامه متنمو متوجه میشین.کسی که به مهندسی علاقه داره اگه رتبش ۱۰۰۰۰ هم بشه میتونه بهترین مهندسی قبول بشه اما کسی که به هنر علاقه داره باید رتبش چیزی حدود ۳۰ کشوری بشه.رشته هاش نیمه متمرکز هست یعنی بعد از اون که تونستی رتبه ۳۰ کشوری رو به دست بیاری(!) باید تو مصاحبه شرکت کنی که یکی از فاکتور های برنده شدن تو مصاحبه سابقه کار هست(!) و تو این مصاحبه ۱۲ نفر کلا قبول میشن.تازه بعد که وارد دانشگاه میشی و بعد چهار سال کارشناسی میگیری باید به کار فکر کنی چون با این که تو کل کشور جزو ۱۲ نفر بودی که پذیرفته شدی واست دعوتنامه نمیفرستن و باید دغدغه اینو داشته باشی که کار گیرت میاد یا نه!تازه اینا که گفتم واسه دانشگاه تهران بود.فکر کن دیگه مدرک دانشگاه آزاد یا پیام نور داشته باشی!از سربازی که برگردی ۲۴ سالت شده و ۱ ریال پول هم نداری که بخوای خودت دفتر گرافیکی بزنی.ادامه متن را تا چند دقیقه دیگه میذارم...

- - - Updated - - -

بعد مثلا فکر کن بخوای ازدواج کنی.آقا پسر چی کاره هستن؟شغل آزاد دارن!پول دارن؟ نهخونه و ماشین؟ نهبعله دیگه قید ازدواج هم باید بزنی و یاد بگیری عاشق هیشکی نشی.بعد مادر پدرت که صد تا آرزو واست داشتن چی؟باید یاد بگیری سنگدل باشی و به این چیزا فکر نکنی.یه راه دیگه ام داری!برگردیم به ۱۷ سالگی...حالا میتونی پا بذاری رو علاقه و تواناییت و رشته ای رو انتخاب کنی که به درد مملکت بخوره یعنی مهندسی.انسانی و تجربی هم که کلا بیخیال شو چون اون مخاش هم که میان تون این رشته ها قبول شدن تو رشته های تاپش واسشون ریسکی هست.بقیه رشته هاشم که بعد باید مدرکتو بذاری دره کوزه...حالا تو اگه یه مهندسی قبول بشی بعد همه در ها به روت باز میشه حالا تو یه شرکت داری کار میکنی و حقوق میگیری.ازدواج هم کردی.اما هر روز به زور از خواب پا میشی آخه انگیزه ای نداری!یادت میاد چند سال پیش چه شور و شوقی داشتی واسه کاری که بهش علاقه داشتی. یادت میاد چطور زندگی همه چیز رو ازت گرفت و تو مسیری قرارت داد که تهش نفرته!نفرت به همه چیز...حالا شما میگین این آدم باید چی کار کنه؟

کسی جواب نمیده؟خواهشا هر نظری دارین بگین

چون بحث مسیر آینده شماست آدم می ترسه نظر بده! مشاوره درسی دارین؟ اگه آره نظرشون چی بوده؟

:dنه هر نظری دارین بگین بهتر از اینکه خودم تنهایی تصمیم بگیرم.مشاوره تحصیلی تا حالا شاید ده ساعت رفتم تا به این نتایج رسیدم.مشاور هرچند روانشناسی خونده ولی چون کارش بیشتر با ساعت مطالعه و رشته ها و... بوده زیاد در این مورد نمیتونه کمکی بکنه.پیش یکی از بهترین مشاور های شهرمون رفتم در نهایت گفت امسالو ریاضی بخون سال بعد اگه قبول نشدی یا قبول شدی نخواستی بری بشین یه سال دیگه بخون برو انسانی یا تجربی.البته امسال نمیتونم تغییر رشته بدم فقط میتونم درسای تخصصیم رو در حد ده بخونم بعد یه کنکور دیگه شرکت کنم.مثلا کنکور انسانی که این خودش یه یکم دردسر ایجاد میکنه.ولی از طرفی وقتی وضعیتم قطعی مشخص نباشه نمیتونم خوب بخونم و به علاوه یک سال هم عمرم تلف میشه.و سال بعد هم شاید دیگه حوصله و انرژی واسه خوندن نداشته باشم.ولی خوب رشته هنر و هر جور حساب می کنم به کل باید فراموش کنم چون نهایتن اگه پول هم داشته باشم میتونم واسه خودم یه دفتر فنی بزنم که یعنی همون مغازه محسوب میشه.تازه اگه کسی نیاز داشته باشه یعنی مشتری داشته باشه که به هیچ مدرکی هم نیاز نداره

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط کیارش۲

حالا تو اگه یه مهندسی قبول بشی بعد همه در ها به روت باز میشه حالا تو یه شرکت داری کار میکنی و حقوق میگیری.ازدواج هم کردی.اما هر روز به زور از خواب پا میشی آخه انگیزه ای نداری!یادت میاد چند سال پیش چه شور و شوقی داشتی واسه کاری که بهش علاقه داشتی. یادت میاد چطور زندگی همه چیز رو ازت گرفت و تو مسیری قرارت داد که تهش نفرته!نفرت به همه چیز...حالا شما میگین این آدم باید چی کار کنه؟

---

دوست من بالاخره آدم باید گاهی وقتا به یه شرایطی تن بده که دوست نداره. خیلی از آدمها هستن که دوست دارن درس بخونن ولی به خاطر مخارج باید برن کارگری کنن. مهندسی نه این که همون اول کلی پول پارو کنی ولی هم گرفتنش راحت تره و هم شرایط شغلی خوبی داره و اگه تو کارت پیشرفت کنی درآمد خوبی داره. شما هم بالاخره مردی و باید خرج خونواده بدی.
تازه اگه با رشته مورد علاقت که گفتی نتونی کار و شغل مناسب انتخاب کنی ممکنه نتونی با دختره مورد علاقت ازدواج کنی!! ببین اگه توی مسیری قرار بگیری که بتونی وضع مالی تو خوب کنی خیلی چیزا بدست میاری ولی اگه رشته مورد علاقت( که باید از 7 خان رستم رد بشی:311:) ادامه بدی ولی کار و درآمد مناسب نداشته باشی ...

من مشاور نیستم ولی چون نظرمو خواستی گفتم.

بله اینها حقایق تلخی هست که باید باهاش روبرو شد و نمیشه ازش فرار کرد.خودم شخصیتی دارم که تمایل به پول نداره.به خاطر یه آدم(به احتمال زیاد بی لیاقت:دی) که در آینده قراره همسر من باشه هم حاضر نیستم راهی رو که دوست ندارم برم.و اما مادر...مادرم خیلی دوست داره من به جایی برسم و من انقد نمیتونم بی معرفت باشم که تنها این خواستش رو برآورده نکنم.ولی ای کاش درک می کرد این دو روز زندگی ارزش اینو نداره که به خاطرش راهی که دوست نداری بری.به هر حال من مجبور(تاکید میکنم مجبورم) ریاضی ادامه بدم...مرسی که وقت گذاشتین<3

سلام آقا کیارش خان.

حال برادر عزیز ما چطوره؟

چی شده دوباره این برادر ما ناراحت و نگرانه؟

همه چی درست میشه آقا کیارش. سخت نگیر.

ولی در مورد مساله ای که مطرح کردی میخوام یه چیزی رو بگم.

آقا کیارش خان، خوشبختانه در سطح کشور خیلی آموزشگاه های آزاد هنری هستن. این برت ممکنه که امسال که کنکور داری همون رشته ریاضی رو درست و حسابی بخونی و انشاالله یه رشته خوب بیاری و یه مهندسی خوب، بعدش در دانشگاه در کنار درست کار گرافیک کامپیوتری رو هم که بهش علاقه داری به صورت کلاسهای آزاد در کنارش کار کنی؟

به نظر من به هیچ وجه لازم نیست روی علایقت پا بذاری اما باید هم آینده نگر باشی.

من در تاپیک قبلیت بهت گفتم که علایق خودت مهمه. الان هم میگم. اما اگر واقعا به نظرت شرایط شغلیش خوب نیست به پیشنهادی که اینجا بهت دادم فکر کن. امسال رو واقعا بخون و اصلا سترس به خودت راه نده. چون بحث شغل به خصوص برای پسرها خیلی خیلی مهمه. ولی بعد که دانشگاه قبول شدی گرافیک رو هم کار کن.

توی زندگی آینده ات هم وقتی خیالت از درآمد داشتن راحت شد میتونی روی خیلی از علایقت تمرکز بگیری و دنبالشون بری

مرسیمن همیشه ناراحت و نگرانم ‎:d‎به صرف یادگیری الانش هم خیلی چیز ها بلدم میخواستم رشته ی اصلیم باشه.راستی روانشناسی چه جور رشته ای هست؟ورود به دانشگاش آسون هست؟بازار کار و درآمدش چطوره؟درساش خیلی سخته؟به درد من که در حال حاضر روابط عمومی خیلی بالایی ندارم میخوره؟