http://img1.tebyan.net/big/1391/07/2...1502125793.jpg
اینترنت یکی از وسایل مهم ارتباط جمعی در دنیای امروز است که به دلیل امکانات متنوع و جذابی که برای کاربران فراهم می آورد مورد استقبال روزافزونی واقع شده است. روشن است که این وسیله مانند تمام ابزارهای بشری، می تواند هم مثبت و سازنده باشد و هم منفی و مخرب. یکی از آسیب شناسیهای استفاده از اینترنت، مربوط به پیمان شکنی زناشویی با استفاده از این ابزار است که می تواند به آسیبهای روانی، اجتماعی، اقتصادی و شغلی مهمی منجر شود. پیمان شکنی اینترنتی، هر نوع رابطه عاطفی یا جنسی است که از طریق ارتباط برخط (on line) شروع می شود و می تواند به صورت رابطه ای مداوم و خاص با یک فرد و یا با تعداد بسیاری از کاربرانِ فضاهایی مانند اتاقهای گفتگو (chat rooms)، رایانامه (email)، بازیهای تعاملی و گروههای خبری و سرگرمی رخ دهد. این روابط زمانی به عنوان پیمان شکنی تلقی می شوند که فرد علی رغم داشتن همسر، به طور مخفیانه با یک شریک اینترنتی نیز ارتباط عاشقانه یا جنسی برقرار می کند.
خیانت اینترنتی از لحاظ نشانه، مانند اعتیاد به اینترنت است با این تفاوت که در این نوع پیمان شکنی، فرد برای دستیابی به اینترنت به منظور ملاقات و یا گفتگو با به اصطلاح "عشق جدیدش" به رفتارهای اجباری روی می آورد و خود را به آب و آتش می زند و معمولاً برای برقراری این ارتباط به مکانهایی خلوت مانند اتاق کار، اتاق خواب و غیره می رود و سعی می کند که موارد مورد جستجو و یا مورد استفاده خود در فضای اینترنت را از همسر و خانواده خود مخفی کند.
بنابر گفته ی زوج یا زوجینی که به دلیل روابط اینترنتیِ خارج از تعهدات متقابل زناشویی به درمانگر و یا مشاور مراجعه کرده اند، این روابط همانند روابط عاشقانه و صمیمانه ی واقعی، مهم و آسیب زا بوده و خیانت تلقی می شود.
حال این سۆال طرح می شود که چرا برخی اینترنت را به عنوان ابزاری برای پیمان شکنی انتخاب می کنند؟
در پاسخ به این پرسش در وهله نخست می توان گفت که اینترنت فضایی را برای فرد فراهم می کند که می تواند در آن بدون واهمه ای از شناخته شدن و افشای ارتباط با فردی دیگر، وارد رابطه ای جدید شود. این گمنام ماندن، این اجازه را به فرد پیمان شکن می دهد که با راحتی و صراحت بیشتری با دیگران صحبت کند و به اصطلاح کنترل بیشتری بر هدایت ارتباط به سمت و سوی مطلوب خود داشته باشد. راحت و ارزان بودن برقراری ارتباط متقابل در فضای مجازی اینترنت، دلیل دیگری است که باعث می شود اینترنت مورد استفاده ی نادرست قرار گیرد. در اینترنت، به سرعت و سادگی می توان با دیگران یعنی کسانی که امکان دستیابی به خود را فراهم کرده اند، ارتباط ایجاد کرد.
در پیمان شکنیهای اینترنتی لذت اصلی مربوط به این مسئله است که در چنین فضایی فرد می تواند یک دنیای خیالی و ذهنی برای خود بسازد و به وسیله ی آن از استرسها و تنشهای زندگی واقعی خود به نوعی فرار کند
برخی به اشتباه فکر می کنند که لذت جنسی اولیه ای که از وارد شدن به یک ارتباط بر خط، برای فرد ایجاد می شود، عامل تداوم آن است. اما واقعیت آن است که در پیمان شکنیهای اینترنتی لذت کاذب اصلی مربوط به این مسئله است که در چنین فضایی فرد می تواند یک دنیای خیالی و ذهنی برای خود بسازد و به وسیله ی آن از استرسها و تنشهای زندگی واقعی خود به نوعی فرار کند. به عبارت دیگر، در فضای مجازی ، افراد می توانند انرژی، زمان و عواطف خود را در روابطی سرمایه گذاری کنند که آنها را از لحاظ عاطفی یا جنسی ارضا می کند و به آنها اجازه می دهد که چیزهایی را بگویند که در زندگی واقعی خود نمی توانند با همسرشان در میان بگذارند.
این اختصاص وقت زیاد به روابط اینترنتی به کاهش هر چه بیشتر میزان ارتباط صمیمانه با همسر منجر می شود. از سوی دیگر، همسر نیز ممکن است متقابلاً به رفتاری کناره گیرانه دست بزند و در نتیجه در یک دور باطل، روابط زوجین به حداقل میزان ممکن خود برسد و در نتیجه ی این کاهشِ دو طرفه ی ارتباط و عشق، زوجِ پیمان شکن بیشتر و بیشتر غرق در روابط غیرمتعهدانه ی اینترنتی خود شود. در این حالت، حتی اگر پیمان شکنی زوج/زوجین فاش هم نشود، این مسئله تأثیر نامطلوب خود را بر روابط زناشویی و روابط والد-فرزندی خواهد گذاشت.
این امکان نیز وجود دارد که استمرارِ پیمان شکنیِ اینترنتی تنها به برقراری ارتباط جنسی و عاطفی در دنیای مجازی محدود نشود. گزارش موارد بسیاری که از ارتباطهای اینترنتی آغاز شده و در کوتاه مدت به گپ و گفت های مخفیانه ی تلفنی و ملاقاتهای جنسیِ واقعی انجامیده اند، این مطلب را تأیید می کند.
پیمان شکنی های آن لاین
