واقعا در تصمیم گیری عاجز شدم...

سلام دوستان عزیز

راستش من واقعا دنبال گوشی بودم که حرفامو بشنوه و دربارم قضاوت نکنه...

بدون قضاوت یک طرفه بهم راهنمایی کنه

اطرافم کسی رو پیدا نکردم متاسفانه

تا اینکه رسیدم به اینجا

میرم سر اصل مطلب....

راستش من یه دختر 20 ساله هستم،از یه خانواده ی معمولی،ولی با اعتبار

زیاد،تحصیلکرده و خیلی هم مقید و معتقد

حدود 6 ماه پیش با پسری آشنا شدم که بطور اتفاقی به گوشی من پیام داده بود و

ارتباط ما از اینجا شروع شد....

البته من اوایل زیاد جواب نمیدادم ولی به مرور متوجه شدم پسر خوبی هست و

اهل دختر بازی نبوده.توی یکی از دانشگاه های خیلی خوب درس خونده و همیشه

سرش توی درس بوده!

من هیچ دلبستگی به ایشون پیدا نکردم ولی چند وقت پیش حرف از ازدواج زد و

گفت به مامانش قضیه رو گفته

اینو هم بگم که 23 ساله هست و پدر و مادرش چند سال پیش از هم جدا شدن

ولی من از حرف زدن درباره ازدواج طفره رفتم ،چون هم نمیتونم به خانوادم درباره

ارتباطمون حرفی بزنم،هم اینکه اگر حرفی زده بشه بخاطر جداشدن پدر مادرش

شاید خانوادم قبول نکنن

ولی خودم میدونم پسر واقعا خوبیه و تحصیلاتش هم چیزیه که من میخوام و الانم

میخواد برای ارشد بخونه

ولی واقعا نمیدونم این ارتباطو ادامه بدم یانه...

هرچند شروعش از اول اشتباه بوده...

سلام دوست عزیز به همدردی خوش امدید:72:

همون طور که خودتون گفتید که شروع این رابطه اشتباه بوده ادامه دادنش هم به صورت دوستی اشتباهه.

دوست عزیز هم گفتید دلبسته نشدید و هم گفتید پسر خوبیه و ... جدا از نگرانی هایی که راجع به خونوادتون دارید شما ته دلتون دوست دارید با ایشون ازدواج کنید یا نه؟

سلام
دوست عزیزم....مطمئن هستید ایشون در گفته هاشون صداقت دارند؟....چطور شد به شماره شما زنگ زدند....؟سنشون برای ازدواج کم نیست؟

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط shapoor

سلام دوست عزیز به همدردی خوش امدید:72:

همون طور که خودتون گفتید که شروع این رابطه اشتباه بوده ادامه دادنش هم به صورت دوستی اشتباهه.

دوست عزیز هم گفتید دلبسته نشدید و هم گفتید پسر خوبیه و ... جدا از نگرانی هایی که راجع به خونوادتون دارید شما ته دلتون دوست دارید با ایشون ازدواج کنید یا نه؟

---

سلام،ممنون از اینکه پستم رو خوندین:72:
راستش خودم هم نمیدونم میخوام چیکار کنم.از یه طرف واقعا پسر خوبی بنظر میاد ولی خب چون شرایطش برای ازدواج هنوز مناسب نیست نمیدونم چه جوابی بدم!
من قبلا همیشه میگفتم هیچ معیاری جز تحصیلات برام مهم نیست واین آقا هم توی دانشگاه سطح بالایی درس خونده و قصد داره ارشد بخونه!ولی الان که تو این موقعیت قرار گرفتم به اون حرفی که زدم اطمینان ندارم یعنی با اون معیاری که قبلا داشتم کنار نمیام...

- - - Updated - - -

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط سنجاقک ابی

سلام
دوست عزیزم....مطمئن هستید ایشون در گفته هاشون صداقت دارند؟....چطور شد به شماره شما زنگ زدند....؟سنشون برای ازدواج کم نیست؟

---

سلام،ممنون از حضورتون...:72:
80 درصد مطمئنم...چون تاحالا از نزدیک ندیدمش نمیتونم 100 درصد مطمئن باشم
بنظرم سنش کم هست و تا وقتی که شرایطش فراهم نباشه من قصد ازدواج ندارم!چون سن خودم هم کمه....

تا حالا از نزدیک ندیدینش! یعنی ارتباطتون فقط تلفنی و با اس ام اس بوده؟ پس این ۸۰ درصد اطمینانو از کجا آوردید؟

این پسرو ندیدی واقعا؟اونم تورو ندیده؟
پس چطور دارین به ازدواج فک میکنین؟فقط بخاطر داشتن مدرک؟این مدرک میاد تو زندکی میشه ارامش؟

دوست خوبم،اینکه رابطتو شروع کردی اشتباه خیلی بزرگی نبوده،اگه این رابطه رو به مسیر اشتباه ببری اشتباه خیلی بزرگتریه،ببین چون شما میگی که اصلا ندیدینش و فقط از راه مجازی با هم بودین،یعنی به اشتباه دچار رابطه ی احساسی شدین(از نظر دوستی مشکل ندارها،مشکل اینه که احساساتت وارد شد)
چون دیگه احساساتت وارد شده،یا باید کلن رهاش کنی که در اینصورت حتما روحیت افت میکنه و احساس خوبی بهت دست نمیده،یا باید باهاش ادامه بدی که به نظرم فعلا مورد دوم بهتره
اول از همه سعی کن برا یه بارم شده ببینیش،و ببینی همون پسر رویاهات(البته رویای عاقلانه ها)هست یا نه،اگه که نبود(رفتارش،برخوردش،ظاهرش) خیالت راحت میشه و رهاش میکنی
ولی اگر بود چون به اشتباه رابطتتو شروع کردی(احساساتت وارد شده و وابستگی پیدا کردی اونم به خاطر مجازی بودنشه)روز بعدش بهش خبر بده که بیاد خواسگاری(هشدار:برای بار دوم هرگز بدون اطلاع خانواده نبینش)،مث دخترای گل شماره خونتونو بهش بده،و بعدش دیگه مهم نیس چون مادرش زنگ میزنه به خونتون و میگه میخوایم بیام خواسگاری(خونه ای که دختر داره همیشه خواسگار میاد دیگه) قرار نیس تو چیزیو برا خانوادت توضیح بدی که خجالت بکشی،فقط بگو یه آشنایی باهاش داری
بقیش دیگه فعلا به شما ربط پیدا نمیکنه میگی چطور؟
بزار بیان خواسگاریت،اون وقت که خونوادت هم متوجه شدن و یه سری تحقیقات انجام شد و پسره از نظر اونا هم تایید شد،بعدش باید ارتباطتو باهاش بیشتر کنی و ببینی واقعا همونیه که میخوای یا نه؟(با در نظر گرفتن شغل و تحصیل و در آمد و ظاهر و هر چیزی که ملاک میتونه باشه برات)دیگه تو این مرحله سعی نکن احساسی تصمیم بگیری،چون زندگیت به این تصمیمت وابستس،پس تو این مرحله هم سعی کن اولش با عقلت قضاوتش (همون ملاکا) بعد از اینکه از نظر عقلی برات تایید شد،دیگه برو سراغ قلبت که آیا واقعا از بودن در کنارش لذت میبری یا نه؟که قلبت گفت نه،همه ی مراحل قبل از بین میره وخیلی راحت(چون با قلبت ردش کردی)میتونی رابطتتو تموم کنی(تو این تصمیما زیاد به فکر اینکه اگه من ردش کنم اون چه بلایی سرش میادو اینا رو نکن چون زندگی خودت از همه مهم تره و باید از زندگیت لذت ببری و ایندتو اون جور که میخوای بسازی) و اگرم که قلب اوکی گفت که دیگه
ایشالا مبارکت باشه