رفتار نا مناسب مادرم با نامزدم...

سلام
من حدود ۲ماه است که عقد کرده ام. تک دختر هستم و دو برادر دارم. برادر بزرگترم سال گذشته ازدواج کرد و دور از ما زندگی می کند. قبل از عقد تصور می کردم چقدر رابطۀ نامزدم با خانواده ام خوب خواهد بود و فکر می کردم مثل پسر خودشان با او رفتار خواهند کرد. لازم به ذکر است همسرم اهل شهر دیگری است که به خاطر من شغل بسیار خوبی در شهر من پیدا کرد و مشغول به کار است.به خاطر همین بعد از عقد در خانه ما زندگی می کند.
مشکل من با مادرم است. نامزدم تلاش های صادقانه ای کرد تا در دل او جا باز کند، اما مادرم ذهنیت بدی نسبت به داماد دارد و می گوید شوهر به درد آدم نمی خورد. پس خودت را برایش نکش. به خاله ام گفته است که (من) خیلی به نامزدش می رسد!!!! رفتارش خیلی غیرمعقول است. دوست ندارد به حرف نامزدم گوش کنم. انقدر مغرور است که جواب سلام نامزدم را به زور می دهد. حتی نمیپرسد حالت چطور است؟ اعتراض کردم که چرا در حد تعارف نمیپرسی؟ گفت من بزرگترم، او باید احوال مرا بپرسد. نامزدم هم بسیار مغرور است و می گوید من هم دیگر به مادرت به چشم مادر نگاه نمی کنم.
از طرف دیگر زن برادرم به مادرم خیلی کم محلی می کند، ولی مادرم آنقدر هوایش را دارد. او اصلا به ما زنگ هم نمی زند. اما مادرم هر هفته تماس می گیرد. در همه موارد تعریف او را می کند. این فرق گذاشتن ها دلم را به درد می آورد. دلم برای نامزدم می سوزد. نامزدم فوق لیسانس دانشگاه تهران است. شغل بسیار خوبی دارد و از نظر قیافه هم عالیست. اما اعتقاد مادرم بر این است که اگر به داماد محبت کنی لوس و پرتوقع می شود.
درخواستم از شما این است مرا راهنمایی کنید چطور با مادرم رفتار کنم؟ هر وقت با او صحبت می کنم می گوید نسبت به زن برادرت حسود هستی. در صورتی که از هر نظر (تحصیلات، ظاهر، اخلاق، مهربانی و ...) از او بهتر هستم. اما مادرم دلسوزی های مرا نمی بیند.
سپاسگزارم

- - - Updated - - -

:203::203::203::203::203::203::203::203::203::203: :203::203:

سلام دوست عزیز
به نظر من یکی از علل این رفتارها میتواند این باشد که خانواده شما هنوز مدت کوتاهی است که با همسرتان آشنا شده اند بنابراین شما باید دقت کنید تا چند کار را انجام دهید :
1 . در مقابل همسر احترام مادر را حفظ کنید و برعکس
2 . سعی کنید از ایجاد تنش بین آن ها جلوگیری کنید .
3 . حساسیت کمتری روی برخوردهای مادرت با همسر و همسر برادرت داشته باش .
امیدوارم موفق باشی

دوست عزیز :72:..به نظر من زندگی شما و شوهرتون توی خونه پدری شما ریشه مشکلی هست که گفتین...بهتره در صورت امکان مستقل شین..و جدا از خانواده باشید..اینجوری حریمها هم بهتر حفظ میشه

ممنون از راهنمایی هاتون
ما قصد نداشتیم اونجا زندگی کنیم. مادرم اصرار می کرد. مشکل من اینه که مادرم نمی خواد نامزد منو جزء اعضای خانواده بپذیره. برای همین بهش توجه نشون نمیده. نامزدم یک بار بمن گفت دوست داشتم مادرزنم مثل مادرم بشه. پر محبت.
اما الان میگه مادرت عجیبه، محبت نیست تو وجودش. به خاطر همین موضوع الان دیگه جدا زندگی می کنیم. با این حال مادرم هفته ای یکبار هم حال نامزدمو نمی پرسه. حتی سراغشو از من نمیگیره. خودم آدمی هستم که به همه محبت بیش از اندازه نشون می دم. آیا به خاطر همینه ارزش من از زن برادرم که بی محلی می کنه واسه مادرم کمتره؟ به نظر شما نسبت به مادرم بی محلی کنم تا از منم حساب ببره؟

اشتباه کردید که زندگی نامزدیتون تو خانه خودتون بوده !
بره خانه بگیره برای خودش ،معنی نداره با خانواده شما تو یه منزل باشه

من فکر میکنم ریشه رفتار مادرتون به زندگی زناشویی خودش بر میگرده...میشه از رابطه پدر و مادرتون بیشتر بگید

البته مامانت هم بد نمیگه به داماد جماعت نباید رو داد البته نامزد تو رو نمیدونم چجوریه.ولی خیلی از دامادا متوقع میشن اگه زیاد تحویلشون بگیری.ولی یه جوری هم مادرت نباید رفتار کنه که پس فردا نامزدت تو رو هم مجبور کنه مقابل اونا بایستی و این قضیه بشه باعث بحث و جدل های روزمرتون...فعلا دوری و دوستی همراه با احترام رو در پیش بگیرید.