بعد از دوسال فهمیدم درانتخاب اشتباه کردم.ازش جدا شم؟؟؟

سلام منو یادتون میاد من یک مطلب به عنوان اون من و میزنه ولی من دوسش دارم هم دارم.مشکل حل نشد.
اما من به مشاوره های دوستانم عمل کردم به خدا دیگه از همه ی خواسته هام گذشتم واقعا الان که فک می کنم من اصلا اینجوری نبودم.
من 21 سالمه همسرم 26 دو سال عقدیم جدا زندگی می کنیم اما از صبح ساعتای 10 باهمیم تا شب ساعت های 1 بعد اون میره خونشون.ماا یه کافی نت داریم اونجا کار می کنیم برا همین باهمیم. بارها خواستم نرم اما نذاشته گفته باید بیای دلم تنگ می شه اما هردفعه دوامون می شه میگه توروت رفته بالا گذاشتم بیای اینجا.همیشه تو دعوا یه جوری حرف میزنه که میشه فهمید زندگی مرد سالاری و قبول داره می دونم چون همش تو گوشش همین و می خونن در صورتی که تو خونشون حرف حرف مامانشه سر باباش یه دادهایی می زنه اما خونواده مامانش هی می گن مرد باید محکم باشه من بابام اجازه نمی ده باهم بریم مسافرت تا عروسی نگرفتیم اونام هی به همسرم فشار میارن بزور بیارش تو شوهرشی باباش چه کارست اولا اینجوری نبود اولا مث هم فک می کردیم زندگی با مشورت هم خوشحالی هم اما الان میگه هرچی مرد بگه زن باید بگه چشم میگم عوض شدی کتکم میزنه بهم می گه لیاقت نداری از فردا نشونت می دم وقتی ولت کردم خونه بابات می فهمی.منم از ترس تنها شدن بازم عذر خواهی می کنم و بعد کلی منت باهام اشتی میکنه.البته اینجاش مقصر منم چون خانوادم به من اهمیت نمی دادن و همین الانم نمی دن من این و بهش گفته بودم اونم خودش فهمید تو این دوسال حالا همش می گه منم باید مث خانوادت آدم حسابت نکنم بفهمی) فعلا نمی تونم بنویسم بر می گردم.
من بهش گفتم از دروغ و پنهانکاری بیزارم اما همیشه حتی کوچکترین مسائل و پنهون می کنه حالا دیشب بهم می گه چون می خوام لجت و در بیارم چون منطقی نیستی راستشو بگم اما بخدا من جزئی ترین مسائلم بهش می گم .نمیدونم دیشب خیلی حرف ها بهم زد بهم یه عالمه فحش می ده همچی بهم گفته به بابام فحش میده بعدم میگه تو جایی و نداری بری ازم شکایت کنی کمکم کنید نمی خوام انقد تحقیر شم من خوشکل نیسنم که بگم همه عاشقم می شن اما زشتم نیستم عیبیم ندارم.بخدا باهمه حتی اونایی که اذیتمم می کنن خوب و مهربونم حالا بگید چیکار کنم الان آشتی هستیم بازم من منت کشی کردم. اما حرفاش هنوز تو گوشمه به خاطر یه قضیه الکی سر کسای الکی باهام دعوا کرد الان اینجاست داره کولر و درست می کنه می ترسم بیاد کمکم کنید سوال داشتید بپرسید دعاتون می کنم تو این ماهمبارک بگید ازش جدا شم؟؟؟ اون وقت خانوادم بیش از بیش مسخرم می کنن می دونم

:325:
چیکارکنم جوابمو بدید
نیاز دارم به همدردیتون
هرسوالی بگید جواب می دم

- - - Updated - - -

الانم کنارم قهره:54::47:

سلام به نظر من ایشون خیلی مغرورن و دهن بین شما هم خیلی ترسو و منفعل باعث شده که هر چی ک میخواد بهتون بگه و زور بگه اخرم شما میرین منت کشی!!!! توی گوشتون میزنه بازم شما میرین طرفش خوب مشخصا فردا کتکتون هم بزنه به شدت بازم مجبورین باهاش بسازین...یکمی مقتدر باشین و دور از پرخاشگری و دعوا بهش بگین که واسه خودتون احترام قایلین و دوست ندارین این اتفاقا توی زندگیتون بیفته. درسته که عقد هستین ولی بنده اون نیستین که پس از خودتون اقتدار نشون بدین حتی اگر لازم شد حس کنه داره از دستتون میده.قبل از راهنمایی بیشتر بگید قبل ازدواج اشناییتون چطوری بوده؟

سلام من تایپیکهای قبلیت رو ندیدم ولی ازاین پستت میشه یه نقطه ضعف درآورد واون انفعال شماست که به نظرم برمیگرده به شرایط خانوادت یابرداشت شما ازشرایط خانوادت واینکه به خاطراین اعتمادبه نفس ضعیفی پیداکردی خودت واو هم هروقت کم میاره این موقعیت تو رو تهدیدمیکنه وتو مجبور به انفعال میشوی .نمیتوان منکرنقش شرایط خانواده براعتمادبه نفس وقدرت روحی دختروپسر ومخصوصا دخترشد.ولی به نظرم اگه امکان وتوانایش رو داری حالا که زیادنمیتونی روی خانوادت حساب کنی روی خودت حساب کن وخودتوباورکن .وقتی او این استقلال شخصیت شماروببیند امکان تاثیرپذیریش زیادهست.

بازم که شماکارهای خودتون روپیش بریدمگه قرارنشدمنت کشی نکنیدتحمل داشته باشیداجازه بدیدطعم نازکشیدن روبچشه
کدوم پدرومادری بچشون رونمیخوان؟بچه ای که ازرگ وخونشونه
شایددرظاهرطوری وانمودکنندکه براشون اهمیت نداری ولی درباطن حاضرنیستندیه خاربه پای بچشون بره
خواهرم خودتودست کم نگیراین همه التماس نکن ازجزیی ترین مسائلت که ربطی به همسرتون نداره تعریف نکن معذرت میخوام اینومیگم کمی جلوی دهانتون روبگیریدتاهر حرفی رونزنیدتابعداواستون دردسرسازنشه چراازمسائل خانوادگیتون برای همسرتون توضیح میدین توهرخونه ای بحث پیش میادمگه قراره جاربزنیم
زندگی مشترک که میدان جنگ نیست بالج ولجبازی پیش بریم
دختر قوی باش منت کشی نکن خودتودست کم نگیر:81:
ازدواج به معنی ازدست دادن استقلال نیست رسیدن به اشتراکاته یعنی هردوبایدکوتاه بیان ناراحت نشوولی خودت کردی ازبس منت کشی کردی گفتی خانوادم منونمیخوان اگه توهم منونخوای چیکارکنم نامزدتون اینطوری شدند

roseflower راست میگه منم اگر کسی بهم بگه هیچکی منو نمیخواد و منفعل باشه و ... شاید همینطوری برخورد کنم اونم دست خودش نیست غرور برش داشته و فک میکنه هر کاری هم بکنه شما مال اونی پس تلاشی نمیکنه واسه موندن شما...

ما تو دانشگاه باهم آشنا شدیم یه رشته.می دونم حتی جداییم ناراحتش نمی کنه مغرور تر این حرفاست.من بخوامم نمی تونم مستقل باشم من حتی اجازه بیرون رفتن ندارم نه خانوادم می زارن نه همسرم.خانوادش پشت سرش همش بد می گن ازش مثلا می گن بلد نیست حرف بزنه یا اجتماعی نیست من همیشه دفاع می کنم اما توروش انقد باهاش خوبن که باورتون نمیشه.اصلا بهم اهمیت نمیده بعد 5 ماه ازشون رنگ مو خواستم (مساله مادی نیست) با بی اعتنایی دیشب ساعت 11 مغازرو بست آخه دیگه تو شهرما اونموقع شب جایی باز نیست.بعدم کل راه و حتی بدون عذر خواهی آواز خوند شاد بود.من بی چارم تمام غمم و ریختم تو دلم.اونوقت سحر مامان بابام کلی باهام الکی دعوا کردن.موندم از دعای خیرشون چطوری تا الان زندم.چیکار کنم می گید؟یکم کم خونی دارم تا حالا دوبار غش کردم بخدا دست من نبود تو دعوایی که خونواده ها باهم داشتن فشارم افتا د اگه خواستید اون جریانم تعریف می کنم .با انبولانس بردنم بیمارستان سرم وصل کردن اونوقت بهم می گه اینا نقشست.یا میگه گریهات دروغه

سلام خانومی

مورد شما رو یادم هست.

قبل از هرچیزی اروم باش و با ارامش تمام سعی کن برای زندگیت یک تصمیم درست بگیری.

اما یادت نره این تویی که همسرت رو تربیت میکنی و با رفتارات بهش یاد میدی چطور باهات رفتار کنه.

اگر به رفتارت همینطور ادامه بدی قطعا اینده و زندگی مشترک موفقی رو پیش رو نخواهی داشت.اگر همسرت بفهمه با شنیدن جمله "ولت میکنم" میتونه شما رو مطیع خودش بکنه باید طوری باهاش رفتار کنی که اصلا اجازه این حرف رو به خودش نده.

شما نه تنها این اجازه رو بهش میدی بلکه تشویقش هم میکنی (با عذر خواهی کردنهای بی مورد)

اگر و.اقعا کار اشتباهی ازت سر میزنه عذر خواهی کن اما صرفا به خاطر اینکه همسرت ولت نکنه هرگز این کار رو نکن.
چرا که این روند تا مدتی به ظاهر زندگی رو نگه میداره اما بعد از مدتی هم شما خسته میشی از این همه تحقیر شخصیت و هم ایشون فکر میکنه خیلی داره در حق شما بزرگواری میکنه و خودش هم خسته میشه از این همه گذشتش

اما مسئله کتک ردن همسرت هم چیزیه که باید حل بشه کاملا و شوخی بردار نیست.شما الان در عقد هستید ایشون کتک میزنه و بدون مراعات اینکه شاید جایی از بدن شما کبود بشه و خانوادت ببینن...وای به حال زمانی که سر خونه زندگی خودتون هستید و مطمئن میشه که چند روزی ممکنه شما خانوادت رو نیبینی و چیزی هم مشخص نشه

حالا من نمیدونم کجا و چطور و در چه شرایطی شما رو میزنه اما کلا کار پسندیده ای نیست و اگر این عادت در سرش بمونه درست کردنش تقربا کلی زمان میبره....وشاید هم غیر ممکن باشه

دوست خوبم

با این روندی که پیش میری چه با این اقا و چه با هرکس دیگه ای نمیتونی موفق باشی.

از تنهایی میترسی اما هزاران خفت دیگه رو تحمل میکنی...ایا درسته به نظرت؟

باید برای زندگیت تصمیم بگیری و ببینی میتونی مثلا در بهترین حالت 50 سال دیگه با این ادم زندگی کنی؟

میتونی تحقیرهاش رو تحمل کنی؟

میتونی فحش دادنها و ناسزا گفتنهاش رو تحمل کنی؟

میتونی کتک زدناش رو تحمل کنی؟

اینها سوالاتیه که باید خودت بهشون جواب بدی.

یه زمانایی مجبوریم بین بد و بدتر بد رو انتخاب کنیم.اما مهم اینه که به انتخابمون ایمان داشته باشیم و بپذیریم هر انتخابی (چه جدایی و چه ادامه) تبعات خودش رو داره.

تصمیم گیرنده نهایی خودت هستی.

در کل 3 تا راه داری خانومی:

همسرت رو همینطوری که هست بپذیری .این شاکله اصلی همسرته .در بهتره حالت فرض رو بر این بذار 10 درصد تغییر کنه اون هم نه الان.مثلا 10 ساله دیگه.اما شما با گذشت دو سال کم اوردی و از انتخابت پشیمونی.فکر میکنی مثلا 4 سال دیگه شرایطت روحیت چطور باشه....من میخوام بهت بگم خیلی امیدوار به تغییرات نباش.
در این سن و سال تغییر کردن کمی سخته

غیر ممکن نیست ولی سخته

2.اینکه از این اقا بگذری و مثل قبل کنار خانوادت باشی .شما تا ابد مجبور نیستی کنار خانوادت بمونی .بالاخره یک انتخاب درست میکنی و ازدواج میکنی .اما اگر کنار این اقا بمونی مشخص نیست چقدر احتمال تغییر این اقا باشه.

چرا؟
چون بد دهنی..فحش دادن...کتک زدن...چیزهایی نیستن که یک شبه در فرد ایجاد بشن و یک شبه هم برطرف بشن.و به احتمال قریب به یقین ریشه در کودکی و فرهنگ داره.

3.اگر بتونی از موضع انفعال بیای بیرون و واقعا گوش بدی به توصیه ها ممکنه بشه کاری کرد.
اما شما یکسری قولها دادی و عمل نکردی

مثلا بهت گفتیم منت کشی نکن...کردی
گفتیم منفعل نباش...بودی
گفتیم از جزییات زندگیت برای همسرت نگو...گفتی


دوست عزیزم

تاکید میکنم مجدد..این خوودت هستی که باید تصمیم بگیری.وببینی چقدر مقاوم هستی و چقدر میتنونی برای حفظ زندگیت بجنگی

موفق باشی.

مرسی حق باشماست.اما چطوری منفعل نباشم اصلا منفعل یعنی چی؟ اصلا نمی تونم باهاش قهر کنم.
امروز موهامو رنگ کردم واسه عید فطر اما تا دید گفت زشته مامانشم همینطور کلی غصه خوردم اما دلم نیومد ناراحتش کنم.
کمکم کنید شما می گید چیکار کنم من واقعا همینجوری دارم ادامه می دم دیگه معیارامو نداره.باهم رابطه داشتیم اما گفته اتفاقی نیوفتاده.
ازینم می ترسم.:54:

سلام.منم بازم.
توروخدا کمکم کنید.
میخوام خوشبخت زندگی کنم.چندتاپست فرستادم.دوستان گفتن منفعلم کلی تحقیق کردم.
امروز بازم الکی دعوا کرد بهم فحش داد گفت غلط میکنی کی گفته تو حرف بزنی بزنم تو دهنش ادم شه منم اصلا حرف نزدم حتی گریه نکردم اخه اصلا چیزی نگفته بودم.جریان سر این بود که ما دیروز خونه مامانش اینابودیم باهم ی کافی نت داریم ظهرا اونجا میشه خونمون درش و میبندیم غذابرده بودم سر ظهرگفت بریم خونه ما گفتم غذا هست حیف خراب میشه گفت بریم گفتم به مامانت قول دادی گفت نه باید برم حموم غذارو اونجا میخورم گفتم نه بیاریشون مامانت ناراحت میشن که اون حرفارو زد.تاخونه حرف نزدم اما جلو خانوادش نخواستم بدونن دعواشده حرف زدم اونم اصلا بروخودش نیوورد.راستی من بابام اجازه داده هفته ای یبار برم خونشون اما من بخاطر شوهرم هفته ای3یا 4روز دزدکی اونجام خودشم میدونه.بخدا دارم داغون میشم خیلی دوسش دارم عوض شده بگید چیکار کنم.ازهمه خواسته هام گذشتم میگه اگه میخوای دعوانشه فحش ندم هرچی گفتم بگو چشم عزیزم.اگه سوالی دارید بپرسید اما راهنماییم کنید 21سالمه شوهرم 26سال 2ساله عقدیم.