نمایش نسخه قابل چاپ
من یه پسر 24 ساله هستم و با یه دختری دوست شدم واو رادوست دارو وبه ان دلبسته شدو و میدانم که او هم من را دوست دارد . با صحبتهایی که او با من انجام میدهد فهمیدم که می خواهد با من ازدواج کنه ولی من اصلا موقعیت ازدواج ندارم او کاملا دختر خوبی است نمیدانم باید چیکار کنم ؟ نمیخواهم که از دست من ناراحت شود چون من اصلا نمیتوانم او را ناراحت ببینم
درود بر شما
دوست دارید چه راه حلی پیش پایت بگذاریم؟راهی نیست . . . شما بدون رعایت شرایط و لوازم ازدواج نمی توانید،پا در زندگی مشترک بگذارید،زیرا در آنجا تنها و تنها مسئولیت پذیری حرف نخست را می زند و مانند دختربازی و تفریح و عاشق شدن و از این حرفها اصلاً وجود ندارد.
ایشان هم به هر حال برایش خواستگار می آید و نمی توانید به خانواده اش بگویید تا او را برای شما تا هنگامی که شرط ازدواج را داری،نگاه دارند و نامزد کردن و پیرو آن نامزدی درازمدت که اشتباه بزرگتری است،پس فکر ازدواج یا بدست آوردن این دختر را باید از سر بیرون کنید.فرضاً که ایشان چهار تا خواستگارش را رد نماید،بقیه را و فشار خانواده را چه؟
واکنش تند خانواده اش درباره دوستی شما را هم که می دانید،چیست . . . .
پس تنها راه ادامه دوستی است برای تفریح و مطابق آنچه هردو طرف می خواهید و رابطه نسی اگر برای دختر عیبی ندارد(که 90% دارد!) می توانید داشته باشید.همین.
دوست داشتن یه چیزیه ازدواج یه چیزه دیگه هر دوست داشتنی به ازدواج ختم نمیشه صراحتا به دختره بگو که شرایط ازدواج رو نداری و اون انتخاب کنه که با شما همچنان دوست بمونه یا خداحافظ شما!!!
در پناه حق
شرایت ازدواج نداری یا به ازدواج فکر نمیکنی؟
ایا دوست شما شما رو برای ازدواج تحت فشار قرار داده؟
با سلام راستش من یه مشکلی دارم که ممکنه به نظر خنده دار باشه من پارسال وارد دانشگاه شدم از ترم اول به واسطه یکی از استادای درس عمومی ام با یکی از پسرای گروه دیگری آشنا شدم واون ترم بعد اومد به من ابراز علاقه کردمن باوجودی که از ته دلم بهش علاقه داشتم ولی از انجاییکه اون پسر اهل تسنن بود ومن شیعه بودم وقتی این مساله رو با کسی مطرح می کردم به شدت مخالفت می کردن و به من می گفتن از نظر شرعی نمیشه ....من از روی کنجکاوی به اون گفتم به من گفتن نمیشه شیهعه وسنی با هم ازدواج کنن و اون در کمال ناباوری از این که این سوال مطرح کردم به من گفت :فکر نمی کردم شما این سوال بپرسین اخه از شما که خانم تحصیلکرده ایی هستین این سوالا بعیده و بعد طی یه جلسه دیگه که با هم صحبت کردیم دیگه سماجت به خرج ندادو گفت هر جور میلتونه بعد از این قضیه من خیلی پشیمون شدم واحساس احمق بودن به من دست داد حتی دیگه زیاد تو دانشکده نمی دیدمش تا اینکه نتونستم تحمل کنم و رفتم سراغش وبهش گفتم انتظار نداشتم با من این جور برخورد کنین آخه من نه جواب رد دادم نه جواب مثبت فقط گفتم بزارین یه مدت بگذره ولی دیگه اون خیلی سرد با من برخورد می کرد و من احساس می کنم به خاطر سوالی که ازش کردم اونو خورد کردم ....لطفا به من بگین باید چکار می کردم با اون فشار هایی که از نظر اجتماعی روم سنگینی می کرد اون اینقدر از من بدش اومد که حتی صرفش نکرد برام درباره آیینش توضیح بده...تو رو خدا بگین با این حس پشیمونی چه کار بکنم؟ چیکار باید می کردم ؟![/font]
همه چیز رو فراموش بکنید اون آقا،علاقتون و صحبتهایی که فی مابینتون بوده.این حق مسلم شما بوده که چنین سئوالی بپرسید و حرف اون آقا هم مسخره هست تحصیل در رشته ای غیر از رشته های دینی چه ربطی داره به مذهب؟!!! کم نیستند کسانیکه مسلمانند و در مورد ادیان دیگه اطلاعات فراوانی دارند و این در حالیه که تحصیلات آکادمیک آنها بسیار کم در حد دیپلم و یا فوق دیپلمه و برعکس بسیارند افرادی که در رشته های دینی تحصیل می کنند(مانند طلبه های حوظه علمیه) ولی در یک بحث بسیار پیش پا افتاده مذهبی نمیتونن یه بچه 13-14 ساله رو متقاعد کنند و مسئله رو با بحث فقهیش باز کنن
در پناه حق
درود به احساس تو.
كافيه دل گرمش كني تا فراهم شدن شرايط صبر كنه.
سلام.
از ديد يه دختر...
واقعيت اينه كه دختر هاي زيادي رو مي شناسم كه به پاي آقاي پسراي زيادي موندن. خيلي ها به هم رسيدن خيلي ها هم نه. البته بيشتر نرسيدن.
دوست عزيز. دوست داشتن با ازدواج فرق مي كنه.
چه خوب مي شه اگه از همين اول بهش بگي كه شرايطش رو نداري. قبل از اينكه بيشتر به هم وابسته بشين.
چون شما ناخودآگاه اون دختر را اذيت خواهيد كرد و او هم شما رو تحت فشار خواهد گذاشت.
از اول تكليف رابطتون رو روشن كنين. نگين قصدمون ازئواجه چون 95% از كسايي كه بيست تا بيستو پنج با هم دوست ميشن قصدشون همينه ولي آخرش نمي شه.
مطمئن باشين باز هم آدم هاي دوست داشتني تو زندگي هر دوتا تون پيدا مي شه.
موفق باشين.
دورد بر تو واقعا که تو خیلی مردی کمتر که دوست نداری دختری از دستت ناراحت بشه
من که گرفترا یک نامرد شده ولی تو خیلی مردی بگو که قصد ازدواج نداری و فعلا نمی توانی ازدواج کنی .
همون طوری که گفتی دختر خوبی پس یک دختر خوب فقط به شرط ازدواج با یک نفر دوست میشه و هدفش سرگرمی نیست اگر فکر می کنی زن زندگی هست و می تونه مونس خوبی برات بشه از دستش نده و بگو در حال حاضر شرایط ازدواج رو نداری ولی نامزد کن و یه کاری پیدا کن و خودتت جمع و جور کن و برو سر زندگیت خدا دستت رو میگیره اگر هم که واقعا فکر می کنی اونی نیست که می خوای خیالش راحت کن تا بره دنبال کارش. زندگی اونقدرها هم که ما فکر می کنیم زشت و سخت نیست. توکلت به خدا باشه داداشم