لزوم به تعویق انداختن رابطه زناشویی در دوران نامزدی

*برقراری رابطه زناشویی باعث بیشتر شدن احساس تعلق و دلبستگی می شود. در نتیجه واقعبینی و عقلانیت تحت تاثیر قرار می گیرد و قضاوت مشکل می شود. در نتیجه دو طرف یا نمیتوانند در این دوران شناخت کامل و جامعی از فرد مقابل کسب کنند یا اگر هم ایراد و اشکالی در فرد مقابل ببینند با آن احساسی برخورد کرده و به آن اهمیتی نمیدهند. البته گاه افراد پس از فهمیدن ایرادهای اساسی فرد مقابل، قصد میکنند که او را ترک کنند ولی به خاطر داشتن روابط زناشویی و ترس از آبرو با احساس تعهد، از آن منصرف شده و تن به ازدواج میدهند.

*اگر دختر و پسر به هر دلیلی در این دوران از هم جدا شوند، ضربه روحی بسیار شدیدی میبینند چون پیوند و وابستگی آنها بیشتر از حد معمول بوده است.

*اگر دختر و پسر پس از برقراری رابطه، به هر دلیلی در این دوران از هم جدا شوند، پسر باید مهریه دختر را به صورت تمام و کمال پرداخت کند.

* ممکن است با کوچکترین سهل انگاری مشکلات عدیده ای چون بیماری، بارداری و... برای طرفین ایجاد شده و ازدواج را با دردسر مواجه کند.

تا جایی که من بعد از 28 سال متوجه شدم. زمانی باید رابطه زناشویی داشت که مراسم عروسی برگزار شده باشد و به اصطلاح به خونه خودمون رفته باشیم. در غیر اینصورت همیشه دختر متضرر می شود. چون پسر و خانواده پسر ابایی ندارن.