اراده کنيد تا متحول شويد...

انسان متفکر – انسان متوکل

http://img.tebyan.net/big/1388/03/13...5259219193.jpg
برچسب ها، باور آفرين و شخصيت سازند. ما در مسير کمال ، از اين تکنيک براي تهذيب نفس و ساختن هويت و شخصيت جديد و باورهاي عالي، استفاده مي کنيم. در اين مقاله راجع به دو ويژگي تفکر و توکل صحبت مي کنيم که اگر با تمرين و مراقبت در خود ايجاد کنيد ، زندگي تان رنگ و بويي ديگر مي گيرد.

انسان متفکر

از آنجا که فکر ، نردبان معراج انسان است و زندگي در مسير کمال در لحظه هاي انديشه انسان صورت مي گيرد ، لذا يک انسان عارف در واقع يک انسان متفکر است. تفکر به معناي انديشه هاي ناب، زيبا، مثبت و تحول آفرين که در ذهن يک انسان سالک مسير کمال شکل مي گيرد و بازتاب آن لحظه هاي زندگي او را مي سازد. در اين صورت، کيفيت زندگي يک انسان عارف به کيفيت انديشه هاي او بستگي دارد.

انديشه هاي منفي ومأيوسانه، يک زندگي رو به شکست را شکل مي دهد.


هنگامي که ما برچسب انسان متفکر را بر پيشاني ذهن و دلمان نصب مي کنيم، در واقع به ضمير ناخودآگاه خود اين پيام را مي دهيم که ما مرتبا اطلاعات زيبايي را به عنوان انديشه هاي ناب برايت مي فرستيم و تو موظفي تا با دريافت چنين انديشه هايي باورهاي زيبا و روحيه عالي در ما توليد کني. ضمير ناخودآگاه نيز با هدايت انديشه هاي زيبا عالي ترين شخصيت و احساس را در ما خلق مي کند و بستر کمال را براي زندگي ما فراهم مي آورد.

شما به عنوان يک انسان رهرو مسير کمال مرتبا با ذکر اين جمله تاکيدي مثبت که من انسان متفکري هستم در خود، شرايط و بستر کمال را فراهم کنيد. در اين راستا مرتباً بينديشيد که شما کيستيد، در زندگي چه مي کنيد و در نهايت به کجا مي رويد. اين نحوه تفکر، انسان را در شرايط ارزيابي و تصحيح قرار مي دهد و باعث مي شود که شما خود موجودتان را با خود مطلوب، مقايسه کنيد و از رهگذر تصميم هاي درست در زندگي، به اصلاح مسير بپردازيد و به سوي کمال حرکت کنيد.

انسان متوکل

به خاطر داشته باشيم که برچسب ها باور آفرين و روحيه سازند و در نهايت شکل دهنده هويت ما هستند. هنگامي که خود را يک انسان متوکل مي ناميم، در واقع اين باور را در خود مي سازيم که ما به عنوان سالکان مسير کمال، در همه امور زندگي خود ، به خداي رحمان توکل مي کنيم و عاقبت امور را به اراده قدرتمند او مي سپريم و يقين داريم که خداوند از انسان هاي مؤمن مراقبت و دفاع مي کند بدين سان از دغدغه ها رها مي شويم و در آغوش امن خدا احساس امنيت و آرامش مي کنيم.

آري، انسان متوکل کسي است که تنها تکيه گاهش، ذات مقدس خداي يکتاست که بر سرير کاينات تکيه زده و عالم خلقت، با سرانگشت اعجازش در حرکت و تکاپوست. دست نياز انسان متوکل همواره به سوي اوست و خوب مي داند که با دعا و نيايش است که به حريم ملکوت راه مي يابد و خدا به سرزمين قلبش، پا مي گذارد. او سکان کشتي زندگي اش را به دست خدا سپرده است و چون تو را نوح است کشتي بان، ز توفان غم مخور.

انسان متوکل، خود و زندگي اش را به خدا سپرده و هر آنچه هست و نيست را به وي واگذاشته و از اين رهگذر به دنيايي از آرامش رسيده است .

خدا مدافع اوست و در سخت ترين لحظات زندگي، حضورش را بر وي عيان مي سازد. کسي که به خدا توکل مي کند و او را وکيل خود قرار داده است، از هر محکمه اي سرافراز پاي بيرون مي گذارد و اين چنين است که انسان هاي بزرگ؛ انسان هايي که خون تحول و شکوفايي در رگ هاي بشريت تزريق مي کنند ، هيچ گاه نياز به توجيه و دفاع از خويش ندارند ، زيرا خدا که ناجي و بهترين وکيل و مدافع کل کاينات است، خود به نجات آنها مي آيد.
توکل، ريسماني است آويخته از عرش الهي و تنها بيداران و هشيارانند که به اين ريسمان محکم، چنگ زده و رستگار مي شوند. توکل به اين معنا نيست که جريان امور را به خدا بسپاري و خود در کنج عافيت بنشيني و به خويش مشغول شوي؛ زيرا آنکه توکل مي کند، همه راه ها را رفته، همه درها را کوفته، هر پيامي را شنيده، هر ندايي را دريافته، و خود را به آب و آتش زده است و مي زند. او از پاي نمي نشيند و در عين حال نتيجه کار را به خداي رحمان مي سپارد. به تعبير ديگر توکل يعني کار را به اميد خدا انجام دادن،تلاش کردن و حاصل را از خدا خواستن! بيماري که به خدا توکل مي کند ، بهترين نسخه را از متخصص ترين طبيب مي گريد زيرا نيروي توکل و تلقين، آن چنان روحيه اي به وي داده و آن چنان باوري در وي پديد مي آورد که کارخانه داروسازي درونش را به کار مي اندازد و بهترين داروها و مفيدترين آنزيم ها و هورمون ها را براي اين سيستم پيچيده مي سازد و بر بيماري فائق مي شود.

يا من اسمه دواء و ذکره شفاء، اي آنکه نامت، داروي وجود است و ذکرت شفاي جسم روان، به تو توکل مي کنم و خود را به تو مي سپارم. من با توام و تو با مني.

خدايا! بر تو توکل مي کنم که مرکز پرگار آفرينشي و از تو مدد مي جويم که يکتا مددکار عالمي. به درگاه تو پناه مي برم که آفتاب سلطنت در قلمروي امپراتوري هستي، هرگز غروب نمي کند. تو با مني و روح بهاران با من است و بدين سان است که :

اگر غم لشکر انگيزد که خون عاشقان ريزد

من و ساقي، به هم سازيم و بنيادش براندازيم

اي رهرو مسير کمال!

همواره با خود بگو و تکرار کن که من انسان متوکلي هستم و اين جمله تاکيدي، اين باور را در تو مي سازد که خدا، يار و ياورتوست .

در همه امور از تو مراقبت مي کند. اين معني تو را به دنيايي از آرامش و سکون مي برد و هويت بسيار زيبايي در تو مي سازد.

اراده کنید تا متحول شوید

به خودت اعتماد کن......

http://img.tebyan.net/big/1389/11/20...tilldarker.jpg

عزت نفس و اعتماد به نفس بنیادی ترین بخش شخصیت یک فرد می باشد که در تمام جوانب زندگی فرد خود را به نحوی آشکار می سازد. اعتماد به نفس مجموعه باورها و احساسات ما در مورد خودمان است؛ این که ما چگونه شخصیت خود را تعریف کنیم؛ شناخت ارزش و اهمیت خویش؛ داشتن اعتماد و رضایت از خویشتن، توانایی برخورد و کنار آمدن با مشکلات اساسی زندگی؛ و توانایی شناخت پذیرش نقاط ضعف و قوت. در کل اعتماد به نفس یعنی باور و اعتقادی که فرد نسبت به خود دارا می باشد.

کسانی که اعتماد به نفس پایین دارند کسانی هستند که:

1. مرتباً خودشان را مورد انتقاد و سرزنش قرار می دهند.
2. احساس تنهایی می کنند حتی زمانی که در یک جمع قرار دارند.
3. احساس می کنند با دیگران تفاوت دارند.
4. احساس افسردگی، گناه و شرمساری دارند.
5. از شکست و عدم موفقیت می هراسند.
6.عادت به پشت گوش انداختن کارها دارند.
7. قادر به بیان خواسته ها و نیازهای خویش نمی باشند.

آنان که از اعتماد به نفس بالا برخوردارند کسانی هستند که:

1. از این که مورد انتقاد قرار گیرند نمی هراسند.
2. به نقطه نظرات دیگران گوش می دهند.
3. نیازی به تحقیر و تمسخر دیگران ندارند.
4. در برابر مشکلات و موانع به آسانی تسلیم نمی گردند.
5.به تصمیم گیری هایشان اعتماد دارند.
6. هنگامی که از آنان پرسشی می گردد حالت تدافعی به خود نمی گیرند.
7. از نقاط ضعف و قدرت خود آگاهی دارند.
8. توانایی بخشش اشتباه خود و دیگران را دارند.
اعتماد به نفس مجموعه باورها و احساسات ما در مورد خودمان است؛ این که ما چگونه شخصیت خود را تعریف کنیم؛ شناخت ارزش و اهمیت خویش؛ داشتن اعتماد و رضایت از خویشتن، توانایی برخورد و کنار آمدن با مشکلات اساسی زندگی؛ و توانایی شناخت پذیرش نقاط ضعف و قوت. در کل اعتماد به نفس یعنی باور و اعتقادی که فرد نسبت به خود دارا می باشد.

راه هایی تقویت اعتماد به نفس چیست؟

گذشته را بپذیرید و آینده را تغییر دهید.
شما باید بدانید که گذشته را نمی توان تغییر داد، اما آینده هنوز نیامده و شما می توانید هر طور که می خواهید آن را بسازید. باید عاقلانه به گذشته نگاه کنیدو از تجربیات، خطاها و شکست های گذشته درس بگیرید و وقت خود را صرف فکر کردن در مورد چیزی کنید که توانایی ایجاد و تغییر آن را دارید.

در مورد هدفتان با خود گفتگو کنید.
اهدافتان را به صورت جملات مثبت بنویسید و آن را برای خود بخوانید. اهدافتان باید واقعی و منطقی باشد.

تصمیم گرفتن را تمرین کنید.
آن دسته از افرادی که در سال های اول زندگی برای خود تصمیم می گیرند از آن هایی که تصمیم نمی گیرند اعتماد به نفس بیشتری دارند. بنابراین از هر فرصتی برای تصمیم گیری استفاده کنید و این نیرو را در خود پرورش دهید.

نتایجی را که می خواهید پیش خود مجسم کنید.

اگر می خواهید از شر خصوصیتی که دوست ندارید رها شوید خود را در حالتی تصور کنید که از آن خصوصیت هیچ اثری در شما نباشد. همین تصویر و تکرار آن شما را از شر این خصوصیت رها می کند.

در برخی زمینه ها مهارت پیدا کنید.
داشتن آگاهی های عمومی بسیار مفید است اما کافی نیست. برای پیشرفت شما باید در زمینه ای متخصص شوید. مثلاً اگر نقاشی کشیدن را شروع کرده اید، آن را ادامه دهید تا نقاش ماهری شوید.

به خودت اعتماد کن