خانواده همسرم آرامشم را بر هم زدن

سلام.من عضو تازه واردم.امیدوارم کمکم کنید.
من ۶ساله عروسی کردم.

چه در دوران عقد و چه در تدارکات عروسی و حتی بعد از اون،من متوجه نشدم که همسرم خانواده ای داره!!!

ما حدود ۳۵دفیقه فاصله مکانی داریم با اونا و همین شده بهونه براشون که راه ما دوره.طوری که حتی برای بردن جهیزیه من نیومدن!!!!
هر وقت اگه پول ازشون قرض گرفتیم مث اینکه از غریبه قرض کردیم و با همون شرایط پس دادیم.

با وجود قول کمک ۲میلیونی برای عروسیمون،اما حتی یه قرون ندادن.تو این ۶سال یه بار نپرسیدن که بابا شما چه جوری زندگی میکنید۶با وجود قرضا و وامای زیاد،دارید بخورید یا نه؟؟!!!

اما با وجود این مسائل حتی یک بار هم نه من نه خانوادم اعتراض یا بی احترامیی نکردیم.

اما الان میبینم که با وجود اینکه همسرم میدونه رفتارای خانوادش خوب نیس اما خیلی خوب و مهربون باهاشون رفتار میکنه.
این از نظر خییییلیم خوبه اما پقتی از کوچکترین حرفای من ناراحت میشه و قهر میکنه،عصبانی میشم.

همش با خودم میگم منیکه اینقد بهش محبت میکنم و اینو خودش همیشه میگه،چرا باید عکس العملاش با من اینطور باشه اما با خانوادش عاااااالی باشه؟

چرا کسی کمکم نمیکنه؟؟؟:315:

من خییییلی ناراحتم:(

منم دلم میخاد پیش خانوادم سر بلند باشم.افتخار کنم که خانواده شوهرم بفکرمن.
اما حالا که اونا رو نمیشه تغییر داد تو این سن و سال، با رفتارای شوهرم چه کنم؟

با سلام به شما دوست عزيز... بايد قبول کنيد که شما وقتي ازدواج ميکنيد با يه فرد زندگي نميکنيد بلکه با يه خانواده وفرهنگ با تفکرات شون ازدواج ميکنيد اينکه خانواده همسرتون به شما خيلي توجه نميکنن ويا کمکي نميکنن ويا اونطوري که شما انتظار داريد به جهت عاطفي ومعنوي حمايت نميشيد ممکنه به شرايط آداب ورسوم خانوادگي همسرتون برگرده معمولا سطح رفتارهاي ما با ديگران ناشي از رشد ديدگاه هاي ما درخانواده خودمون داره پس نميتونيم بيش تر ازاوني که دريافت کرديم انعکاس بديم بهرصورت درخيلي خانواده ها خصوصا درمورد فرزند پسرشون اينطوري فکرميشه که بعداز ازدواج زندگي خودش به خودش ربط داره وبايد روي پاي خودش بايسته البته موضوعات اقتصادي هم درخانواده ها بي تاثير نيست بهرصورت اين موضوع نبايد سبب ناراحتي شما بشه اين جزء تفکرات اين خانواده هست ولي اين رو فراموش نکنين که خانواده هرکس براي هر فرد به منزله هويت اوست پس اينکه فکرکني با تمام کم توجهي ها ي اونا اين مجوز به شما داده ميشه که ازاونا بد بگين وگله کنين وهمسرتون هم شمار و همراهي کنه بسيار تصور غلطي هست پذيرفتن اين موضوع براي طرف مقابلتون زير سوال رفتن خانواده اش ودرپي اون خودش هست پس اگه قلبا هم اين موضوعات را قبول داشته باشه هرگز با شما دراين موارد همراهي نميکنه پس از سرزنش نمودن ويا مقايسه نمودن وبه رخ کشيدن رفتارهاي اونا درمقابل چشم همسرتان خودداري کنيد مطمئن باشيد ايشون همه چيز رو متوجه ميشن بيشتر تمرکز تون براين باشه که بالاخره خودتون با سعي وتلاش اين بحران ها رو پشت سر ميذارين بدن احتياج به کسي پس با حمايت وهمدلي با هم سعي کنين مشکلات اقتصادي ومقطعي خودتون رو تبديل به مشکلات خانوادگي نکنين که اين موضوع خيلي پيامدهاي بدي خواهد داشت ورفته رفته سبب دوري شما از هم خواهد شد .... من خيلي سربسته گفتم چون شما هم سربسته عنوان نمودين ولي اوني که خيلي هويداست تموم کردن انتقادات وتسري دادن مشکلات خودتون به خانواده همسرتون هست مراقب جريجه دارشدن غرور همسرتون باشيد بهرصورت ما درانتخاب همسرمون به ناچار خانواده اون رو هم پذيرفته ايم پس سعي نکينم اونارو وهمديگه رو ويرايش کنيم ... موفق باشيد وازحساسيت هاي خودتون دراين مورد به سرعت کم کنيد

ardeshirk عزیز؛
ممنون از راهنماییتون.
من متوجه ام که باید بخاطر همسرم هم شده
حرمتها رو حفظ کنم.و همیشه هم همینطور بوده.
طوریکه اصلا اونا نمیدونن که من ناراحتم از بابت کاراشون.
من مشکل رفتار همسرمه.با اینکه خودشم معترضه بخاطر اعمال خانوادش،
اما عکس العملش با اونا فوق العادس اما با من خیلی حساس و زود رنج
من تو این ماجرا گیر کردم

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط "باران آرام"

من ۶ساله عروسی کردم.
من 3 ساله.

چه در دوران عقد و چه در تدارکات عروسی و حتی بعد از اون،من متوجه نشدم که همسرم خانواده ای داره!!!
منم همینطور ! جز مزاحمت ها، دخالت ها و آزار و اذیتشون.

ما حدود ۳۵دفیقه فاصله مکانی داریم با اونا و همین شده بهونه براشون که راه ما دوره.
طوری که حتی برای بردن جهیزیه من نیومدن!!!!
خانواده همسر منم نیومدن.

هر وقت اگه پول ازشون قرض گرفتیم مث اینکه از غریبه قرض کردیم و با همون شرایط پس دادیم.
هیچ وقت به ما پول قرض ندادند.

با وجود قول کمک ۲میلیونی برای عروسیمون،اما حتی یه قرون ندادن.تو این ۶سال یه بار نپرسیدن که بابا شما چه جوری زندگی میکنید۶با وجود قرضا و وامای زیاد،دارید بخورید یا نه؟؟!!!
نداشتیم بخوریم ولی به روی خودشون هم نیاوردند. همین یه پسر رو هم دارند.

اما با وجود این مسائل حتی یک بار هم نه من نه خانوادم اعتراض یا بی احترامیی نکردیم.
ما هم همینطور.

اما الان میبینم که با وجود اینکه همسرم میدونه رفتارای خانوادش خوب نیس اما خیلی خوب و مهربون باهاشون رفتار میکنه.
خوب و مهربون؟؟ شوهر من خانواده اش رو می پرسته!

این از نظر خییییلیم خوبه اما وقتی از کوچکترین حرفای من ناراحت میشه و قهر میکنه،عصبانی میشم.
هه!! چه مقایسه ای داری می کنی آخه!

همش با خودم میگم منیکه اینقد بهش محبت میکنم و اینو خودش همیشه میگه، چرا باید عکس العملاش با من اینطور باشه اما با خانوادش عاااااالی باشه؟

---

همین که به محبت هات اعتراف میکنه باید برات کافی باشه. کاش شوهر من هم اعتراف می کرد. کاش شوهر من هم کوتاهی های خانواده اش رو میدید. برو خدا رو شکر کن عزیزم. رابطه ی شوهرت با خانواده اش رو با رابطه ی اون با خودت مقایسه نکن.
زابطه ی خودتون دونفر رو درست کن. نه از راه مقایسه. از راه پیدا کردن مشکل ها.

از خانواده همسرت توقع نداشته باش ، شوهرت نون آور زندگیته ... پس نگو که من و خانوادم تا حالا یک بار هم به خانوادشون اعتراضی نکردیم .. چون جایی برای اعتراض وجون نداره .:)
رفتار خوب از نظر شما چیه ؟ اینکه میگی همسرم با اینکه میبینه خانوادش رفتار خوبی ندارن یعنی چی ؟ میشه یکم توضیح بدی عزیزم ؟

تمنای من عزیز ممنون که وقت گذاشتی.
من اصلا اصلا موضوعم بی تفاوتی اونا نسبت به ما نیس.اتفاقا به همسرم افتخار میکنم که رو پای خودش ایستاده از اول.
تنها دلیل ناراحتیم اینه که چرا همسرم با من زودرنج و حساسه.
منیکه به قول خودش از همه براش عزیزترم.
خوب اگه عزیزترم، توقعم هم بالا میره که رفتارش بامن
ورای همه رفتاراش باشه.
این مورد که منو خانواده ام جایی برای اعتراض نداریم:
اگه شما جای ما بودید که خانواده داماد هرچی به ما رسید گفتن
رسم نداریم،حتی برای جهیزیه که وظیفه اونا بود و انگار نه انگار.فقط ماهها بعداز
ازدواج ما مث یه مهمون غریبه با دعوت اومدن، یا حتی کادوهای عروسی دیگران رو
بیشتر از کادوی پسرش دادن،یا اینکه تو هربار اثاث کشی ما فقط خانواده من
تمام کارا رو کردن و اونا حتی یه زنگ نزدن و هزاران موارد دیگه.....
جای اعتراض نداره؟

همسرت میدونه که رفتار خانوادش چه خوب و چه بد قابل تغییر نیست پس با محبت و مهربونی باهاشون ادامه میده
اما چون شما رو خیلی دوسن داره توقع کوچیکترین بی توجهی یا قهر یا ناراحتیه شما رو نداره به خاطر همین این رفتارها رو از خودش نشون میده و جلوی شما حساس تر برخورد میکنه قهر میکنه

آخه این دوست داشتنه!؟
هر حرفی از طرف خونوادش زده میشه،حتی خییییلی تابلو که منظورشون چی بوده، بازم تفسیر مثبت میکنه
و میگه من اونا رو میشناسم.باشه درست.
اما وقتی من حرفی میزنم بی اونکه منظور واقعیم اون چیزی باشه که همسرم متوجه میشه،اما تفسیر منفی میکنه.
خوب تو اگه می خای وسط ماجرا رو بگیری چرا همش من باید تحقیر بشم و تحمل کنم و کوتاه بیام؟
فکر میکردم تکیه گاهمه:315:
من خییییلی تنهام

نمی دونم چرا. فقط خواستم بگم این مشکل تو تنها نیست. یه مشکل همه گیر هست و فقط زن هایی موفق میشن که سیاست لازم رو داشته باشند.