با بیکاری همسرم چیکار کنم

سلام
یه موضوع مجزا از همه مشکلات اینجا مطرح کردم چون فکر میکنم ریشه بسیاری از مسایل م باشه از همه دوستانم خواهش میکنم راهنماییم کنید
همسر من 30 سالشه انواع کارهارم انجام داده یعنی تنبل نیست ولی الان 3 ساله که تقریبا" روهم 1 سال سر کار نرفته
مشکل اصلی فکر میکنم تعداد تخصص هاش و توانایی هاش و زوم کردن روی شغل خاص که به هیچ روشی نتونسته بدستش بیار و صبح تاشب ذهنش پیش این شغل از طرفی سر هر کار دیگه ای که میره بعد یه مدت یهو استعفا میده میاد ببیرون چون یا کسی چپ نیگا کرده یا قدرش رو نمیدونن یا حقوقش بده و ....
الان تقریبا" 4 ماهه که کلا" داره بیکار میگرده و هیچ کار قاب توجهی هم واسه پیدا کردن کار نمیکنه وقتی ازش میپرسم میگه رفتم اپلیکشن گذاشتم تو فلان سایت به این 3 نفرم مثلا" سپردم (همین و همین حتی عارش میشه 2 بار به اون طرف تلفن بزنه میگه زشته و ....) وقتی ام که یکم بیشتر سوال کنم ک مثلا" اینجا و اونجا چی شد عصبانی میشه که داری چک لیست از من میپرسی و هربار با همین روش ها داستان میپیچونه
حالا تو خونه موندنش غیر فشار های مالی که حالا خیلی ام مهم نیست باعث گیر دادن هاش و بهانه گیری و افسردگی و عصبی شدن خودشم شده و منم داره مریض میکنه به هیچ صراطی هم مستقیم نیست لطفا" بگید چیکار کنم
چون کارش شده فقط مقصر کردن این دولت و ادمایی که نمیذارن به حق و جایگاهش برسه البته راست میگه ولی این حرف ها تاثیری تو وضع موجود ما نداره و میخواد به من بگه هیچ مشکل مالی نداریم در صورتی که میدونم داره له میشه زیر فشار و مادرش هر ماه داره بحسابش پول میریزه

بهش بگو بره دوره های بورسو ببینه و یاد بگیره بعدش بره تو بورس و کم کم سرمایه زیاد کنه و ....
الان من خیلی ها را دیدم که حتا از کارهاشون استعفا دادن و رفتن تو بورس! با 30-40 میلیون سرمایه میشه ماهی تقریبا 1.5-2 ملیون درآمد داشت و به قدری فکر را مشغول میکنه که دیگه جایی واسه غر زدن و ... .نداره! البته ریسکشم داره و بلدی میخواد اما اگه با مطالعه کنه انشالله سود خوبی داره!

یعنی هیچ کس نمیتونه کمکم کنه ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟:mad:

به نظر من شما باید اول خودتون بهترین توانایی همسرتون رو پیداکنید. منظورم همون چیزیه که می تونه بیشترین درآمد رو ازش داشته باشه. فرض کنیم همسر شما هنرمنده، به کامپیوتر هم وارده، حسابداری هم بلده و ... ولی مطمئنا توی یکی از اینا توانایی بیشتری داره.
1. بهترین توانایی ایشون رو پیدا کنید.
2. روی اون تمرکز کنید و نگذارید و با پیدا کردن یک کار مناسب در همون زمینه برای شوهرتون اجازه ندید زمینه کاریش تغییر کنه (با تشویق، غر نزدن از مشکلات مالی زندگی، قناعت و این قبیل شعارها !!!)
3. خیلی وقتها نارضایتی شغلی به خاطر مقایسه نادرست با بقیه است. همسر شما نباید خودش رو با بقیه مقایسه کنه چون اینکار باعث دلزده شدن و بی انگیزگی می شه. تا جاییکه می دونم خیلی ها از کاری که دارن راضی نیستن ولی به هر حال بهش "می چسبن". به همسرتون بگید که قبل از ترک یک کار، غیر از علاقه خودش، به چیزهای دیگه ای هم (مثلا حفظ زندگیش) فکر کنه.
4. آیا همسرتون از اون مردهایی هست که دوست داره یک شبه ره صد ساله رو بره؟ آیا سطح رفاه زندگیتون نسبت به همسایه ها، اقوام و نزدیکان پایینتره؟ آیا دوستان شوهر شما موقعیتهای خیلی بهتری دارند؟

.
4. آیا همسرتون از اون مردهایی هست که دوست داره یک شبه ره صد ساله رو بره؟ آیا سطح رفاه زندگیتون نسبت به همسایه ها، اقوام و نزدیکان پایینتره؟ آیا دوستان شوهر شما موقعیتهای خیلی بهتری دارند؟[/quote]
سلام ممنون که پاسخ دادید
نه همسرم بر عکس چون چندین سال برای بدست اوردن شغل مورد نظرش واقعا" درس خوند از صبح تا شب با تمام مسایل و فشار های مالی برای رشتش هزینه کرد و جزو تاپ ترین افراد تو رشتش شد وقتی میبینه توی امتحانات استخدامی جزو نفرات اول ممیشه ولی طی مراحل بعدی چون اسمش جزو افراد بند پ نیست یهو حذف میشه و دستشم به هیچ جایی بند نیست که حقش بگیره باعث میشه عصبی شه نا امید شه و فکر میکنم افسردم شده حالا علی رقم علاقه و استعدادش میره تو کارهای دیگه راستش من احساس میکنم اون کارهارو در حد و اشل خودش نمیبینه و افرادی که باهاش همکار میشن رو در سطح خودش نمیدونه (با اینکه نوع کارهایی که داشته هم تو شرکت های خیلی خوب سمت خیلی خوب) ولی باعث میشه کمترین حرکتی که ببینه ول کنه بیا بیرون منم یکم فشار میارم بهش هرروز میره دکتر قلب که ای قلبم مورد پیدا کرده و ....
زندگیمون نه پایینتر نیست سطح رفاهمون بد نیست یعنی راستش من زندگی مجردیم بهتر بود ولی توقع خاصی از همسرم ندارم و در عین حالم خانواده هامون به عناوین مختلف حمایتمون میکنن که یه وقت سخت نگذره بهمون ولی خودش میدونم تحت فشاره ولی سعی داره بمن بگه همه چیز مرتب
دوستان شوهرم 2 بخشن دوستای زمان قدیمش که تخصص های خیلی خاصی هم ندارن ولی چون کار براشون عار نبوده خوب الان پیشرفت کردن و دوستاییش که هم تخصص خودشن و بعضی هاشون رو همسرم میگه بیسوادن ولی با بند پ سر کار رفتن که اینا ناراحتش میکنه
با این شرایط میدونم سرهرکاری میره سر چندماه یهو استعفا میده همشم میگه یبینی که من تلاشم رو میکنم ولی نمیشه اخه این شد جواب؟؟؟؟؟؟؟؟

- - - Updated - - -

بخدا خیلی سخته از صبح تا شب عین زنا تو خونس اگه بچه نبود من میرفتم سرکار که نباشم
همش بهانه گیری گیر دادن
چرا در یخچال رو اینجور بستی چرا خونه تمیز میکنی جلو من!!!! چرا دست بچرو اینجوری گرفتی ؟؟ این دوستت زنگ زد چی گفت؟؟؟ بخدا زندگیم جهنم شده تازه یه جاییم دعوت شیم بهانه گیری میکنه دعوا راه میاندازه تازه فهمیدم چون مردا راجع به کارشون از هم میپرسن اقا بیکاره میمونه چی بگه ابروش نره
خودش که دیوانس منم داره دیوونه میکنه ارزوم شده مثل بقیه مردا صبح بره شب بیاد

عزیزم همسرت واقعا در شرایط سختیه.واقعا ما خانم ها نمیتونیم درک کنیم.سعی کن تحملش کنی.
اینکه افراد در جایگاه واقعی خودشون قرار ندارن یه مشکل بزرگ تو جامعه ماست و اینکه علم و تخصص دیگه انگار هیچ ارزشی در سازمانها ندارن و فقط همون بند پ مهمه.
ببین عزیزم همسر من هم مدتیه سر یه کاری میره که اصلا در شانش نیست و همکاراش خیلی سطحشون پایینه و میگه ارزشی برا تحصیلاتش قائل نیستن و...
همسرم به شدت افسرده شده بود.من اولا فکر میکردم اگه درمورد این موضوع تو خونه صحبت نکنیم بهتره و هر وقت میخواست صحبت کنه بحثو عوض میکردم اما اون هر روز عصبی تر میشد.اما روشمو عوض کردم و من هم باهاش همراه شدم.فهمیدم که دوست داره باهاش حرف بزنم درمورد کارش.منم میکفتم آره درست میگی.حق تو نیست و...
الان با اینکه منتظر یه فرصته که بیاد بیرون اما آرومتر شده خیلی و هروقت به هم میریزه میاد با هم حرف میزنیم و آروم میشه.
گفتم شاید این تجربه کمکی باشه برات.دعا میکنم مشکلتون حل شه:323:

منم دقیقا این شرایط رو گذروندم همسرم بیکار بود . اما چون بیکاری رو نقطه ضعف خودش می دونست برای جبران کردن این نقطه ضعف اخلاق و رفتارش رو خیلی خوب می کرد اما وقتی رفت سرکار و خیالش راحت شد رفتارش هم خیلی عوض شد .. تمام چیزهایی که به خاطر من مراعات می کرد و کنار گذاشت . می خوام این رو بگم همیشه مسائل مالی بزرگترین مشکلات نیست سعی کن رفتارت خیلی سنجیده و خوب باشه چون تمام این رفتارهات بعد از کار روش تاثیر می گذاره