مستقل کردن خونه .....کسانی که تجربه دارید.لطفا کمممممممککککک

دوستان عزیز سلام.
از وقتی که با این سایت مفید وشما دوستان عزیز و مهربون آشنا شدم و توی تاپیکهام و سایر تاپیکها نظرات دوستان رو خوندم ،تصمیم گرفتم از صفر شروع کنم و زندگیمو بسازم.
اما قبل از هر چیزی میخوام از طبقه بالای خونه پدر شوهرم نقل مکان کنم.قبل از ازدواج گفته بودند این طبقه برای پسرمونه و .....اما بعد از گذشت 3 سال هنوز سند رو به نامش نکردند و جالب اینجاست که شوهرم هم تمایلی به این کار نداره.میدونم اگه بریم باید از جیب خودمون اجاره بدیم و شوهرم اینجا رو اجاره نمیده که کارمون راحت تر بشه.شاید هم اجازه نداره.خونه خودمون هم که شوهرم با زحمت خودش خریده،داده به خواهرش نشسته و حاضر نیست ازش بگیره.
البته اینم بگم من با میل خودم نیومدم توی این خونه.شوهرم با سیاست (که من از نظر من یک فریب و دروغ بزرگ بود)منو کشوند اینجا که خواهرشو توی خونه خودش نگهداره.
حالا با این شرایط به نظر شما من چطوری میتونم شوهرمو راضی کنم که از اینجا بریم.تا حالا چند بار بهش گفتم.همیشه کارمون به دعوا و چندین روز قهر میکشه.شدیدا مخالفت میکنه.به هیچ عنوان حاضر نیست از خانواده اش حتی به اندازه یک خیابون دور بشه.رابطه من با خانواده اش بد نیست ولی دوست ندارم با هم باشیم.چون خواه نا خواه شوهرم تاثیر پذیره.
نمیدونم چطور این کار و بکنم.خیلی برام مهمه.آخه مگه من نباید بعد از 3 سال که مطابق میل شوهرم زندگی کردم توقع داشته باشم که حالا اون به خاطر من کوتاه بیاد؟؟؟؟
خواهش میکنم راهنماییم کنید.

آره حق داری عزیزم ، ولی باید شرایط جور شه .الان که نمیشه خواهرش رو از اونجا بلند کرد .در ثانی خانواده همسرت این خونه رو به همسرت دادن ،اگر شما بخواهید از اونجا برید و خونه رو اجاره بدید ، شاید دلشون نخواد کس غریبه ای بیاد جای شما زندگی کنه .
و شاید اصلا بهشون بر بخوره که مگه ما چیکارشون کردیم که می خوان خونه رو اجاره بدن از اینجا برن . برای همین همسرت نمیتونه تو روی پدر و مادرش این مستئل رو مستقیم بگه .
شاید اگر خواهرشون به جای شما بیان اونجا زندگی کنن ، شما بتونید برید خونه خودتون .امکانش هست ؟

- - - Updated - - -

خانواده همسرت خیلی متحد و با هم هستند.

این که شما هنوز نمی دونی خانه همسرت واقعا مال خودش هست یا نه (تاپیک قبلی )
خواهرش اونجا ساکنه
سندی ندیدی
خانه ای که توش هستید اسمن مال همسرت و رسما به نام پدرش هست و ....

با بردن همسرت از این خانه به چیزی نمی رسی. فقط هزینه های زندگیتون اضافه میشه و همسرت یک قدم بیشتر از تو دور می شه.

شما همسرت را بین خودت و خانواده اش می بینی. فکر می کنی با هر قدمی که همسرت از اونها دور بشه، یک قدم به شما نزدیک شده.
این اشتباه است.
همسرت کنار خانواده اش ایستاده، مثل همه ما.
اگر می خواهی بهش نزدیک بشی یا باید خودت به سمتش قدم برداری، یا همسرت و خانواده اش همه باهم به سمت تو گام بردارند.

چرا روی این مسائل تمرکز کردی؟
وقتی زندگی مشکل نداره، براش دنبال مشکل می گردید؟

گفت که مال شماست یعنی تا وقتی که بخاین میتونین تو اون خونه بشینین نگفتن که سند میزنن به نامش
تا حالا هم ندیدم پدری بیاد یه طبقه از خونه رو به نام پسرش یا دخترش کنه رسم هم نیست وی رسم هست که یه طبقرو میدن بچه هاشون ساکن بشن
شما هم اگه میتونی راضیشون کن که اونجارو اجاره بدن شما با پولش جای دیگه رو بگیرین
همچین مالتون نیست که توقع داشته باشین بزنن به نامتون یه لطفی کردن در حقتون که نرین جای دیگه اجاره نشینی
اگرم میگین که حق شوهرتونه و سهم ارثشه و اینا اونا خدای نکرده خدای نکرده بعد وفات پدر شوهرتونه

نه متاسفانه.امکانش نیست.چون ما و خواهر شوهرم توی دو شهر متفاوت هستیم.

- - - Updated - - -

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط شیدا.

خانواده همسرت خیلی متحد و با هم هستند.

این که شما هنوز نمی دونی خانه همسرت واقعا مال خودش هست یا نه (تاپیک قبلی )
خواهرش اونجا ساکنه
سندی ندیدی
خانه ای که توش هستید اسمن مال همسرت و رسما به نام پدرش هست و ....

با بردن همسرت از این خانه به چیزی نمی رسی. فقط هزینه های زندگیتون اضافه میشه و همسرت یک قدم بیشتر از تو دور می شه.

شما همسرت را بین خودت و خانواده اش می بینی. فکر می کنی با هر قدمی که همسرت از اونها دور بشه، یک قدم به شما نزدیک شده.
این اشتباه است.
همسرت کنار خانواده اش ایستاده، مثل همه ما.
اگر می خواهی بهش نزدیک بشی یا باید خودت به سمتش قدم برداری، یا همسرت و خانواده اش همه باهم به سمت تو گام بردارند.
چرا روی این مسائل تمرکز کردی؟
وقتی زندگی مشکل نداره، براش دنبال مشکل می گردید؟

---

دقیقا همینطوره.ولی فکر نمیکنید وابستگی شدید در این حد برای کسی که زندگی مستقل تشکیل داده مشکل ساز باشه؟یعنی من در یک سمت و شوهرم و خانواده اش در سمت دیگه قرار گرفتن؟پس زندگی مشترک من و همسرم چی میشه اگه قراره من جدا از همسرم باشم؟منم بچسبم به خانواده ام و توقع داشته باشم شوهرم خودشو به من نزدیک کنه و همه جوره با من کنار بیاد؟؟؟؟؟به نظر من این رویه درستی نیست.

- - - Updated - - -

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط ژپتو

گفت که مال شماست یعنی تا وقتی که بخاین میتونین تو اون خونه بشینین نگفتن که سند میزنن به نامش
تا حالا هم ندیدم پدری بیاد یه طبقه از خونه رو به نام پسرش یا دخترش کنه رسم هم نیست وی رسم هست که یه طبقرو میدن بچه هاشون ساکن بشن
شما هم اگه میتونی راضیشون کن که اونجارو اجاره بدن شما با پولش جای دیگه رو بگیرین
همچین مالتون نیست که توقع داشته باشین بزنن به نامتون یه لطفی کردن در حقتون که نرین جای دیگه اجاره نشینی
اگرم میگین که حق شوهرتونه و سهم ارثشه و اینا اونا خدای نکرده خدای نکرده بعد وفات پدر شوهرتونه

---

آقای ژپتو گفته بودند خونه مال خودشه چون توی ساختنش سهیم بوده.وگرنه من چشم به اموال پدر شوهرم ندارم که!امیتونستند از اول بگن لطف میکنیم اجازه میدیم اینجا بشینید.نه اینکه بگن پسرمون اینو داره و اونو داره....که بعدا توقع ایجاد بشه.

به هر حال خوشتون بیاد یا نیاد اگر شوهرتون از خانوادش دور شه رفتارهای بدش شروع میشه و تاپیک های شما شروع می شه که شوهرم به من بی محلی می کنه ..دیر میاد خونه و ....
بذار این ارتباط سالم ادامه پیدا کنه پسرها اگه با خانوادشون رابطه خوبی نداشته باشن سمت چیزایی که نباید رن می رن
پس مواظب زندگی خوبت باش
اینقدر به فکر سند و مدرک هم نباش گفتند مال پسرمونه و شما هم الان تو اون خونه هستین 4 تا کاغذ و سند اینقد ارزش داره که بخاطرش بهترین سالهای زندگیتونو حرثص می خورید ؟