آیا این حالات من بعد از طلاق عادی هست؟ چه توصیه ای دارید؟

سلام دوستان سال نو مبارکماشالله آقای مدیر این تالار را چه نو نوار کرده اند احساس می کنم مثل آلیس در سرزمین عجایب هستم و به قول مولانا هر لحظه به رنگی بت عیار درآمد!قول داده بودم بعد از طلاق هم بیایم و از احوالات خودم بنویسم 1- یادم میاید گفته بودم که انرژیم کم است و هیچ کاری نمی توانم انجام بدهم. الان برعکس ،انرژیم زیاد است و اطاقم برخلاف یکی دو سال اخیر ترگل ورگل و مرتب و خودم همیشه شسته رفته و مرتب و در حال مطالعه برای کنکور دکترا در ایران و یک امتحان زبان سخت برای خارج از کشور هستم . 2- واقعیتش حالم بسیار خوب است و در کل بعد از جدایی آرام آرام حالم رو به بهتر شدن گذاشت و یک مسافرتی هم کردم که خیلی تاثیر فوق العاده ای روی من داشت و بعد از آن خواب و خوراکم هم تنظیم شد و خلاص! 3- دلم برای آن شخص ثالث ( همسر سابق ) تنگ نمی شود خدایی بدون تعارف عرض کردم . اصلا نه خاطرات بد و نه خاطرات خوب ( اگر هم بود ) به ذهنم نمی آیند و اگر می آیند انقدر کم است که می شود نادیده گرفت . نه تنفری از اوشان دارم و نه عشقی . کلا در گوشه ای از تاریخ ثبت شده اند و تمام.4- در این مدت کوتاه بعد از جدایی سرو کله چند نفر پیدا شده بود که دو نفر ازدواجی بودند ولی من بی رحم با سنگدلی ردشان کردم . از شوخی گذشته تنها موردی که در من پدیدار شده ترس و فرار از جنس مذکر است . یعنی حرف ازدواج که می شود حتی به شوخی دلم می گیرد و احساس خفگی می کنم و دلم می خواهد فرار کنم و در دور دست ها گم شوم.5- درمورد حرف مردم خوب نمی توانم بگویم چه چه می زنم و خوشم می آید ولی طوری برخورد کرده ایم خانوادگی که کسی اصلا جرئت نمی کند بپرسد که چه شد و چه نشد و انگار نه انگار که اتفاقی افتاده . بعله !یه همچین موجوداتی هستیم ما!البته این نوع برخورد پرخاش نیست بلکه باز نکردن موضوع نزد کس و ناکس و عدم دردل و ذکر جزئیات نزد هر کسی است . حال با توجه به موارد فوق : گاهی خودم هم تعجب می کنم از بهبود سریع اوضاعم و حتی سیگار و داروها را هم کنار گذاشته ام. البته مشاورم تا قبل از عید ادامه داشت و باز هم می خواهم ادامه بدهم . حالا از شما می خواهم کمکم کنید در جواب این سوالات : آیا این که حال من خوب است طبیعی است و یا من دارم ناراحتی خود را انکار می کنم؟ البته نمی گویم اصلا ناراحت نیستم و حالم عالیست بلکه حالم از بد به خوب تغییر پیدا کرده و ناراحتیم کمتر از آن هست که آزارم بدهد. آیا تلاش برای فرار من از جنس مذکر ( البته وقتی به عنوان خواستگار نزدیک می شوند ) طبیعی است؟ واقعا یک حسی دارم که دوست دارم دو تا پا دارم دو تا هم قرض بگیرم و از مهلکه بگریزم در این مواردآیا این فرار خوب خواهد شد؟کلا چه توصیه هایی برای من دارید که زندگیم بهتر بشود و بویژه از اشتباهات آتی بپرهیزمممنون از شما * لحن طنز آلود من در این پست برای این بود که هی آمده ام اینجا و ناله کرده ام و احساسات بد خود را انتقال داده ام بر من بود که حال که احوالات اندکی خوب است این را نیز تقسیم کنم با شما .

- - - Updated - - -

یادم رفت از مدیریت تالار و طراح این سایت تشکر کنم که سن من را به جای 30، 29 ذکر کرده اند به هر حال یک سال هم یک سال است ;)

سلام بر سابینا خانم

سال نوی شما مبارک خانمی

خوشحالم از حال خوشت .:310:

سابینای عزیزم خیالت تخت که این یعنی حال خوبی که باید داشته باشی . خوشحالم زود به این حال رسیدی . باید بگم این احوال یعنی سلامت روحی پس خوشحال باش . در مورد ترس از جنس مذکر با توجه به تجربه های تلخ طبیعی هست اما منطقی نیست . فعلاً باید طبیعی بودنش را بپذیری تا به مرور زمان از این حالت بیرون بیایی و بتوانی منطقی نگاه کنی و مطمئن باش این اتفاق خواهد افتاد . تا چند ماه نباید خواستگار بپذیری و اصلاً به این موضوع ترس از جنس مذکر فکر کنی . به عبارتی به این حالتت بی توجه باش . و فعلاً هم باب ارتباط و گفتگو برای ازدواج را با هیچ کس باز نکن تا حداقل 6 ماه .

باز هم خوشحالم و از نوشتارت کاملاً تغییرت از حال بد به خال خوب هویداست . مشاوره ات را هم ادامه بده این از اثرات مشاوره ها و همتت در تغییر حال خودت بوده .


موف و موفق تر باشی خانمی:228: . راستی روش خودت و خانوادت در رابطه با حرف مردم هم عالی هست:104: همینطور ادامه دهید

من چرا بلد نیستم اینجا بنویسم هر چقدر اینتر می زنم تمام سطر ها همردیف می شوند ///ممنون از فرشته خوبم /// حرفهای شما به من این اطمینان را داد که نه بابا انگار واقعا اوضاع عادی و خوب است و مرسی که منو فراموش نکردید /// در مورد خواستگار و ازدواج اصلا فعلا دلم نمی خواهد به این مسئله فکر کنم و خودم را درگیر کنم //// فعلا از درس و هدفی که دارم لذت می برم /// من به تمام افرادی که تجربه طلاق داشته اند هم توصیه می کنم که در هر شغلی که هستند و در هر موقعیتی ( حتی خانه دار ) سعی کنند دنبال اهداف دلخواه خود بروند که توانایی آن را هم دارند ( اهداف عالی و حتی بلند پروازانه ولی قابل دسترس ) و خود را به چالش بکشند //// در این حالت هم انگیزه برای شادی پیدا می کنند و هم به قدرت بی نهایتی که در درون انسان است پی می برند/// ما انسان ها قدرتمند تر از آن هستیم که فکرش را می کنیم /// مثلا در هر شغلی که هستید سعی کنید یک پله بالاتر بروید ... /// البته این که زنان مطلقه باید مواظب سو استفاده های احتمالی باشند صحیح است و چه بهتر که خود را در معرض این سو استفاده ها قرار ندهیم ، یعنی طوری برخورد کنیم که طرف به خودش اجازه ندهد بگوید بالای چشمت ابرو هست و فاصله لازم را داشته باشیم با جنس ذکور !!!! ;)