نمایش نسخه قابل چاپ
سلام
سال نوتون مبارک
با برادر و خواهرم تو خونه مشکل دارم و دیگه تحملم تموم شده
نمیدونم که شروعش از کجا بوده ولی من باهاشون خیلی صمیمی نیستم ولی خیلی دوسشون دارم
کافیه یه حرفی بخوان از من بشنونن و من نخوام بگم دست میذارن رو حساسیتای من
و آخر بحث هم همش حرفشون اینه که دیگه با تو کاری ندارم و اسمتو ندارم
با هردوتاشون تو سال جدید بحث داشتم برادرم حتی بهم سلام نمیده
نمیدونم اشکال کار از کجاست
و چطوری میتونم مثل خانواده بشیم
تحملم تموم شده و عصبی شدم از دستشون
لطفا خواهشا راهنماییم کنید چه کار کنم؟
سلام عزیزم .... خوب هستین . شما خیلی سر بسته مشکلت رو گفتی بیشتر توضیح بده و مثال بزن ..به نظر خودت حق با کیه ... اگه حق با تو هست باید با حرف زدن قانعشون کنی و کاری کنی که بیشتر بهت توجه کنن اما اگه حق با اوناس خب باید خودتو کنترل کنی ... منم الان راهنمایی صحیح نمیتونم بکنم اگه میتونی بیشتر توضیح بده گلم ...
نمیخوام بگم حق با کیه فقط ازبرخورد شدیدشون سر یه موضوع کوچیک عصبانی میشم.
مثلا من اتفاقی متوجه مسایل خصوصی برادرم شدم گیر داده که بگو
متاسفانه من هم رکم و گفتم درست نیست بدونی،اونم گفت تو به من بی اعتمادی گفتم آبروی اونه
میگه تو میگی من پشت سر اون حرف در میارم و خواهر نیستی و همیشه با من بدرفتاری
سلام
این اختلافات بین برادرها و خواهر ها عادیه . سخت نگیرید و سعی کنید معمولی رفتار کنید. سعی کنید در عین صمیمیت مزرها و حریم های خودتونو برای اونا مشخص کنید
در برخورد با خواهر و برادر به چند نكته بايد توجه داشت:
1. بعد عاطفى: بهترين شيوه براى برخورد با خواهر و برادر توجه كردن به عواطف آنهاست و راه ارتباط عاطفى با آنها اين است كه با آنها همدلى و همدردى داشته باشيد، شرايط آنها را درك كنيد و صميميت و دلسوزى نسبت به آنها ابراز كنيد و مهمتر از همه پذيرش مثبت غير مشروط نسبت به آنها است يعنى صرف اين كه آنها انسان هستند و از طرفى خواهر يا برادر شما هستند آنها را بپذيريد و اين پذيرش را مشروط نكنيد به اين كه اگر اين كار را انجام دادى من تو را مى پذيرم و تو را دوست دارم بلكه به آنها بگوييد من تو را به خاطر اين كه برادرم يا خواهرم هستى دوست
مى دارم ولى آن رفتار بدى كه تو انجام دادى ان رفتار را دوست ندارم.
2. توجه به سطح شناختى: اگر برادر يا خواهر شما از نظر سنى كوچكتر از شما هستند بايد توجه داشته باشيد كه او از نظر رشد عقلى و شناختى در چه سطحى قرار دارد اگر در دوران كودكى به سر مى برد يعين سن او كمتراز يازده سال است از استدلال عقلى و انتزاعى با او خوددارى كنيد زيرا او هنوز قدرت درك مسائل انتزاعى را ندارد بايد منطق شما با او بيشتر براساس عينيات و چيزهاى قابل مشاهده باشد و اگر در دوره نوجوانى است و سن او بين 12 تا 16 سال يا بيشتر است در اين صورت سبك گفتگوى شما با او بايد مستدل، منطقى و حساب شده باشد زيرا او به خوبى مسائل انتزاعى را مى فهمد- البته به شرط اين كه از رشد شناختى خوبى برخوردار باشد- از اين رو بايد از حرف هاى غير منطقى و استدلالات ضعيف با او اجتناب كنيد در عين حال به او اجازه فكر كردن، نظر دادن و حتى ابراز مخالفت بدهيد چه اين كه مخالفت هاى او در اين سنين كارى درست و متناسب با سطح تحول و رشد شناختى اوست او بايد ابراز وجود كند، بايد به استقلال برسد، در نتيجه گهگاهى موضع گيرى مستقل مى كند بايد او را آزاد گذاشت تا ابراز وجود كند و افكارش را اظهار كند و به هويت خود دست يابد.
در اين سنين (نوجوانى و جوانى) بايد با آنها دوست شويد و در قالب دوستى حرف هاى خودرا به آنها منتقل كنيد از زورگويى و تحكم در اين دوره بايد اجتناب كرد زيرا منجر به درگيرى و نزاع و آسيب هاى جدى مى شود و حتى ممكن است موجب ارتباطات نادرست با دوستان ناباب شود و منجر به اعتياد، بزهكارى و كارهاى خلاف شود لذا دوره نوجوانى بسيار حساس و پرمخاطره است.
نكته پايانى اين كه در تمام دوره هاى سنى ارتباط و برخورد با برادر و خواهران وحتى ديگران بايد براساس احترام متقابل باشد هر چه صميميت، احترام، دلسوزى بيشتر بر روابط شما حا كم باشد بهتر مى توانيد تأثير گذار باشيد و از بروز تنش ها در خانواده بهتر مى توانيد جلوگيرى كنيد و از آسيب هاى خانوادگى مى توانيد پيشگيرى نماييد.
ممنون
منم میخوام حریمای خودمو براشون مشخص کنم ولی چه جوری؟
من چهار سال پیش خواستگاری داشتم که به پیشنهاد پدرم چند هفته باش صحبت کردم
چون میدونن من حساسم و ناراحت میشم بحثو کشونده به اینکه تو فکر میکنی من پشت تو حرف زدم و الانم فکر میکنی پشت برادرمون حرف میزنم.دارمباش حرف میزنم گوشاشو گرفته رفته وسط حال داد میزنه مامان بیا بهش بگو من رابطه اش رو با اون پسره به کسی نگفتم!
مادرم هم طرف منو میگیره میگن تو اینو بیشتر دوس داری،
خسته شدم از این بی احترامیا
احساس میکنم یه جای رفتارم اشتباهه،باید کجای رفتارمو اصلاح کنم؟